გამოღვიძება

სახლიდან გასვლისას,გზაში ერთხელაც არ წამოგაძახებს,რომ არც ეს დღე იქნება შენი,როგორც ყოველი სხვა დღე. სახლში დაბრუნებულს კი-წარსულ შეცდომებს, ზღაპარივით,დასაძინებლად...

გამოღვიძება

« როდესაც ბედნიერების კარი იკეტება, მეორე აუცილებლად იღება, მაგრამ ჩვენ იმდენ ხანს ვუყურებთ დახურულ კარს, რომ ვეღარ ვამჩნევთ იმ ერთს რომელიც გაიღო ჩვენთვის. »

გამოღვიძება

როდესაც არ გყავს ისეთი ადამიანი ვისაც საათობით ესაუბრები, უბრალოდ წერას იწყებ. წერ ყველაზე და ყველაფერზე.

გამოღვიძება ღრმა ძილის წინ

წაიქცევი,დაეცემი და ბოლოს მაინც ადგები,რადგან ტკივილი აუცილებლად დაგაყენებს ფეხზე,არ მოგცემს საშუალებას მიწის სურნელი შეიგრძნო და მასზე იხოხო.სანამ ამას გააკეთებ იქამდე გრძელი ცხოვრების გზა გაქვს გასავლელი,ახლიდან სასწავლი სუნთქვა,სიარული და

გამოღვიძება

შეშინებული ვიღვიძებ... ღამეა ძალიან ბნელა, თავს ცივად ვატრიალებ საწოლისკენ სადაც დედას ძინავს, ცარიელია ... მეშინია მე ხომ ჯერ რვა წლის ვარ, უცებ ჩემი უმცროსი და გამახსენდა, ოდნავ მომეშვა ადგილზეა, ძალიან ვნერვიულობ არვიცი

ბოლო რეისი -მეორე თავი - გამოღვიძება

-გიორგი_მოესმა ნაცნობი ხმა და თვალები გაახილა.-ლიკა_წარმოთქვა ჩახლეჩილი ხმით ყელაფერს ბუნდოვნად ხედავდა,ვერ გაერკვა სად იყო ან რა ხდებოდა მის თავს.წამოდგომა სცადა მაგრამ თავბრუ ეხვეოდა.-იწექი_თქვა ქალმა

სხვა ხედი 2 თავი "გამოღვიძება

ვუყურებდი ზღვას და ვფიქრობდი: "რა ლამაზია და რა უკიდეგანო". წყალი ჩემი სტიქიაა, ის ავსებს სიღრმეებს, ის ყველგანაა, მას შეუძლია იყოს ბობოქარი და მშვიდი, მასთან უძლურია მთელი სამყარო. რა უცნაურია, არა? მიწიერი ნიშნავს რეალურს, ზეციური - მისტიურს,

გამოღვიძება

დრო ეს ერთდერთია რომელსაც ვერ შეცვლი,ვერ დააბრუნებ და ვერაფერს მოსთხოვ,არ გაჩერდება და არ დაგინდობს როცა უკან მიიხედავ და შენს მიერ ფუჭად განვლილ წამებს და წუთებს დაითვლი,არც მაშინ შეგახსენებს თავს რაოდენ ცოტაც არ უნდა გქონდეს,მოკლედ მართალია

გამოღვიძება

მაგიდიდან მტვერს მხოლოდ იმიტომ არ წმენდდ, რომ ესე გინდა, რომ უბრალოდ უყურო, რომ ერთხელაც აიყაროს ჰაერში და მიმოიფანტოს სივრცის სხვადასხვა ნაწილში. შენ ამის ყურება გინდა, შენი თვალები მზისგან გაბრწყინებულ მტვერს მოელის, მაგრამ ჯერ ადრეა, ჯერ კიდევ

გამოღვიძება

დილის ექვსის ნახევარი იქნებოდა, მზემ ჩვეული სიდინჯით დაიწყო ამოსვლა, მოწინააღმდეგეს საჰაერო იერიში მთელი ღამე გრძელდებოდა, ნახევარი საათის შეწყვეტილი იქნებოდა. – გათენდა, ცეცხლის მზე აენთო, აცურდა, დროშები ჩქარა! – ომახიანად დასჭექა მეთაურმა.