მხოლოდ ერთი (12) დასასრული

გახარებული ვიყავი იმ ფაქტით, რომ დედა გავახარე და ამ რთულ პერიოდში რამით მაინც შევძელი მისი გამხიარულება, ალბათ მხოლოდ ეს შემიძლია გავაკეთო მისთვის, ახლა ა პერიოდში ამ მომენტში მხოლოდ ამაზე ვფიქრობ, სხვა დანარჩენი არაფერი მაინტერესებს, თუმცა არის

შეუმჩნეველი (VI ნაწილი - დასასრული)

მე ვიცინოდი, თავი ოდნავ ზევით მქონდა აწეული, ის კი თავზე მკოცნიდა და გვერდულად მიღიმოდა. ამ ფოტოს თავს ვერ ვანებებდი ერთი პერიოდი, სულ მინდოდა მეყურებინა და მეყურებინა და ამას ვერაფერს ვუხერხებდი. მხოლოდ დაშორების შემდეგ მომინდა ყველაფერზე მეტად

მორაგბე გოგონა თავი 7 დასასრული

სანამ უკან გავიხედებოდი გულის ფეთქვა შეჩერდა,2 წამი კი საუკუნედ მომეჩვენა იმის მოლოდინში რომ სანდროს დავინახავდი,თავი სწრაფად მივაბრუნე...თუმცა იმედი გამიცრუვდა,იქ ხომ ჟურნალისტი იყო და არა სანდრინტერვიუს ჩამორთმევა უნდოდა ბიჭებისთვის... -კაი ლევჩო

you belong with me დასასრული

მე სოფო და ერიკი ვზივართ და რაღაც უაზრო ფილმს ვუყურებთ , სახელად მგონი ველური თაფლი ქვია ისე სიამოვნებით უცქერენ ლეპტოპს ლამისაა მარტო დავტოვო მაგრამ სად წავიდე ? გარეთ ისე კოკისპირულად წვიმს რომ . ერიკი ჩემი ბავშვობის მეგობარია და ჩემი დის ანუ

ცინიკოსი (დასასრული)

გეგას ძლიერ მკლავებში მოქცეულს შიში სულ გადამავიწყდა,თავს უფლება მივეცი დავმშვიდებულიყავი,აღელვება ჩამეხშო,მაგრამ ეს არც ისე მარტივი აღმოჩნდა,სულაც არ მაშინებდა,მხოლოდ გეგას სიახლოვე მაფორიაქებდა,სულს მიწიოკებდა...მამაკაცი ძლიერად მიკრავდა სხეულზე

My life Sucks!! 16,17,18,19 (დასასრული)

თავი მხარზე დავადე, მან კი ხელი გადამხვია და შუბლზე ნაზად მაკოცა. ეშმაკური ღიმილი ისევ სახეზე დასთამაშებდა, მაგრამ თვალები სიყვარულითა და სინაზით უბრწყინავდა. - მეც მიყვარხარ, ჩემო პატარა თეოდორ - მითხრა ჩუმად.

რელიქვიების მცველი. დასასრული

დილით ივანი გამოქვაბულის ქვემოთ ატეხილმა ხმაურმა გამოაღვიძა. წამოჯდა და გარშემო მიმოიხედა. მცველი არსად ჩანდა. ადგა და გარეთ გაიხედა. უკვე კარგად გათენებულიყო, ხმაურმა დააინტერესა და ქვემოთ ჩაიხედა. ორი ერთმანეთზე გადახლართული ჭინკა ძირს გორავდა,

პეპელა (დასასრული)

_ მე? არაფერი. უბრალოდ იმის თქმა მინდა, ზუკა, რომ ამაზრზენი ხარ _ კარებისკენ წავიდა და გზად მასთან შეჩერდა _ სიყვარულის სიძულვირით შეცვლაც შესაძლებელი ყოფილა. მე პეპელა ვარ, მაგრამ თავისუფალი და სუფთა პეპელა, გესმის? _ გაუღიმა და კარები ზურგსუკან

ვერ გხედავ, გგრძნობ! (დასასრული)

წამლების სუნით გაჟღენთილი ჰაერი, ძილშიც კი მწვავს ცხვირს და იძულებულს მხდის, რეალურ სამყაროს დავუბრუნდე. არ მიჭირს მივხვდე, რომ საავადმყოფოში ვიმყოფები. საკუთარ სხეულს ვაკვირდები, არაფერი მჭირს, მხოლოდ ყურების დაგუბებასა და თავის ტკივილს ვგრძნობ.

თამაში მუსიკის წესებით (მეთოთხმეტე თავი) დასასრული

თამაში მუსიკის წესებით (მეთოთხმეტე თავი) დასასრული ზუსტად ვერც იტყოდნენ რამ უფრო დაღალა ლიკა და გიორგი, ემოციებმა თუ ფიზიკურმა დატვირთვამ. თუმცა ფაქტი იყო, რომ ბაკურიანში საკმაოდ დაქანცულები ჩავიდნენ. სადღესასწაულო ვახშამზე დასწრებაზე მეტად,