არ დამტოვო (დასასრული)
-ანუ ლანასაც უყვარს.-რასგულისხმობ?-რატიმ ლანაზეც მელაპარაკა. მას ის ძალიან უყვარს, მაგრამ არიცოდა ლანა რას გრძნობდა მის მიმართ და გრძნობებში გამოტყდომა უჭირს.-დღეს მეც მელაპარაკა ლანა.-მოდი იციშემიყვარდი..არ დამტოვო (3თავი)
მეორე დღეს სახლში გამოგვწერეს. სახლში მისულს ძილი მომინდა, მომინდა დიდი ხნით მოვშორებულიყავი ყველაფერს.. თვალები დავხუჭე... თუმცა სიბნელის ნაცვლას მხოლოდ რატის ვხედავდი... ის არ იღიმოდა..გაუნძრევლად იდგა... არ მახსოვს რამდენ ხანს ვიყავი მასზეშემიყვარდი..არ დამტოვო (2თავი)
თვალებს დახუჭვის საშვალებას არ ვაძლევდი, ძალებს ვიკრებდი, მინდოდა რაიმე გამეხსენებინა. რას ვაკეთებდი ასეთ უცხო გარემოში. მახსოვს, ბოლოს რა ბედნიერი ვიყავი მას ჩემი ხელი ეჭირა. ერთნაირი რიტმით ვსუნთქავდით, მთელი სამყარო ჩემი მეგონა. ასე რატომ დამსაჯაშემიყვარდი..არ დამტოვო (1თავი)
განა ასეთი რთულია გიყვარდეს ის, ვისაც ყველაზე მეტად სჭირდება შენი სიყვარული?! მაგრამ, ჩვენ არასწორად ვიქცევით, როდესაც ვიყვარებთ იმას ვინც ამის ღირსი არაა, რატომ ხდება ასე?! არა... უნდა ვეცადო! უნდა შევიყვარო!..არ დამტოვო (თავი 7)
ლაშასთან შევედი, არვიცი რატომ მაგრამ უცბად ის საშინელი აპარატი აწრიპინდა, მაშინვე ექიმს დავუძახე, წამში პალატაში ექიმი და ორი ექთანი გაჩნა. გასინჯეს, მერე ექთანმა პალატის დატოვება მთხოვა.-ქალბაონო ემილი, თუ შეიძლება დაგვტოვეთ, ჩქარა მუხტი! -კიარ დამტოვო
რატომ წაუკიდე ჩემს გულს ხანძარი, ყოველდღე რატომ მტკივა და მეწვის? იცი ყოველთვის როცა ვფიქრდები ცრემლები თავად მომდის და მომდის შენ შეგიძლია ჩააქრო ცეცხლიარ დამტოვო (თავი 6)
დილით მაღვიძარამ გამაღვიძა 7:30 იყო. თვალები რომ გავახილე თითქოს სხვაფერისიყო ჩეემი ოთახი, ფარდები, ავეჯი. გამეღიმა, ალბათ სიყვარულის ფერია. ავდექი, ფარდები გადავწიე და ეზოს გადავხედე. მეეზოვის გარდა ეზოში არავინიყო. დილა თითქოს უფრო სხვანაირი იყო,არ დამტოვო (თავი 5)
კიდევ დიდხანს ვიჯექით და ვუყურებდით თბილისს. წამოსვლისას ნიკას მწვრთნელი შევნიშნე მოშორებით მდგარ სკამზე იჯდა, თუარვცდები მეგობართან ერთად. -ლანა! -ჰოუ? -იქით გაიხედე-თვალებით ვანიშნე.არ დამტოვო (თავი 4)
დილით რომ გავიღვიძე სახლში არავინ იყო, ანუ ჯერ არ ჩამოსულან გავიფიქრე და პიჟამოებზე ხალათშემოცმული გავედი ნიკას ოთახში. კარი ფრთხილად გავაღე და შევიჭყიტე, ნიკას ეძინა. სამზარეულოში გავედი ჩაის გასაკეთებლად,მომენტალურად საათს შევხედე, თურმე ისევ ადრეარ დამტოვო (თავი 3)
მზე ჩასული იყო უკვე, ცოტა ციოდა. ქუჩაში ვსეირნობდი და გზადაგზა ვჩერდებოდი, გამვლელებს ვაკვირდებოდი. სიარული რომ მომბეზრდა სკამზე ჩამოვჯექი, ჩემს გვერძე წყვილი იჯდა და მათკენ ვიყურებოდი როდესაც წინ ვიღაც ჩამომიდგა, ჯერ ფეხზე დავხედე მასაც ჩემსავითტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.