გზა ხევსურეთისკენ (3 თავი )

ამ დღის შემდეგ უფრო ჩავიკეტე ჩემს თავში და უცნაური გავხდი. არასდროს მჩვევია სიმშვიდე. ყოველთვის ქაოსური,ხმაურიანი და სცილიანი ვიყავი.ყველას გაუკვირდა ჩემი ასეთი ცვლილება თანაც უარესობისკენ.

გზა ხევსურეთისკენ

თვალებს ვახელ და გაფითრებულ მარიამს რომ ვუყურებ მეცინება. ჩვენს მედდას კი თავი ხელებში ჩაურგავს და ბჭობს გამოიძახოს თუ არა სასწრაფო სამედიცინო დახმარება. მე გამეღიმა და წამოდგომა ვცადე. მათემ იმხელა შეყვირა ლამის დამაყრუა. -რა მოხდა? გაკვივებულმა

გზა ხევსურეთისკენ

მე თათია ვარ.მეგორებისთვის თათული.ერთი ჩვეულებრივი,არაფრით გამორჩეული გოგო.სკოლაში ვსწავლობ და მყავს დიდი ოჯახი,დაქალები,უამრავი ნაცნობი,ბევრი მეგობარი და შეყვარებული. ერთი შეხედვით არაჩვეულებრივი ცხოვრება მაქვს და ბედნიერი უნდა ვიყო ყოველივე ამით

გზა,რომელიც შენკენ მოდის (თავი 2)

-მამაჩემი..მაშინ თერთმეტის ვიყავი..-გამიკვირდა რატომ გავიხსენი ასე,ამ თემაზე საუბარი ხომ მუდამ მიჭირდა. -ვწუხვარ..-ჩაიმუხმა და საფლავს დახედა..-საშინელი გრძნობაა..-იმ წამს მისი ხელი ჩემს მხარზე ვიგრძენი..თბილი იყო და ცდილობდა, დავემშვდიებინე.

ერკე მიდასი... ბედისწერის გზაჯვარედინი ანუ გზა სიყვარულისკენ (10)

მადლიერი ვარ, იმით რომ კითხულობთ და მეც სიხარულით ვივსები, რომ მოგწონთ. არ ვიცი ეს თავი რამდენად მოგეწონათ, ან არ მოგეწონათ, მაგრამ ყველანაირად ვეცადე კარგი გამოსულიყო და ინტერესი არ ჩამეგდო. ერთი თავიღა დარჩა, ან ორი, რომელთაც მალე დავდებ. ვისაც

აირჩიეთ გზა, რომლითაც წახვიდოდით და გაიგეთ, რა გელოდებათ მომავალში

ადამიანი ცხოვრებისეულ გზას ირჩევს, როგორც სიმბოლური, ასევე პირდაპირი მნიშვნელობით. გვაქვს არჩევანის საშუალება, ავირჩიოთ სასურველი ვარიანტი: სასეირნოდ წავიდეთ თუ სასიამოვნო მოგზაურობა დავგეგმოთ. ხშირად სწორედ ამ არჩევანზეა დამოკიდებული ჩვენი მომავალი

გზა შენამდე

მე გამოვიარე გოლგოთა შენამდე,რომ მეთქვა, სიცოცხლე უშენოდ არ ღირსთქო,ახლა გოლგოთას ვართ ორივე, შენ და მე,ახლა მზადა ვარ რომ გოლგოთა გავიცნო.მიწა ლურჯია და ვართ ციდან სამ მეტრზე,აკორდებს ჩვენთვის წერენ ბახი და ვივალდი,მაგრამ თუ გინახავს ლექსებს

გზა რომელიც შენამდე მოდის (დასასრული)

გონდ რომ მოვედი პაალატაში ვიწექი. ძალიან მოთენთილი ვიყავი და ისევ ჩამეძინა. -დედაა...დე...დედიკო-ამ ხმამ მომიყვანა გონს. თვალი გავახილე. ჩემი შვილი მეძახდა.უზომოდ ბედნიერი იდგა ჩემს წინ. მე კი უდიდესი ბედნიერება ვიგრძენი, რომ ისევ დედა გავხდი. -დე..

გზა რომელიც შენამდე მოდის (8)

იმ დღეს ნატასთვის არაფერი მითქვამს. ლუკასთან კი ვერ დავმალე. -ინა, ხომ ვიცოდით, რომ ასე იქნებოდა? რატომ ნერვიულობ? ის მამაა მოვა და ჩვენ ამას ვერ დავუშლით...-ლუკა ვერაფრით ხვდებოდა, რომ მე ნატას და კახას შეხვედრის სულ არ მეშინოდა. ვეღარ მოვითმინე და

გზა რომელიც შენამდე მოდის (7)

ცოტაახანში ჩემმა ტელეფონმა დარეკა. -ბატონო-ტელეფონს იქეთ მხოლოდ სუნთქვა მესმოდა. -რომელი ხარ?-ტელეფონი გაითიშა. მთელი ღამე ვერ მოვისვენე. ან რა მინდოდა, ან საერთოდ რას ველოდი ცხოვრებისგან? რა მოხდება როცა ნატა