ყველაფერი დაიწყო ასე... (2 თავი)

იდი ნა*უი სხვის საქმეში არ უნდა ჩაერიო შენთვის არ უსწავლებიათ? ვინ ხარ რო დაგემორჩილოთ აჰაჰაჰა ერთი გამო**ევებული ბოხი ხმით პატრონმა ცინიკურად ჩაიცინა ბიჭებს ახლოს მოუახლოვდა - სანდრო დავითური ვარ გეცნობით ? ამ სახელის გაგონებაზე ბი

ყველაფერი დაიწყო ასე...

რა არის ფული? მას მოაქვს ბედნიერება? ფულით კარგ ბინას, მანქანას , ტანსაცმელს იყიდი მაგრამ ეს ბედნიერებაა? და რა არის ბედნიერება? სად არის ? ან როგორ უნდა ვიპოვოთ ? მოდით დავიწყოთ მე მია ვარ 19 წლის . ფულიანი მამიკოს გოგო.

ასე,უთქმელად

რადგან ჩემი ყველა ჩანახატი თუ მოთხრობა ეძღვება საზოგადოების ლანძღვა-გინებას,რატომღაც გადავწყვიტე მხოლოდ ორ ადამიანზე დავწერო. გიამბობთ იმას,რაც არასდროს მომხდარა,მოგიყვებით იმაზე რისიც ყველას ეშინია.

ნუთუ ასე ძნელია დავიწყება (II იმედი)

მივიდა ელენა მათ სახლში და დაამტვრია ვაზები, ჭურჭელი. ამოაყირავა სკამები, ტელევიზორი,კომპიუტერი, მაგიდა,გადმოყარა ტანსაცმელი, რაც კი კარადაში იყო,დატეხა სარკეები, მაგრამ ვერ შეეხო ფოტოებს, სადაც ის და გიო იყვნენ. შემდეგ ამოიღო ყველა სურათი და

ნუთუ ასე ძნელია დავიწყება

ჰეილი გეიდის უნივერსიტეტში მხოლოდ უცნაურ ბავშვებს იღებენ. აქ არიან მომავალი მსახიობები, მწერლები, მოცეკვავეები, არქიტექტორები, მეცნიერები. ეს ის უნივერსიტეტია სადაც თითქმის მთელ სასუალო სკოლის მეათე კლასს უნდა ჩაბარება. -გიო,აბა რაზე აპირებ

რაგბისტის ღიმილი(ყველაფერი ასე დაიწყო)

-შემაშინე,აქ საიდან შემოხვედი?-იმის მაგივრად რომ პასუხი გაეცა მომიახლოვდა,უკან დავიწიე და კედელს ავეკარი,გული საშინლად ამიჩქარდა,იმდენად ახლოს მმოვიდა მისი სუნთქვა სახეზე მეფრქვეოდა,მეგონა მაკოცებდა იმდენად ახლოსიყო,აღარაფერზე აღარ შემეძლო

აი ასე:)

იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა. იყო ერთი პატარა ლამაზი სოფელი!ამ სოფელში ჩვეულებრივი ხალხი ცხოვრობდა, მშორომელი სტუმართოყვარე დ ა პურმარილიანი. იყო ამ სოფელში ორი განსაკუთრებული ოჯახი, უფრო ზუსტად კი ორი ადამიანი. ერთი მუდამ

რადგან წარსულში ვერ დაგტოვებ... ასე უბრალოდ!

და ეს დღე რადგან უჩვეულო დასასრულია და ეს სიტყვები უდარდელი სიკვდილის მახე, შენი გაშვება ჩემთვის ალბათ აღსასრულია - ერთხელ ნაცნობი უკვდავების ეული სახე

ასე თავდება ჩემი ცხოვრება...

ასე თავდება ჩემი ცხოვრება, იქ დუმილია და ქალი ცხოვრობს. მწყურია ზეცის გამოთხოვება, მთვარესაც მინდა გამოვეთხოვო. მგონია ეს დრო სიკვდილს მავალებს, ვწევარ და მინდა გავიდე ველად, ვწევარ და კივის შორს ორთქლმავალი, კივის და თითქოს თხოულობს შველას.

სიცოცხლეშივე პირველი იყავ, სიკვდილის მერეც ასე იქნები!!!

შენ დავიწყებას ვერ მიეცემი მუდამ იქნება შენზე მითები სიცოცხლეშივე პირველი იყავ, სიკვდილის მერეც ასე იქნები!!! შენ დავიწყებას ვერ მიეცემი მუდამ იქნება შენზე მითები სიცოცხლეშივე პირველი იყავ, სიკვდილის მერეც ასე იქნები!!! შენ ყველამ დრიფტის მეფე