ქარის საიდუმლო დასასრული

მთელი სისწრაფით მივაქროლებდი მანქანას. ისეთი ქარი ამოვარდა, ყველაფერი მიჰქონდა, ანგრევდა არემარეს. რაღა ახლა მოუნდა ამ ქარს თავის შეხსენება, როცა ასეთი ამბავი ხდება? განა რა უნდა შეიცვალოს უკეთესობისკენ? ეჰ, როგორი ცრუმორწმუნე ვარ, ქარისაც კი მჯერა.

From My Hands დასასრული

ანა და დინანო მისაღებში ისხდნენ. იაშვილი წიგნებში იყო გადავარდნილი, ისე იყო მეცადინეობით გატაცებული რეალობას გამოთიშვოდა. ანა ტელევიზორს უყურებდა, ოღონდ ძალიან დაბალ ხმაზე ჰქონდა ჩართული, ეშინოდა დინანოს ხელი არ შეშლოდა.

ტყვე (დასასრული)

– მე შენ მენატრები. – ჩემ ყელში ჩარგო თავი და ისე ამოიჩურჩულა. – ყოველთვის, მაშინაც კი როცა ასე ახლოს ხარ. – გავშეშდი, ასეთი გულწრფელი და ემოციური პირველად იყო. – მეშინია... შენი ნახვის მერე პანიკურად მეშინია რომ ერთხელაც ეს ყველაფერი დასრულდება.

მთელი გრძნობით (დასასრული)

ზოგჯერ სიტყვები ზედმეტია, როცა ყველაფერი ერთ გამოხედვაში იგრძნობა. ერთ მოფერებაში; ერთ კოცნაში; და საერთოდაც, დამოკიდებულებაში! რა საჭიროა თქვა „მიყვარხარ“ , როცა არსებობს ბევრი მოქმედება, რითაც შეგიძლია დაამტკიცო შენი სიყვარული.

sounds of silence (დასასრული)

ასე გადიოდა დღეები.... ამ ოთხ კედელში გამომწყვდეული ვიჭ....ტდი ტვინს იმაზე თუ რა იყო სიმართლე და რა შეთხზული ამბავი.... ნოემბრის 10 რიცხვი იყო.... ჩემთან გამომძიებელი მოვიდა.... -ანაბეჭდის პასუხები ჩამოვიდა.... შენ უდანაშაულო ხარ ყველა მტკიცებულება

ნაადრევი გაზაფხული (დასასრული)

ლეილას უყვარდა გაზაფხული, მახსოვს როგორ უხაროდა ადრე, ჩემს ბავშვობაში. მეც დავკრეფდი ხოლმე ახლადამოწვერილ იებს და ენძელებს და გულს გავუხარებდი პატარა თაიგულით. ახლაც, ნაადრევი გაზაფხულის ყვავილებით ხელში ვიდექი მისი სახლის კართან და ველოდებოდი.

ჟურნალისტი ერთი თვით (დასასრული)

როდის წამაკითხებ? - გვერდით დამიდგა და ინტერესიანი მზერა მომავლო. ⁃ რა წაკითხვა უნდა ჩვენზე დავწერე,- თვალები გაუფართოვდა... ⁃ ჰო და მითუმეტეს ახლავე წამაკითხე. რა დაარქვი? ⁃ ჟურნალისტი ერთი თვით..

უსასრულობაშიც შენ მეყვარები! (6) დასასრული

იმ საზარელი და საშინელი დღის შემდეგ , რამდენიმე თვე გავიდა, ჩემი და დემეს ურთიერთობა საგრძნობლად დათბა... თუმცა მქონდა მას შემდეგ, რამდენიმე კრიტიკული თვე... ღამე ყვირილით ვიღვიძებდი..დეემეტრეს ახლოს ვეღარ ვიკარებდი, მაგრამ ისიც მოთმინებით იტანდა

მე ავირჩიე სევდა (დასასრული)

ალბათ 1 კვირა დამჭირდა იმისთვის რომ აზრზე მოვსულიყავი. ორმაგი ძალა მომეცა იმისთვის რომ რეალობისთვის თვალი გამესწორებინდა და ასევე ორმაგად შემიყვარდა ნიკუშა. მას ჩემი გვერდში დგომა ძალიან სჭირდებოდა და ახლა მისი მიტოვება

სევდისფერი ცისარტყელა დასასრული

აეროპორტში სესილი და გაგა დამხვდნენ. გაგა უკვე დავაჟკაცებული ბიჭი იყო. მათთან სულ მქონდა კავშირი სკაიპით და ფეისბუკით, ხარბად ვათვალიერებდი ხოლმე მათ ფოტოებს. ასე ვთქვათ, ბიჭი ჩემ თვალწინ იზრდებოდა და კაცდებოდა. ის ახლა უკვე სტუდენტი იყო, წვერიც