ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (5)

აი თურმე რა შეგრძნება ყოფილა როდესაც იცი რომ უეჭველად მოკვდები. -თაკო?-სახლიდან გიჟივით გამოვარდა სანდროც-შენ... ჰეი, ჩემი მანქანა-ახლა მანქანას შეხედა გაოცებუმა-ეს.. ეს შენ გააკეთე?

იდეალური აზროვნება 7

დარწმუნებული იყო, რომ გადაუარა ყველაფერმა. მართლა სჯეროდა საკუთარი თავის და ეგონა მასზე თუ არ იფიქრებდა მისი დანახვისას არაფერს იგრძნობდა. რატომღაც იმედი ჰქონდა, რომ ახლაც მოახერხებდა, თავის განცდებს უკანა პლანზე გადაწევდა და მხიარულად გაიღიმებდა.

ძველი ბიჭის გახდები 8

ამ დროის განმავლობაში ცუდად იყო,მაგრამ როგორც კი ზაზას სიახლოვე იგრძნო მაშინვე ამოისუნთქა, როგორ უნდოდა მის გვერდით ყოფილიყო,ისევ ჩახუტებოდა და მისი სურნელი ეგრძნო

მხოლოდ ერთს

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯერა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველფრის დათმობა შეეძლო, ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს, დეედამიწა სხვანაირად ბრუნავს, ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ გთბილა რადგან ეს

ფრთაშესხმული ანგელოზი - 5

კაბინეტში შევედი და ჩემს სავარძელში ჩავეშვი საზურგეზე გადავწექი და ფიქრი დავიწყე ... ნუ თუ შეიძლება ადამიანი ასე მარტივად იბნეოდეს ? მაინც რატომაა სიყვარულიდან სიძულვილამდე ერთი ნაბიჯი ? ... რატომ უყვარდება ადამიანს ან როგორ ? ცხოვრება

სადღაც გულის სიღრმეში (12)

შევედით თუ არა ყველა გეკითხებოდა რა დაგემართაო მაგრამ თედობ წავიქეციო თქვა და მეც არაფერი მითქვამს. ცოტახანში ალ,ექსანდრეც შემოვიდა გიოსთან ერთად. ჯერ ალექსანდრეს მიესალმნენ, შემდეგ ცოტახანს ისე ვიჯექით და ვლაპარაკობდით. სუპრას გავალაგებთქო ვუთხარი

მე და ის... ჩვენ (5)

-ბატონოო? ვინ გაგაცნო ერთი ლიზა აბა გაიხსენე -კაიჰო- გაიცინა და კარები გაიკეტა ლიზას კი მტელ სახეზე ღიმილი ეკრა მის დანახვაზე მეც სიცილი ამიტყდა. ლუკა წავიდა მე და ლიზა კიდე სამზარეულოში ვიყავით და რაღაც გემრიელობებს ვაკეთებდით, ლიზასი რა გითხრათ

ალექსანდრე თარხან-მოურავი (თავი 2)

-ნეტა შენ ვინ გეკითხება? -ჩაჯექი და ბევრს ნუ ტლიკინებ ! -უცხოებს მანქანაში არ ვუჯდები და მეც ირონიულად გავუღიმე -ბოლოჯერ გიმეორებ ჩაჯექი! -არა..ამის თქმა იყო რომ მანქანიდან გადმოვიდა ხელი მტაცა და მანქანაში ჩამტენა.

მეცამეტე თვე (13)

_რა..ა?-ობოლი ცრემლი ჩამოუგორდა ლოყაზე კალანდაძეს. მიხვდა, ცოტა ზედმეტი რომ მოუვიდა და ახლა ანაბელის შემორიგება მოუწევდა მისთვის სასიამოვნო ხერხებით, სწორედ ამიტომ უყვარდა გაბუტული!

შენმა სიკვდილმა გამაძლიერა! (თავი 2)

2 საათში საფლავზე ავედი, ჩემი დის კულონი წავიღე და მიწააზე დავდე, დავიფიცე კიდე ერთხელ, რომ ყველაფერს გავარკვევდი, კულონი დავტოვე, ასევე ჩემი გულიც, როდესაც ამ ადგილზე მივდიოდი ჩემი გული მუდამ აქ რჩებოდა, ყელში ბურთი მებჯინებოდა,რომელსაც ცრემლების