"ის რაც არ იყო..." (ნოველის მეორე ნაწილი)
თბილისის ხმაურიანი ცხოვრებით გადაღლილი ზეზვა ახლა უკვე თბილისიდან ხევსურეთისკენ მიმავალ მიკკროავტობუსს დიდუბის ავტოსადგურზე ელოდებოდა. ის დღეს განსაკუთრებულად სიმპათიურად გამოიყურებოდა. წვერები როგორც ყოველთვის ისევ ჰქონდა მოშვებული, რომლითაც"ის რაც არ იყო..." (ნოველის პირველი ნაწილი)
ისინი მორიგი ივენთიდან ისევ ერთად, ტაქსით უკან ბრუნდებოდნენ. ახალგაზრდა მამაკაცი შეზარხოშებული იყო, თუმცა არც ქალს აკლდა ღვინით დამტკბარი სითამამე. ორივე მანქანის უკანა სავარძელზე მოხერხებულად იჯდა. ახალგაზრდა წვეროსანმა ტაქსში ჩაჯდომისთანავე იგრძნომწვანე ფერი სულაც არ ამშვიდებს
ფანჯრიდან გავიხედე. წვიმდა. ხალხი ფაცი-ფუცით დადიოდა რომ წვიმისთვის როგორმე გაესწრო. ფანჯრიდან სტადიონი მოსჩანდა. ბალახებში გოგონა იჯდა ზურგით, მწვანე თმა ჰქონდა და ჯინსის ქურთუკი ეცვა. ნამდვილად არ ადარდებდა წვიმა, რვეულში რაღაცას წერდა. დავჯექიუშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქვს(3)
გათენდა თუ არა მაშინვე დავადექი სვანეთის გზას..მესტიაში გვაქვს დაჩა.ბავშვობაში ვგიჟდებოდი იქ ყოფნაზე,ყველაფერს მერჩივნა ჩემს ბავშვებთან ერთად ქოფნა.ამ სახლთან უამრავი მოგენება მაკავშირებდა.ბავშვობის მეგობრები რომელებთან თამაშიც მთელი დღე არარ დაგთმობ(7)
გაიღვიძეეთ ეე დაგაგვიანდებაათ.. (ირაკლი) აუუ ამათ რა აღრიალეებთ.. ძლივს წაილუღლუღა ნინიმ და გასძახა_ხოო ავდგებით ეხლაა.. _დღეს გითმობ, პირველი შენ შედი აბაზანაში, სიცილით ვუთხარი ნინის...უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქვს(2)
დილით როდესაც ავდექი ჩავიცვი საცურაო კოსტუმი და ჩავედი ეზოში.ცხოვრების წესად მქონდა ლამის ქცეული ის,რომ დილით ადრე უნდა ავმდგარიყავი და აუზში მეცურავა.აუზთან მისვლის შემდეგ მოვკარი ჩემს აუზში თვალი ლაშას.-გორილა შენ რასსანამ სიკვდილი არ დაგვაშორებს
მე დარწმუნებით გეტყოდი ,რომ ახლა სრულიად მარტო ვართ სამყაროს ორ სხვადასხვა კიდეზე და სულ რაღაც ერთი პატარა გადაბიჯება მის კიდეზე ,ერთი პატარა ხელის კვრა ან წაბორძიკება და მე შენთან ვიქნებოდი,თუმცა არაფერი ამის მსგავსი,სულ პატარა ნიავიც კი არ იყო იმარ დაგთმობ(6)
გოგოებმა ეგრევე კითხვები და საყვედურები დამაყარეს.. _რა მოხდა ანი ისე გამწარებული უყურებდით ერთმანეთს მეგონა ხელჩართულ ბრძოლას გამართავდით მოხდა რამე? (ნინი) _მეც ყველაფერი მოვუყევი, იქედან დაწყებული თუ როგორ იდიოტივით მომშტერებოდა მთელი საღამო და25 სურათი მათთვის, ვისაც ნამდვილი სიყვარულის არ სჯერა
რამდენჯერ შეხვედრიხართ ადამიანებს, რომლებიც ირწმუნებოდნენ, რომ სიყვარული არ არსებობს? ფოტოგრაფს მოდ ჩარალდს ამის სმენა ყელში ამოუვიდა და გადაწყვიტა დაემტკიცებინა, რომ სიყვარული ნამდვილად რეალურია და ის ყველასთვის ხელმისაწვდომია."ახლობლები მიდიან, მაგრამ სიყვარული არ ქრება..."
ბებიამ ეს წერილი ჯერ კიდევ არდაბადებული შვილიშვილისთვის დაწერა. – ძვირფასო, მე შემეძლო ეს წერილი დედაშენისთვის დამეწერა, მეოთხედი საუკუნის წინ… მაგრამ მაშინ 25 წლის ვიყავი და საარსებო საკითხებზე ვდარდობდი: რითი გამომეკვება ჩემთვის ძვირფასიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.