ცხოვრების გზები ( 24-25 თავი)
-ნუ ყვირიხარ და წიხლებს ნუ იქნებ, ეს საქციელი არ შეგეფერება. ღმერთო რა მშვენიერი ხარ, ჩემი ძამიკო არ შემცდარა არჩევანში, მართლაც ძალიან ლამაზი ხარ. ნეტავ კაბის შიგნითაც ისეთივე ლამაზი ხარ როგორც გარედან? იქნებ შევამოწმო, რას იტყვი?ცხოვრების გზები (18-23 თავი)
ტუჩის კუთხეში ჩაეღიმა მამაკაცს, მრისხანე თვალები ოდნავ მოჭუტა და თავისი მზაკვრული გეგმის განსახორციელებლად პირველივე ჯერზე დანახულ ლურჯხალათიანთან მივიდა ფრაზით ,,- კიდევ გსურთ მკვლელისა და მისი თანამონაწილის დაჭერა?!“ცხოვრების გზები (13-14-15-16-17 თავი)
ოლივერის ტუჩები მოულოდნელად მიეწება ელენეს ყელს და სველი კვალი დატოვა. ყელიდან ნელ- ნელა მხარზე, შემდეგ კი გოგონას ტუჩებზე გადაინაცვლა და მწყურვალივით დააცხრა მის მწველ ბაგეს. კოცნიდა ვნება აშლილი და მიხვდა, რომ ელენე მის ნებას დაჰყვა, ისიც ისევეცხოვრების გზები (9-10-11-12 თავი)
მე შენს თვალებში ნდობას ვკითხულობ, მაგრამ იმასაც ნათლად ვხედავ, რომ გულის სიღრმეში ნდობასთან ერთად პატარა ეჭვებიცაა. მითხარი ოდესმე შეძლებ ჩემს ბოლომდე ნდობას? მითხარი, რათა ტყუილი იმედი არ მქონდეს შენი. შევძლებთ, რომ მეგობრები გავხდეთ?ცხოვრების გზები (5-6-7-8 თავი)
- რას ქვია გაიტაცეს ნიკოლას, ვინ გაიტაცა? შენ სად იყავი? გეძინა? ჩემი საწყალი გოგო, - კარებთან ბავშვივით ატუზულ ნიკოლასს თავი დაბლა დაეხარა და ახსნას ვერ უძებნიდა მომხდარს, უფროსმა ერთბაშად იმდენი კითხვა მიაყარა დაიბნა, რომლისთვისცხოვრების გზები (3-4 თავი)
ფეხზე წამოდგა და ხელები წინ გასწია, ხელბორკილის სიცივემ მთელს ტანში დაუარა. აღარ იცოდა რა ექნა, ადგილიდან ვერ იძვროდა, იდგა ასე ქანდაკივით გაფითრებული და გაშეშებული. ჯერ კიდევ ვერ აცნობიერებდა რა ხდებოდა, ვერც ის გაეგო ბორკილები რატომ ედო ხელებზე,ცხოვრების გზები (1-2 თავი)
მანქანის საზურგეს მიეყრდნო და გაინაბა. ლამაზად თოვდა და ქუჩებს ათეთრებდა. ფიქრებში ჩაიძირა. ფიქრობდა დედაზე, ძმაზე, უკვე ენატრებოდა ოჯახი, მეგობრები, სახლი, რომელიც დიდი ხნით არასდროს დაუტოვებია და მამა, რომლის გარეშეც სამოგზაუროდ არასოდეს წასულა.ერკე მიდასი - გზები მომავლისა
ისევ დამეწვეთა გზები მომავლისა და წარსულის ბუღში ფეხი შევაბიჯე თითქოს მთვარის ნისლი დროში გაისრისა მისი არსებობაც სივრცეებს აბიჯებს.ცხოვრების გზები (თავი 5)
უცებ საიდანღაც სანთლების შუქი გამოჩნდა... ეს სანდრო იყო გიოსთან და ალეკოსთან ერთად. მგონი თქვენთვის არ მითქვამს ალეკოს სალო მოსწონს. სანდროს,ალეკოს და გიოს ხელში სანთლები ეჭირათ, მე და სალო მაშნვე ქვევით ჩავედით. სალო:აქ რას აკეთებთ? გიო:სანდროს დაცხოვრების გზები (თავი 4)
სანდოც წავიდა! სახლში შევედი,სალო ჯერ არ იყო მოსული. კიბეებზე ავედი და ჩემ ოთახში შევედი. სალოსთვის არც მითქვია ეგ ამბავი,რადგან არ მინდოდა ცოდნოდა ინერვიულებდა! გათენდა.მაღვიძარამაც დარეკა,სასწრაფოდ ავდექი და ჩემი წითელი საროჩკა ჩავიცვი.10 წუთშტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.