აგვისტოს 7დღე სრულად

რომ ვბრუნდებოდით თვალი მოვკარით წარწერას მისი სახლის კედელზე. „ჩვენ დავბრუნდებით“ეწერა ისევ ისე-უცვლელად,მკვეთრად და იმედიანად.. იმედს გვიტოვებდა იმისას რომ ოდესმე ისევ ვიხილავდით ერთიან საქართველოს.... პ.ს. ჩვენს ქორწილს კოსტამ და თიკომ მიაყოლეს

შეაფასეთ : აგვისტოს ცივი დღე.

დღეს აგვისტოს ცივი დღე იყო. მთელი დღე წვიმდა. ცა ნაცრისფერი იყო და მზე, მზე ნაცრისფერ ღრუბლებს იქით იმალებოდა. იცი?! უჩვეულო დღე იყო.

მაშინ, აგვისტოს იმ ხუთ დღეს...

''08.08.2008. სეირნობის შემდეგ შინ რომ ვბრუნდებით, დედა ტელევიზორს რთავს. უცებ სახე ეცვლება და მობილურით სადღაც რეკავს, მერე კი ამბობს, რომ ჩვენი მეზობლის სოფელი დაბომბეს. შემდეგ ვიგებთ, რომ ის ოჯახი ახლა რუსთავშია, მაგრამ რჩება მთავარი და

10 წლის ქეთი-8 აგვისტოს ომის მსხვერპლი (სრულად)

მახსოვს,ეწერა,გარდაიცვალა 10 წლის გოგონაო...წარმოგიდგენიათ,მაშინ რა განვიცადე? ის ხომ ისეთი ლამაზი და საყვარელი იყო,ისეთი თბილი...სულ რომ არაფერი,ის ხომ ბავშვი იყო?! იცით,მას ფიფქრია უყვარდა და ყოველთვის ცდილობდა ჩაეცვა,როგორც მას,მოქცეულიყო,როგორც

აგვისტოს მოგონებები

7 წლის წინ ამ დღეს მე საკუთარი სახლიდან გავიქეცი და საკუტარ სამშობლოში დევნილად ვიქეცი. არა მხოლოდ მე,ჩემთან ერთად ასობით და ათასობით ჩემი თანაქალაქელი და თანამემამულე ამ დღეში აღმოჩდნენ.ჩვენი ქალაქი დაიბომბა,მე საკუთარი თვალით ვნახე პირველი ბომბის

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 6

ვიგრძენი როგორ გამომეცალა ძალა, ფეხზე წამოდგომა მინდოდა მაგრამ ვერ ვახერხებდი. წყლით სავსე ჭიქა, ხელის კანკალით ავიღე და ერთი ამოსუნთქვით გამოვცალე. გულს რომ რაღაც ცივი მოხვდა თითქოს მხურვალებაც ჩაცხრა, რაც კი რამე ძალა კიდევ მქონდა სხეულში

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე5

თვალები ამიბრჭყვიალდა როცა მივხვდი რომ ამდენიხნის ოცნება შემეძლო ამეხდინა და ჩანჩქერის ქვეშ შევსულიყავი, მშობლების წყალობით ცურვა ვიცოდი ბავშობაში აუზზე ხშირად დავყავდი და ამიტომ თამამად ჩავყვინთე წყლში, ნელ ნელა გავცურა კლდიდან

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 4

მამამ ხელი გადამხვია და გვერძე მიმიხუტა, მეც, განიერ წელზე ხელები შემოვჭიდე და ესე შევედით სახლში. დივანზე დავჯექი, ხელები დივანს მაგრად დავაჭირე, თავი დაბლა დავხარე და მუხლებს დავაცქერდი. ბიჭებიც მოვიდნენ, ბებომ გემრიელად უსაყვედურა გოგოების გარეშე

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 3

პატარა მდინარესთან მივედით, ხისგან გაკეთებულ ხიდზე გადავედით და სახლისწინ ავიტუზეთ. ჩვენს წინ ორსართულიანი ხის სახლი იდგა, წინ კი უზარმაზარი მსხლის ხე, ჰომ, ვიცი გაგიკვირდებათ მაგრამ ამხელა მსხლის ხე მე არასოდეს მინახავს. ტოტები მზრუნველად