ანუკი. გაგრძელება (თავი მეშვიდე)

-ვერ ვიჯერებ... ვერ ვიჯერებ რომ ზუსტად ისეთივე უემოციო ცხოველი ხარ, როგორიც ადრე იყავი. ყოველდღე ღმერთს მადლობას ვუხდი, რომ შენნაირ ადამიანთან არ მიწევს მთელი ცხოვრების გატარება. კიდევ კარგი ლიზიმ თავი დააღწია ამ ჭაობს. -ჭაობს? ჭაობი მე ვარ? -კი.

ანუკი. გაგრძელება(თავი მეექვსე)

-ბრაზობ ხომ? გინდა გითხრა რატომ-ანუკიმ კიდე ორი ნაბიჯი გადადგა, ისე რომ მათ შორის მანძილი თითქმის აღარ იყო-იმიტომ კი არ ყვირი, რომ ჩემზე ხარ გაბრაზებული, ბავშვზე რომ დაგიმალე. უბრალოდ ხვდები, რომ არაკაცი იყავი, ხვდები რომ მართლა გამინადგურე ცხოვრება

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეხუთე)

-ბოლო გამოკვლევა როდის ჩაიტარეთ? -ზუსტად არ მახსოვს. -იქნებ თქვენ მეუღლეს ახსოვს? -ჩემ.. ჩემ ვის უკაცრავად?-ანუკი კინაღამ საწოლიდან გადმოყირავდა ამ სიტყვების გაგონებაზე და ალექსანდრეს გახედა , რომელიც სიცილს ძლივს იკავებდა და უხერხულობისაგან სახეზე

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეოთხე)

-მე ერთს ვერ ვხვდები, ფული ჩვენ არასოდეს არ გვაკლდა, არც ცნობადობა, კონტაქტები, რატომ გამაყოლეთ ალექსანდრეს ცოლად?-ცრემლები მოიწმინდა და საბოლოოდ მოახერხა იმ კითხვის დასმა, რომელიც თავში არასოდეს არ მოსვლია, თუმცა ბოლო პერიოდი საგრძობლად აწუხებდა.

ანუკი. გაგრძელება (თავი მესამე)

-სად მოვაწერო ხელი რომ აქციების 40% ბატონ ალექსანდრეს გადავცე-ფურცელი ხელიდან გააგდო და ჯერ ალექსანდრეს,შემდეგ კი ადვოკატს გახედა. -მაგრამ.. ეს.. თქვენ დაგიტოვათ-ადვოკატმა სათვალე მოიხსნა და გაკვირვებულმა გახედა ანუკის-ნუთუ არ გინდა... -არა, არ

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეორე)

-მეც მინდა ვთქვა ერთი ორი სიტყვა ბატონი ზურას შესახებ-ალექსანდრემ გააწყვეტინა-მე მადლიერი ვარ მისი, რადგან ზურა რომ არა, ჩემი ოჯახი დღეს გაჭირვებაში იქნებოდა. ალბათ ბევრს დახმარებია , ზუსტად ვიცი რომ ბევრ თქვენგანს დახმარებია რთულ მომენტებში. ფულით,

ანუკი. გაგრძელება (თავი პირველი)

მიუხედავად იმისა, რომ ეს ისტორია სამი წლის წინ მაქვს დაწერილი, მუდმივად არ მასვენებდა დასასრული, რომელიც ძალიან არარეალურად მიმაჩნდა. იმედი მაქვს , რომ მოგეწონებათ ამ ისტორიის გაგრძელება, რომელიც შედარებით უფრო რეალურია, წინა ვერსიასთან შედარებით.

ანუკი(სრულად)

ერთად 6წლის განმალობაში ვიყავით... მაგრამ მისგან ისეთივე სიყვარული არ შემიმჩნევია. მე იმდენად მიყვარდა რომ ჩემი სიყვარული ორივეს გვეყოფოდა, შემდეგ კი გამოჩნდა სხვა. მითხრა რომ ჩემზე მეტად უყვარდა, თითქოს ზუსტად იცოდა რომ მისი ცხოვრების თანამგზავრი

ანუკი(22)

სულ გადაავიწყდა რას ნიშნავდა, როდესაც არავიზე და არფერზე არ ჰქონდა სანერვიულო. გაუთავებლად ტიროდა, ძლივს იხედებოდა თვალებიდან, ცოტაც და ალბათ მოსახვევში ავარიაში მოყვებოდა. მანქანა გააჩერა, თავი საჭეზე დადო და ტირილი დაიწყო.

ანუკი(21)

-ხომ, მადლობა ალექსანდრე. მე მინდა გითხრათ რომ ამ 5 თუ 6 თვის განმალობაში ძალიან ბევრი რამ ვისწავლე და ალბათ ცოტა გავიზარდე კიდეც ვისწავლე რომ როგორ ცუდადაც არ უნდა იყოს საქმე ყველაფრის გამოსწორება შეილება, მე მეგონა რომ ამ ადამიანს ვერასდროს