არ დამივიწყო

მელანო -ერთხელ ერთ პატარა ქალაქში ცხოვრობდა პატარა გოგონა სახელად მელანო და ბიჭი სახელად რატი. გოგონა 6 წლის იყო, ბიჭი კი 7- ის. ისინი ყოველ ზაფხულს ხვდებოდნენ ერთმანეთს. მათ დადეს ფიცი, რომ არასდროს მიატოვებდნენ ერთმანეთს, მაგრამ ნელ-ნელა მათ აღარ

არ დამივიწყო (თავი მეხუთე)

თმაში ხელი შემიცურა, ჩემი თავიცი მისი ხელის მოძრაობას თავისით მიჰყვა, თავი ოდნავ უკან გადავწიე, თვალებიც კი თავისით დამეხუჭა, მისი ცხელი და სველი ტუჩები ვიგრძენი ქვედა ტუჩზე. ალბათ ორი წამიც კი არ უკოცნია. ალბათ მსოფლიოში ყველაზე ხანმოკლე კოცნაც კი

არ დამივიწყო (თავი მეოთხე)

დილას ხმაურმა გამაღვიძა, თვალები გავახილე და აღმოვაჩინე რომ ამჯერად, ვინმეს ან საკუთარ ლოგინში კი არა ქუჩაში გავიღვიზე, წამით შემეშინდა, არა ქვაზე ნამდვილად არ მეძინა რადგან რაღაც სირბილეს ვგრძნობდი ხელებში. მორიდებით ნელა გავიხედე გვერდით და ოი

კესანე ანუ არ დამივიწყო (13თავი)

ადამიანები რომლებიც შენსგარშემო ბევრია მაგრამ მათშორის ცოტაა ისეთები ვინც შენთვის მნიშვნელოვალია და პირიქით რომლებისთვისაც შენხარ მნიშვნელოვანი. აი ამწუთებშიც ვუყურებ ჩემს წინ მჯდომ ხუთ ადამიანს რომლებიც ლაზღანდარაობით მიირთმევენ საკვებს

კესანე ანუ არ დამივიწყო (12თავი)

გზა ხანგრძლივი არიყო მაგრამ რაციყო კაი იყო გზაში იმდენად გავერთეთ აღარგვინფოდა გხის დამთავრება ბათუმის ჯგუფს გავყევით მოგეხსენებათ და იმდენად კარგი ბავშვები იყვნენ რომ მალევე გავუგეთ ორ ბიჭს გიტარაქონდა თან

არ დამივიწყო (თავი მესამე)

კართან გაშეშებული რამდენიმე წამს ვიდექი, მერე კარებს მოვშორდი, კედელს მივეყრდენი და კარი ღია დავტოვე იმის ნიშნად რომ სახლში შემოსვლა შეეძლო. შემოვიდა და პირდაპირ მისაღებისკენ წავიდა ბარბაცით,

არ დამივიწყო (თავი მეორე)

ჯანდაბა, ჯანდაბა- ვბრუტყუნებდი და თვალებდახუჭული მივაპოვბდი ჰაერს, გონს მხოლოდ მაშინ მოვედი როცა მარჯვენა მხრიდან დაჯახება ვიგრძენი, მერე ჩაძირვა წყალი საკმაოდ ცივი იყო. თავი ამოვყავი წყლიდან და თითქოს რამდენიმე საათია არ მისუნთქავსო ისე ჩავისუნთქე

არ დამივიწყო (თავი პირველი)

გაღვიძებამდე ვგრძნობ ნაბახუსევის თავისტკივილს, თითქოს თავზე ვიწრო ქუდი მახურავს. თვალებს არც კი ვახელ ისე ვემალები მზეს, ვგრძნობ რომ ფეხით რაღაც უცხოს ვეხები, სხეულია, მაგრამ ჩემი არა. -ჯანდაბა-სწრაფად გავახილე თვალები, თითქოს ყველაფერმა წამში

კესანე ანუ არ დამივიწყო (11თავი)

გართობაში სიცილ-კისკისში დრო მალე გავიდა. ნეტარეებსვბოდიალობ სუარმახსოვს როგორგავიდა რატის ისტორიის მოსმენის შემდეგ აღარაფერიმახსოვს ერთიორი სადღეგრძელოსგარდა.

არ დამივიწყო XIII (დასასრული)

-სად უნდა მიგიყვანოთ? -ჩვენთან ცხოვრობს -რააა? -რაიყო რა გაგიკვირდა? შენი შვილის დედაა და ჩვენთნ იცხოვრებს და არა სხვაგან და გაჩუმდი ახლა. -რა იცი რომ ჩემი შვილია?