გაყინული წუთები.თავი 10-(დასასრული)

-არ ვიცოდი თავიდან,გეფიცები მაშინ გავიგე როცა უცნობმა დაგიწყო მოწერა და ეს უცნობი აი შენი დამიანე იყო,ეს იდიოტიც ისე გწერდა არ იცოდა შენ თუ იყავი სანამ შენი ფოტო არ გადაუგზავნე.

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (დასასრული)

ბოლო დღეს ვატარებდით.გარეთ ისევ თოვდა,მე ფანჯარაზე ვიჯექი და ცხელი ჩაით ხელში გავყურებდი,როგორ ეკვროდნენ ფიფქები ქათქათა თოვლს,მახსენდებოდა როგორ ტიროდა დედა ბედნიერებისგან,

დროებითი ლექტორი (დასასრული)

- ანგელოზს გავხარ. - დემეტრეს პატარა გოგონა ეჭირა ხელში და ეფერებოდა, 4 წლის ბავშვივით იყო რომელსაც ჩვილს პირველად აჭერინებენ და ნერვიულობდა რამე არ ვატკინოო. ისეთი პატარა და დაუცველი იყო, დიდ ოკეანის'ფერ თვალებს აქეთ-იქით აცეცებდა და მამას თითზე

ნიღაბი (დასასრული)

- ლილე. - დას ექაჩემოდა ანდრე რომ წაეყვანა. ამ დროს მაგიდას მაღალი მამაკაცი მიუახლოვდა და ბავშვებთან ჩაიმუხლა. ბიჭს თავზე ხელი გადაუსვა და გრძელი თმა აუჩეჩა. - რა გქვია? - თბილად გაუღიმა ბავშვს. - ანდრე. - უხეშად მიუგო ბიჭმა და დას მიუბრუნდა. -

ის დაბრუნდა 9 თავი *დასასრული*

გამეღვიძა.არვიცი როდის ჩამეძინა უი თან ტანსაცმლით ჩანძინებია.გადავბრუნდი მეორე მხარეს და ვხედავ ნიკას სახეს რომელიც სიცილს ძვლივს იკავებს. (თაკო)-რა გაცინებს იდიოტო (ნიკა)-ამდენი ხანი ძილი შეიძლება ადამიანო? (თაკო)-დემე სადაა?

Broken wings (დასასრული)

მაგრამ არ ნებდებოდა, ნივ-იუორკში გადაიყვანა, თავიანთ სახლში ექთანები დაიქირავა მის მოსავლელად, მთელი დღეს სახლიდან არ გადიოდა. მხოლოდ ის იყო და მეტი არავინ, მხოლოდ მას ხედავდა სხვა ყველაში.

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (დასასრული)

გარეთ გამოვედი უკან გამომყვა და გამაჩერა მისკენ შემაბრუნა და ძალიან ახლოს მოიწია -რას აკეთებ არაფერი მიპასუხა და ჩემი ტუჩებისკენ წამოიწია როცა ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს...

გულის ფეთქვის მიზეზი (დასასრული)

სროლა მანქანის მიმართულებით დიდხანს არ გაგრძელებულა, თუმცა ეს რამდენიმე წუთი ოლიკოსთვის საუკუნედ გაიწელა. მისი დაუცველი სხეული სულ მთლად სისხლით იყო დასვრილი. სროლის შეწყვეტიდან ცოტახნის შემდეგ გონზე მოვიდა, თავი წამოყო და ირგვლივ გარემოს შიშით

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (დასასრული)

-ალექსანდრე უყურებ რა ფორმაში დადის?-ბოლპს ვეღარ მოითმინა და ჩემთან რადგან ვერაფერს გახდა დემეტრესთან მივიდა. -კარგი რა დემეტრე?იაროს,შენ მაინც რაში გეშლება ხელი? -მართალი საყვარელო,შენ რაში გაინტერესებს ამას რა ეცმევა.-ქერა აწიკვინდა.

საყვარელი ვენები. XII დღე. I ნაწილის დასასრული

ის ბრაზდებოდა როდესაც მასთან და მის მეგობრებთან ერთად ლუდს არ ვსვამდი, არ ვყლაპავდი სიყვარულისა და ბედნიერების ნარკოტიკს MDMA-ს. არ ვსვამდი ტეკილას, არც არაყს რედბულთან ერთად. მღლიდა კლუბები და ერთი სული მქონდა გამოვქცეულიყავი იქიდან. გალიაკის