წარსულის ბილიკი (დასასრული)

ცხოვრება გრძელდება... წარსულის ბილიკიდან ვცდილობ ბოლომდე თავი დავაღწიო... ხანდახან ცხოვრების დინება ბოროტია, მაგრამ ალბათ ეს დავიმსახურეთ და ღმერთის წყალობით ხდება ეს რომ ჩვენს შეცდომებს მივხდეთ... უბრალოდ არ დაივიწყოთ რომ ყოველ ბნელ ღამეს, მზიანი

შევსებული არსებობა - დასასრული 23,24,25,26,27

თუხარელი ისე სწრაფად გაემართა კახასკენ, რომ სალომემ თვალიც ვერ შეასწრო რა დროს გააღო კარი. _ რა ხდება აქ! _ არაფერი ისეთი ძმაო.. _ რა ხდება მეთქი აქ?!.. სალომე.. – მობრუნდა სალომესკენ ალექსანდრე.. სალომე მიხვდა მისი ერთი სიტყვა და კბილებმოკრაჭუნე

ყველას წინააღმდეგ (დასასრული)

გამაღვიძა,თვალები დავაჭყიტე და რა დავინახე ეს? ყავა ჰქონია მოხარშული ჩემთვის. მეც გამოვართვი და მოვსვი,სესილია კი გახდას იწყებდა. ჩემს წინაშე ისე შოშვლდებოდა

ის (13) დასასრული

-ნეითან შენ შეიძლება ეს ვერ გაიგო მაგრამ აბა დაფიქრდი, შენ მე მაშინ შეგიყვარდი როცა ჯერ კიდევ უბრალო ბიჭი იყავი. მერე მამაჩემის მეგობრის მიზეზით დავშორდით- შენ ყველაფერი გააკეთე რომ მე გენახე და რა დაინახე? როგორი ბედნიერი ვიყავი ადამიანთან რომელიც

სოფლის ნობათი [9 დასასრული]

ღიმილით შეჰყურებდა მონატრებულ სილუეტს გოგონა. სახეზე ღიმილი აღბეჭდვოდა დემნასაც, მაგრამ თათულის არ უყურებდა. დროდადრო მის მუხლებზე დაკრეფილ ხელებს ეფერებოდა, მაგრამ მაინც არ უყურებდა. მერე თათულისაც ჩაეძინა. მშვიდად ეძინა, ან რატომ არ უნდა

ალისია 11,12 მზის შვილი (დასასრული)

სასაცილოც კია უკვე ეს ყოველივე ! ქალი რომელიც ვერ მიტანს, ქალი რომელმაც ჩემი მოკვლა სხვას დაავალა,დღეს ურცხვად შემოდის ჩემს პალატაში და ჰოპ ! კითხულობს როგორ ვარ ... ადგომა რომ შემეძლოს დავივიყებდი მის სტატუსს,იმას რომ გრეგორის დედაა და თმის ძირებს

წარსულის ლანდები დასასრული

შენს ირგვლის გამეფებული წყვდიადი, მაგრამ თითონ შენს სულში ბედნიერება, მაინც არ გაძლევს იმის საშუალებას ბედნიერი იყო, როცა შენს ირგვლივ ამდენი ცუდი ხდება, შენ ვერ ხარ სრულფასოვანი ბედნიერი, შენ მხოლოდ შენს თავს არ ეკუთვნი და მხოლოდ შენი თავისთვის არ

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 22 დასასრული

საავადმყოფოში მივედით სადაც თორნიკე ლუკა მისი მშობლები და ანის დედ-მამა იყვნენ. - გამარჯობათ. - როგორ მიხარია, რომ აქ ხარ ძმაო.

სამუდამოდ სიცოცხლეში (დასასრული)

სიცოცხლე მოთმენაა, სიკვდილი კი ეს გარდაუვალი ტანჯვა და ტკივილია, მათთვის ვინც რჩება სიკვდილის მიღმა, იგი შინაგანად გცლის, გრღრღნის და გფიტავს. სწორედ ამიტომ არსებობს ბედნიერი დღეები რომ შეძლო ის ტკივილი გადაიტანო რაც საყვარელი ადამიანის დაკარგვით

რაგბისტის ღიმილი(დასასრული)

-ნინუც -ლაპარაკობ?ისეთი ტონით ვკითხე გაეღიმა -ჩუუუ!ცოლად გამომყვები?ცოტა კიდევ უჭირდა ლაპარაკი -რაა?გაკვირვება ვერ დავმალე -ეხლა მომისმინე-ხელზე ისევ მაკოცა და მერე ოდნავ მომიჭირა-პირველივე დანახვაზე,მივხვდი,რომ შენ უნდა ყოფილიყავი ჩემი შვილების