რას გრძნობ

დილა თენდება შენზე ვფიქრდები, მე არც კი ვიცი ასე რად მეფიქრები.

შენ რას გრძნობ?!(დასასრული)

-ოხ ელე, ელე.-თავი გააქნია სიცილით და ზედ აირო აკანკალებული ელენე. -დიდი ლაზარე დევდარიანი ჩამეხუტა, ამას რას ვეღირსე!-სიცილით თქვა და თვალები მაგრა დახუჭა. -მიყვარხარ იცი? -რაო?, ეს უკვე მიღწევაა. -სერიოზულად გეუბნები ღლაპო.

შენ რას გრძნობ?!(16)

მეორე დღეს მხოლოდ ის მახსოვდა რომ ცეკვის შემდეგ დალევა დავიწყეთ, იმდენი დავლიე ნორმალურად ვეღარაფერს ვარჩევდი, მერე გამოვიქეცით უნივერსიტეტიდან, მე თორნიკე, აკო, მართა, ნინია და მათე, მანქანაში ჩავსხედით და მათეს ჯიბით დიდი სისწრაფით მოვწყდით

შენ რას გრძნობ?!(15)

-ულამაზესი ხარ.-მითხრა და ლოყაზე მაკოცა. -მადლობა.-მორცხვად ვუთხარი და ბანწიკი გავუსწორე.-შენც არაგიშავს.-ცალყბად ჩაეცინა და მერე მანქანის წინა კარი გამომიღო. მანქანასი მისი სურნელი იყო გამეფებული და მეც გაბადრულმა ჩავისუნთქე საყვარელი სურნელი.

შენ რას გრძნობ?!(14)

-ავდგეთ დეე.-ლოყაზე ვაკოცე და ჩემ იხვებიან პიჟამაში გამოწყობილი ჯერ ფანჯარასთან მივედი და გავყვრე ბავშვებს.-სალამი ხალხო, მე დავბრუნდი.-კისკისით გავძახე 24 საათი უბანში მოჭორავე ქალებს, მოთამაშე ბავშვებს და მოხარხარე კაცებს.

შენ რას გრძნობ?!(13)

-აბა გოგოებო მარტო ხართ?-წარბები აათამაშა ერთმა. -რა თქვენი საქმეა?-შევუბღვირე. -რაო ფისო? ბრჭყალებს აჩენ თავიდანვე?-ახლა მეორეც აყვა მეკი სიბრაზისგან სახეზე ავხურდი. რარაცის თქმა დავაპირე წელზე რომ ცხელი ხელის შეხება ვიგრძენი და გამაჟრჟოლა. -რამე

შენ რას გრძნობ?!(12)

-ნიჭიერი როიყო კივიცოდი მარა როარ ამჟღავნებდა მაგაზე სულ ვეჩხუბებოდი. ერთადერთი თეატრი იყო და იქაც სულს და გულს ატანდა ყველაფერს, სხვა არფერი არსებობდა ჩემი პატარა გურული ქალბატონისთვის. -მიყვარხარ იცი?-დამიანეს მიეხუტა დაჩის ახლახან მოშორებული სესი

შენ რას გრძნობ?!(11)

-მომენატრე მაა.-ყელზე ეხვეოდა თარაში და ლოყებზე კოცნიდა. -მეც მომენატრე ჩემო პატარა.-თვალებს ხუჭავდა და ისე ელაპარაკებოდა თან იღიმოდა. სესილი ჩემ გვერდით იდგა უხერხულად იყო,

შენ რას გრძნობ?!(10)

გგონიათ სასოწარკვეთილებასი ჩავვარდი? არაა ეს ჩემი სტილი არიყო. ვიცოდი..ვგრძნობდი რომ ის ცოცხალი და უვნებელი იყო, მალე ჩემთან მოვიდოდა და ისევ ისე ჩამიკრავდა გულში როგორც აქამდე. ერთად გავზრდიდით თარაშს და კიდევ ბევრი შვილი გვეყოლება. იმღამეს ყველა

შენ რას გრძნობ?!(9)

-შეშლილი ხარ.-მითხრა, გაიცინა და ყელში მაკოცა.-ვერ ვძღები შენით სანდრა. -ვიცი რომ შეშვლილი ვარ ქმარუკა.-ლოყაზე ვაკოცე და თავი გულზე მივადე. -მოწესრიგდები შენით თუ ძალა არგაქვს?-ცინიკურად მკითხა. -მასეთ ტონს რომ ირგებ საშინლად მძულხარ.