ეპოქა რომელმაც გრძნობები შეიწირა (თავი 6...10)

"- ეს როგორ გავიგო?! ცოტა არ იყოს მაშინებ! - ზოგჯერ შიშიც საჭიროა, ადამიანის უკეთ შესწავლაში... მოვა დრო და ყველაფერს გაიგებ, თამარ!- მითხრა ღიმილით."

ეპოქა რომელმაც გრძნობები შეიწირა (თავი 1..5)

"ყველა ღირსეული მანდილოსანს,უნდა ჰქონდეს თავშეკავებულობა... ყოველ მანდილოსანს უნდა ჰქონდეს დისტანცია მამრის მიმართ! ამას, იმიტომ გეუბნები, რომ ვიცი კაცები რა სისხლისმსმელი ძაღლებიც ვართ... ვიცი, როგორ უსირცხვილოდ ვუბნევთ მეობას და ვიცი, როგორ

უხილავი გრძნობები (სრულად)

-სინამდვილეში რა გინდა მანიკა? - ორივე მკლავში ერთდროულად ეცა და გოგონა მყარად მოიქცია ხელებში. მანიკამ დანისლული თვალებით შეხედა მამაკაცის მწვანეებს, შემდეგ მზერა მის გამობურცულ ტუჩებზე გადაიტანა, რომელიც სასმლისგან ოდნავ გაწითლებულიყო, ქვედა ტუჩზე

პატარა ადამიანების პატარა გრძნობები

რაღაც მაწუხებს რაღაც მიჭერს,მე კი რატომღაც სულ ფეხსაცმელი მახსენდება.არა საცვლებია აშკარად,გასაგებია.... აუცილებლად გასარკვევია... თავად მოკეტავ თუ მე დაგეხმარო?! ვიცი შენც გიჭერს,აჰაა ახლა მიხვდი რომ დაბეჩავდი სიმდიდრის,რის მოლოდინში. .

უთქმელი გრძნობები I

შენში შემოჭრილი სიყვარული სულს გიფორიაქებს, გულს გივსებს და ბედნიერებით გავსებს.

გაფანტული გრძნობები

უცხო სივრცეში გაფანტულ გრძნობებს, დაუფიქრებლად ჩადენილ ცოდვებს, თამბაქოს ბოლში გახვეულ განცდებს ყველა ცდილობს და ვერავინ მართმევს.

საიდუმლო გრძნობები ^თავი 3^

-გიტაცებ-მეუბნება და მანქანაში მსვამს მე ფართხალს ვიწყებ ის კი ღვედის შეკვრას ცდილობს-გაჩერდი მაინც ვერსად ვერ გამექცევი-მეუბნება კარებს ხურავს მანქანს სწრაფად უვლის გარს ამასობაში კი მე ღვედს ვიხსნი და მანქანის კარებს ვეჯაჯგურები მაგრამ შენც არ

საიდუმლო გრძნობები თავი 2

-გოგოოო დილით ცხრა საათზე მაღვიძებდი დაგვაგვიანდებაოო და ეხლა შენ ხარ ოთახში ჩაკეტილი და აღარ გამოდიხარ-ვუყვირი და კარებზე კაკუნს ვაგრძელებ-ანასტასიაა

საიდუმლო გრძნობები ^თავი 1^

-ვაი-კატასავით კნავის და ოთხაში ძვრება-ნეტაა ეხლა მიწაა გასკდეეს და ჩამიტანოოს-სიმღერით მეუბნება ოთახიდან-რა გეშველებაა რაა-ვეუბნები და მეც ვტრიალდები ის კი კარებიდან ყოფს თავს-შენ ვის რას ეუბნები გოგო...

უხილავი გრძნობები (3)

4-5 საათი იქნებოდა ძლივს რომ გამოფხიზლდა მთელი ღამის უძილარი მანიკა. ესიკვდილებოდა ოთახიდან გამოსვლა, რა აუხსნიდა ბიჭებს სად იყო მთელი ღამე. არც უნდოდა ვინმესთვის რამე ეთქვა. ალექსანდრე იმდენად იდეალური ეჩვენებოდა,