ანუკი. გაგრძელება (თავი მეორე)

-მეც მინდა ვთქვა ერთი ორი სიტყვა ბატონი ზურას შესახებ-ალექსანდრემ გააწყვეტინა-მე მადლიერი ვარ მისი, რადგან ზურა რომ არა, ჩემი ოჯახი დღეს გაჭირვებაში იქნებოდა. ალბათ ბევრს დახმარებია , ზუსტად ვიცი რომ ბევრ თქვენგანს დახმარებია რთულ მომენტებში. ფულით,

ანუკი. გაგრძელება (თავი პირველი)

მიუხედავად იმისა, რომ ეს ისტორია სამი წლის წინ მაქვს დაწერილი, მუდმივად არ მასვენებდა დასასრული, რომელიც ძალიან არარეალურად მიმაჩნდა. იმედი მაქვს , რომ მოგეწონებათ ამ ისტორიის გაგრძელება, რომელიც შედარებით უფრო რეალურია, წინა ვერსიასთან შედარებით.

აღსასრული თუ გაგრძელება(თავი 1)

და კიდევ ერთხელ გიბრუნდებათ თქვენი ძალით მწერალი. მწერალი, რომელიც მუდმივად თავის ბედნიერებასა და უბედურებაზე და თავის გრძნობებზე თუ შეგრძნებებზე წერს. მწერალი რომელსაც არ ადარდებს ვინ რას იტყვის მასზე და რომელიც მხოლოდ მაშინ წერს როცა ყველანაირი

''უცნობი ქალის წერილი'' (ჩემეული გაგრძელება)

,,მწერლის წინ აღიმართა ქალის უხილავი სახე და იმ ქალზე ფიქრმა შეიპყრო, როგორც შორეულმა მუსიკამ.’’ ახსენდებოდა ნელა, მაგრამ მაინც, ლამაზი ქალიშვილი..

თბილისელი ლილეს მანჰეტენური ცხოვრება (თავი 11)

ზოგადად ძალიან მიყვარს მიუზიკლები , განსაკუთრებით ძველი დროის.ცეკვა-ცეკვით ჩავიცვი, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და გავედი ოთახიდან.საერთო საცხოვრებლიდან და სირბილით მივედი მთავარ შენობასთან

რელიქვიების მცველი ( 14 თავის გაგრძელება)

მართლაც ჩახლართული და უცნაური იყო ყველაფერი. ცოტა ხნის წინ გულას ხეობაში იყო და უეცრად ისევ თავის მშობლიიურ ქალაქში აღმოჩნდა. ჩაფიქრებული გაუყვა ქუჩას სახლისკენ. ,, მაინც სად გაქრა?“ - არ ეშვებოდა მცველზე ფიქრები. სახლთან მივიდა. კიბეზე ჩამოჯდა,

მოთამაშე (თამაშის გაგრძელება) ( პირველი ნაწილი)

როდესაც მონადირე ხდები შენთვის მთლიანი ცხოვრება იცვლება. როდესაც უბრალო მოთამაშე ხარ შენ ასე ისე გამოძრომას მოახერხებ, მაგრამ როდესაც ნადირობას იწყებ, შენ ვერარ აღწევ თავს. შენ არა მარტო მონადირე, არამედ მსხვერპლიც ხარ. შენ ყველაფერი ხარ, მაგრამ

რელიქვიების მცველი. გაგრძელება

- ივ. - ამოიხრიალა ემმამ, და ხელი მკლავზე დაარტა. ივანი იმდენად მაგრად ეხვეოდა რომ სუნთქვა შეეკრა და იგუდებოდა. - მაპატიე.- ხელი გაუშვა ივანმა.- უბრალოდ შენი ნახვა ისე გამეხარდა. ცოტახანს უყურა, შემდეგ თავი ვერ შეიკავა და ისევ გულში ჩაიკრა

"სიყვარული ჰეროინის წესებით" გაგრძელება. (ნაწილი 3)

მარის გავუთიშე თუ არა მაშინვე ავკრიფე მაგრამ მერე წავშალე და დავფიქრდი. რატომ მინდოდა მასთან დარეკვა. რა მინდოდა სინამდვილეში. დიდხანს ვაფიქრებდი და ალბათ გადავიფიქრებდი ამიტომ მოვეშვი და დავრეკე. -გისმენთ. -გამარჯობა. -გაგიმარჯოს კატო.

ნარკოლოგიური - როცა ყველაფერს ნათელი მოეფინა (გაგრძელება)

- ხო რა თქმა უნდა - ეცადა პასუხი იგივე ღიმილითვე დაებრუნებინა. გამოუვიდა თუ არა ეს კიდევ სხვა საკითხია. - მზად ხარ? - კი, “Je Veux” აქ გაქვს? - მარიამი მზად იყო, თუმცა ქალებს გასვლის წინ ყოველთვის რაღაც აკლიათ და ეს სასიამოვნო არომატის მქონე