ბარიერი. -25- (დასასრული)

ძალიან გვინდოდა ძველი ურთიერთობის დაბრუნება და მიხაროდა, რომ ამას მხოლოდ მე არ ვციდლობდი. მაქსიმეც ყველაფერს აკეთებდა იმისათვის, რომ ძველი „ჩვენ“ დაბრუნებულიყო.

ბარიერი. -24-

-ყველაზე მაგარი გოგოები მე მყავს. -ბედნიერმა წამოიძახა მაქსიმემ და ხელები მაგრად მომხვია.

ბარიერი. -23-

სინათლე.. ვცდილობ თვალები გავახილო, მაგრამ მიჭირს.. ეს მილები რა არის? ვცდილობ გამოვიგლიჯო პირიდან, ცხვირიდან, მაგრამ ხელს ვერ ვწევ, ორივე დაბმული მაქვს.

ბარიერი. -22-

-არაუშავს, მთავარია ბედნიერია. ხომ იცი რომ ადრე თუ გვიან მაინც დადგებოდა ის დღე, რომ წავიდოდა? -ვიცი, ვიცი.. -დანანებით ჩაილაპარაკა ანეტამ და თაროზე დადებულ ფოტოს გხედა, სადაც მე, ანეტა და ლენუკა ვართ.

ბარიერი. -21-

-ძალიან გაზარმაცდი და საერთოდ აღარაფერი გინდა ძილის და ჭამის გარდა. -მოჩვენებითი სიბრაზით მითხრა მაქსიმემ და საწოლზე ჩამომიჯდა.

ბარიერი. -20-

მაქსიმეს წასვლის შემდეგ, ამიკოს დავურეკე და გავაფრთხილე, რომ ცოტას დავიგვიანებდი. აფთიაქში ჩავედი და ორსულობის ტესტი ვიყიდე..

ბარიერი. -19-

-ყველაფერი ძალიან კარგად იცოდი, ჩემი გამწარება გინდოდა. -აქ უკვე წამოვენთე და ვეღარ მოვუთმინე.

ბარიერი. -18-

ჰაერი, მაგრამ აღარ შემეძლო ფეხზე დგომა, ამიტომ მალევე ვიყიდე სიგარეტი და უკან ავბრუნდი. -შენ აქ რას აკეთებ? -ხმა ამიკანკალდა და კედელს მივეყრდენი.

ბარიერი. -17-

-რისი ბოდიში, პირიქით გუშინ მოსვლა ვერ მოვახერხეთ და გვაპატიე. საქროწილო კაბაზე დავდიოდით მთელი დღე. -მითხრა სესილიამ და ყავა მოსვა

ბარიერი. -16-

უცებ ფეხებთან მანქანამ გამიჩერა და იქედან გაღიმებული კოტე გადმოვიდა. მაშინებს, რატომ მაშინებს მისი ეს ღიმილი? -არ მომიახლოვდე. -ვუთხარი დამფრთხალმა და უკან დავიხიე