ბავშვობის სიყვარული (1)

მაღვიძარას ხმა. ეს დაწყევლილი საშინელი ხმა. ხელი გადავწიე თბილი საწოლიდან, ცოტახანი ჰაერში ვაბოდიალე ბოლოს მივაგენი საძულველი ხმის გამომცემ საგანს და თითი ისე დავაჭირე, ტკივილისგან სახე დამეჭიმა. თვალებს ვერ ვახელ და ვერ ვფხიზლდები. აი რა იცის ღამის

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (დასასრული)

ლამაზად მიილია დრო..ძველმა წელმაც მიხურა კარი..ამაში კი გაბრიელისა და ევას ცეკვა დაეხმარა.წყვილმა ევროპის ჩემპიონატზე პირველი ადგილი დაიკავა.არმენიაში იყვნენ და ძალიან კარგად გაატარეს დრო. ცხოვრება მიდიოდა საოცრად და ნაზად...

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 5)

-მერე გაკოცე...ეს სასიამოვნო იყო...შემდეგ სადღაც წავედით..მგონი,სასტუმროს ნომერი იყო..ბუნდოვნად მახსოვს,რადგან ის ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ექსპერიმენტული ღამე იყო...იმ დღეს პირველ სიყვარულთან მქონდა პირველი ღამე. -რას ამბობ? ღადაობ? დამცინი? მე ხომ

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 4)

-ვგიჟდები შენზე,გიგა!-მარიამმა აკიაფებული თვალებით შეხედა ბიჭს და მხარზე აკოცა. -მეც,პატარა-შეეცადე ისე ისეთივე თბილი ყოფილიყო მარიამთან,როგორც ადრე.

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 3)

-ამოგიღებ,კარგი?-გოგონამ მხოლოდ თავი დაუქნია,სხვა რა გზა ჰქონდა...წამებიც და გაბრიელის ხელი უკანალზე იგრძნო..ჰარნმონიული და ნაზი შეხება იყო,მაგრამ მაინც იგრძნო,რომ ვიღაცამ უკან ხელი შეახო. -აჰა..შევხტით-ხელით ლიფტისკენ უბიძგა გოგონას.

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 2)

-შეგიძლია გამომყვე სადღაც...უბრალოდ დახმარება მჭირდება..ერთი გოგოა,წვეულება აქვს და.. -რა პრობლემაა..მაგაზე გაწყენინებ,გოგო?-გადაიკისკისა ბიჭმა. -ჩემი შეყვარებულის სტატუსით..ცოტა წაიმსახიობე. -რამე ხდება? -მეუხერხულა,მაგრამ ასეა საჭირო..

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 1)

-მესამე კლასიდან მომწონდა...მერე გადამიარა..ხან სიყვარულიც მეგონა ეს..ზოგ ეტაპზე მეგონა,რომ მიყვარდა,მაგრამ ამას მალევე ვუარყოფდი,რადგან სიყვარული ყოველთვის რაღაც სხვად წარმომედგინა.არ ვიცოდი რა იყო ეს,მაგრამ ვგრძნობდი,რომ იყო რაღაც სხვა..შემეძლო

"მოთამაშე": შეხვედრა ბავშვობის მეგობარითან (1)

იქაურობა ოვაციებმა მოიცვა, ირაკლის მეგობრები ლამის მაგიდაზე შეხტნენ და ისე უსტვენდნენ, ბატონი ერეკლე და მისი მეუღლე კი ჩვენსკენ გამოემართნენ მოსალოცად. მხოლოდ მე და ირაკლიმ შევამჩნიეთ ახალგაზრდა, შავგვრემანი ლამაზმანი, რომელიც უსიტყოდ წამოდგა ფეხზე

ბავშვობის მოგონებები (თავი 2)

ქავთარაძის ქუჩაზეა, ისევ იმ ბინაში ცხოვრობს იგივე ბავშებთან ერთად. ისევ ფეხურთს თამაშობენ, ზუსტად მაშინდელივით გასარემონტებელ, დაბეტონებულ მოედანზე. ნია ისევ ძირს ვარდება და ფეხს იტყავებს. ამჯერად აღარ ტირის, ბიჭები წამოდგომაში ეხმარებიან. ნიკუშა

ბავშვობის მოგონებები (თავი 1)

-ვისაც უნდა თამაში, ხელი ჩაყოს ამაში! 9 საათზე იკეტება ჩვენი ავტო გა-რა-ჟი! -არჩევანი! -არადანი! -ეს იქნება ჩვენი დროშა. -ესეც ჩვენი დროშა. თამაში დაწყებულია! -რას მიყურებ ლამარას თვალებით?! - პასუხად სიცილი მიიღო მხოლოდ, - სასაცილო მჭირს რამე?