გოგონა ვარდისფერი შარფით 4

ისევ ბოდიში დაგვიანებისთვის ეს თავი შესაძლოა დასასრული იყოს ... დავდიოდით დროში დავცურავდით... წვიმის წვეთებს ვეცეკვებოდით... ერთად ვსველდებოდით... ბევრს ვიღიმებოდით და ერთმანეთის ყურებით ვერ ვძღებოდით.... გიფიქრიათ ამაზე ?... ჩვენ ყველანი

გოგონა პეპლის ტატუთი.(1)

6 წლის რომ ვიყავი მამა დამეღუპა ციხეში მოკლეს . დედა ამბობდა რომ უდანაშაულო იყო მეც ასე მეგონა სანამ სიმართლე არ გავიგე მან არასრულწლოვანი გოგო გააუპატიურა , მკვდარზე ან კარგს ამბობენ ან საერთოდ არ საუბრობენ ამიტომ მეც

გოგონა ვარდისფერი შარფით 3

„ იცი მეორე ტურს ვერ ვიფიქრებ... მგონი თამაშის შეწყვეტა მოგვიწევს“ გამაცოფა ამ მონაწერმა “ კარგი გასაგებია, შარფს ისე დამიბრუნებ ესეიგი ? “ შარფი ისე შევიყვარე, რომ ვეღარ განვშორდები „ “ რატომ გინდა, რომ მოთმინება დავკარგო ?“ “რა იცი, რომ ეგ მინდა

გოგონა ვარდისფერი შარფით 2

ასე ეკამათებოდნენ ერთმანეთს ჩემი ბარტყები მე ხელს არ ვუშლიდი, თან არ მქონდა განწყობა... შეტყობინება მომივიდა და ძნელი გამოსაცნობი არ იყო ვისგან იქნებოდა „ იცი მეორე ტურს ვერ ვიფიქრებ... მგონი თამაშის შეწყვეტა მოგვიწევს“ გამაცოფა ამ მონაწერმა

გოგონა ვარდისფერი შარფით 1

- ეს რა შეტყობინებაა ? - მაჩვენე აბა სალ ... - ესეთი რაღაც არავის არასდროს მოუწერია ჩემთვის... - პირველად ვხედავ, რა ლამაზი სიტყვებია... - მარა ვინმე სულელი იქნება, წაშალე და დაივიწყე რა... - არ წავშლი, მაგრამ დავივიწყებ... - მარ წავედი მე... და აბა

მრბოლელი გოგონა (თავი 4-7)

- რაში? - ინტერესიანნი თვალებით შევხედ - იმაში რომ ჩემთან დაწვე - თქვა, შემომხედა და ტუჩი გაილოკა - რააა? - დავიყვირე მოულედნლობისგან - ხოო , აბა შენ გგონია მთელი 1თვვე მხოოლოდ შენი ცეკვით დავკმაყოფილდები? - გაოცებული თვალებით შემომხედა

მრბოლელი გოგონა (თავი 2)

განიცადეთ მათთან ერთად სიყვარული , ტკივილი და ვნებარაგინდა ჩემგან? - ვთქვი და ნერვიულად გადავყლაპე ნერწყვი - არაფერი უბრალოდ ჩემს კუთვნილ ცეკვას ველოდები - თქვა და მხრები აიჩეჩა - მაშინ ჩემი იარაღი რათგინდა ან კარი რატომ ჩაკეტე? - ვკითხე წარბაწეულმა

ქალაქში ნაპოვნი გოგონა. 3

-ჩემი რეზიუმე არ გჭირდებათ? -რამე საინტერესო შემიძლია აღმოვაჩინო? ცოტა არ იყოს დავიბენი. არც ვიცი ეს, რატომ ვკითხე, მაგრამ ხელფასის 100 ევროთი მომატება ძალიან გამიკვირა. ეს ყველაფერი პარიზულ ტრადიციას მივაწერე და კითხვა შევუბრუნე. -რა მევალება?

მრბოლელი გოგონა (თავი 1)

- შენ ამას შეძლებ კასანდრა - მამხნევედა ჯენსენი და თან ჩაფხუტს თავზე მიმაგრებდა.- მეშინია - ვლუღლუღებდი,და ნერვიულად ვიკრავდი ტყავის ქურთუკის ელვას- კას! არაფერზე ინერვიულო, შენ საუკეთესო ხარ! -დამიყვირა ბოლოს- ლარა მოვიდა? - ნერვიულად ვკითხე ჩემს

გოგონა 10000$-ად (სრულად)

-ჩვენ დაგეწევით სტუმრებს უთხრა და ტუჩებზე დამაცხრა -გააფრინე? დაგვაგვიანდება -ცოტა ხანი გთხოვ,სულ ცოტა ხანი მოგეფერები და წავიდეთ -ერეკლე მთელი ცხოვრება გვაქ! -შჩჩჩჩჩჩ....