ერთი კვირაა არ უწვიმია...

არ წვიმს.... უკვე ერთი კვირაა არ უწვიმია.... ყველას სახეზე ღიმილი აკერია, მაგრამ ნახევარზე მეტი ყალბია. სამწუხაროდ, წვიმა მხოლოდ სკოლის დღეებშია და ვერ ვახერხებ ფანჯრის რაფაზე შემომჯდარმა აცრემლებული თვალებით ვუყურო წვიმის წვეთებს და ვერ ვითვლი მათ

რად არ ჩანხარ, ჩიტისგულავ

ახლა მე შენს მონატრებას ვეფერები... გაზაფხულდა. ის წარსულის ჭრელა-ჭრულა მოგონება განადგურდა... დავივიწყე, თუმცა მერე კვლავ დაბრუნდა: მონატრება, უშენობა, რაც არ მსურდა...

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [დასასრული]

კარისკენ წავედი. ვიფიქრე ლექსო და ლიზა მოვიდნენ-მეთქი, მაგრამ არა. კარი გამოვაღე და თვალებგაფართოებულმა, გაკვირვებულმა შევხედე დედაჩემს. სულ შეცვლილა. ერთი წლის განმავლობაში თითქოს ტრანსფორმირდა და სხვა გახდა. გამხდარიყო, თვალრბჩაცვენილი, სევდიანად

მართალია რომ ამბობენ.. გული არ ბერდებაო

ამდენი წლის შემდეგ.. ვუყურებდი მის თვალებს .. ღიმილიან სახეს სინანული ცვლის... მე თვალები მლაშე სითხით მევსება..ის თავს დანანებით გადააქნევს აქეთ იქით.. შემდეგ კი ბრბოშ ი ერევა... მე ღრმად ამოვისუნთქე.... ისევ იმ ადგილს გავუშტეერე თვალი, სადაც

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (21)

-არავითარი მაგრამ.... გჯერა ჩემი?თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე და სირცხვილით თავი დავხარე...თავი ამაწევია და თვალებში ჩამხედა...-კიდევ ერთხელ გეტყვი რომ არასდროს არავისთან და არავითარ შემთხვევაში არ გიღალატებ... და რაც შენამდე იყო შენ არ გეხება და

მომავლის იმედი (5)

ასვალტზე ვიწექით და ცაზე ვარსკვლავებს ვუყურებდით ეს ისეთი რომანტიკულია! არასდროს წავუყვანივარ ვინმეს ასეთ ადგილას მითუმეტეს ბიჭს რომელიც ასე ძალიან მომწონს.მე და ბექა ზურგით ქვემოდ ვიწექით დაახლოებით ნახევარი საათი სანამ

სიყვარული სიცოცხლის ფასად11

ჩემმა შინაგანმა მემ და ბრაზისგან სულ თავი ვაჭახუნებიე კედელზე..დიმიტრის რომ კიდევ რამით გაამართლებ ადამიანი რა..წავიდა და დაიკარგა..იმის შემდეგ თვალიც კი არ მომიკრავს მის ცივ მზერაზე..მკაცრ, მოკიაფე მწვანე თვალებზე და დაძარღვულ ხელებზე, რომელსაც

დაუპატიჟებელი სტუმარი (7)

– მისაღებში, დავალაგებ და მერე დავიძინებ.-უპასუხა გულუბრყვილოდ. – არსადაც არ წახვალ, -მკაცრად დაიქუხა სვანმა და მკლავში ხელი ჩაავლო გოგონას, რომელიც მისი მოქმედების შედეგად, რამდენიმე წამში მის გვერდით აღმოჩნდა „მოკალათებული“.

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - დასასრული

დაახლოებით ერთი წელი გავიდა რაც ნიკას ვიცნობდი და დრო და დრო ვრწმუნდებოდი რომ ეს ადამიანი მიყვარდებოდა მიყვარდებოდა ისე ძლიერად რომ ვერ წარმომედგინა მის გარეშე როგორ უნდა მეცხოვრა და ალბათ არაფერი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება რომ არა ის ბავშვებსაც

დრო უკან არ ბრუნდებაა

დრო უკან არ ბრუნდება! ძალიან დიდი ხნის წინ როდესაც 8 წლის ვიყავი სრულიად შემთხვევით, ჩემდა უნებურად დავინახე,.. ის ისეთი იყო დანახვისთანავე შემიყვარდა.. მან ჩემი ცხოვრება სრულიად შეცვალა ერთად ბედნიერები ვიყავით, მეგონა ჩვენზე