შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-9

ზაში რამდენიმე საათი ვიჯანჯღარეთ. ყველაგან გააკეთეს ეს დაწყევლილი გზები და მაინც და მაინც აქ რატომ არის ისევ ადამ და ევას დროინდელი გადამგრეული გზები?! სახლში შევედით თუ არა იმ წამსვე დივანზე დავეხეთქე და ბოლო ხმაზე დავიწყე კივილი მოვედით ჩამოეთრიეთ

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-8

-არა!-კაი მაშინ სურვილს ვიყენებ, მოკეტე, შემობრუნდი, და დაიძინე! -დამპალო- მივუბრუნდი და ჩავეხუტე. ამაზე სასიამოვნი რამ ჯერ არ მიგრძვნია.. -მე არ მითქვამს ჩამეხუტე მეთქი-ეშმაკურად მითხრა.

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-7

-ისე მანდ რომ მხიარულობთ და ერთ ამბავში ხართ ახლა მანდედან როდის ჩამოხვალთ?-რომ ვიცოდე საით წამოვიდე დროზე არ ვიწუწუნებდი-სრული სერიოზულობით განვაცხადე.

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-6

-მაშო, შენ ისე დარეტიანებული დადიხარ მგონი გუშინ მართლა არ დაგიბანია ხო ჯერ ეგ ლოყა?-გაღიზიანებულმა მივახალე.-კაი რა, შენ კიდე გაღიზიანებული ხარ? არაფერი არ უქნია სანდროს და რას გადაეკიდე?

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-5

-ტასო, მაშო, გაიხანით ეს ჩემი ბიძაშვილი ალექსანდრე, მისი ძმაკახი დემეტ.. -არაბიოლოგიური ძმა დემეტრე- მხიარულად გააწყვეტინა ელიკოს და დაამატა. -ესენი კიდევ ლევანი, გაბრიელი, ლიკა და ანი. ეს გოგონები კი ჩემო ბავშვობის გიჟი დაქალები ტასო და მაშოა.

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-4

-აა ხოო, მივხვდი-ვუთხარი, თან პირი გავაღე და თავი უკან გადავწიე დემონსტრაციულად. მერე კინაღამ ბუზი შემიფრინდა და უცებ დავხურე. მაშო კი შიშისგან შეხტა და კინაღამ სკამიდან გადავარდა. -კაი თუ გშია მე რაღას მერჩი, შედი სამზარეულიში, გამოაღე მაცივრის

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-3

-მე შენ უკვე გითხარი, რომ ვერ ვიტან ირონიულად რომ მესაუბრებიან მეთქი. -მეც გიმთხარი, რომ ვერ ვიტან გზაზე რომ მეღობებიან მეთქი. ვუთხარი და ამ ზორბას ვიღაცამ დაუძახა.

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-2

-უკაცრავად, იქნებ რამდენიმე წუთით გაათავისუფლოთ გზა, ასე ფრიად დაკავებული ხალხისგან. -მიახალა ტასომ ირონიულად თან ნერვებს ძლივს თოკავდა. -ბატონოო? გოგონი, შენ საერთოდ იცი ვის ესაუბრები?

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!

-კარგი რაა, ძლივს მოვიშორე სვეტლანასთან სიარული და ახლა კიდე მაგასთან უნდა მაბოდიალო?-გაცოფებული მივუბრუნდი მაშოს -ბოდიალი რა შუაშია გოგო. მაგაზე უკეთესი იცი ვინც გენეტიკაში ამზადებს? -ნუუ ახლაა.. -ნუ ახლა არ უნდა მაგას. შენი აზრით მთელი

ისინი ყველგან არიან

ყველა ამბობს რომ ბედნიერი წუთები უნდა დავიმახსოვროთ და მტკივნეული მომენტები უნდა ამოვშალოთ ჩვენი ცხოვრებიდან ... ვეცადოთ მაინცო მაგრამ ჩემ შემთხვევაში არცერთხელ არ ყოფილა ბედნიერი წუთები მას შემდეგ რაც