დასასრული შენშია

არ უყვარდა ასე რომ მივდიოდი კლუბში,მაგრამ ამ ჯერად დამითო ჩემი წაშლილი სახე რომ დაინახა.ჩავჯექით სალოს მანქანაში და წავედით. მოდი დროებით მოვწყდეთ სალოს და ანის.მოგიყვებით ანის ცხოვრებაზე.ანის არის 24 წლის.მთელი

დასასრული შენშია

სამსახურიდან,დილით ადრე გამოვედი.ღამის ცვლაში ვიყავი.გუშინ ბევრი დაშავებული შემოიყვანეს საავადმყოფოში.ყველა საჭირო პროცედურა ჩავატარე და დაღლილი სახლისკენ გავემართე.ცივი ჰაერი მესიამოვნა,ქურთუკი შევიკარი და

ყველაფერს აქვს დასასრული.(5თავი.)

გაზაფხულის მშვიდი და ცხელი საღამო იყო.ელენესთან აივანზე ვისხედით გოგოები.ელენე მისი და საბას ამბებს ყვებოდა.სალომე რჩევებს აძლევდა,ლიკა უკვე უჩევდა პირველ პაემანზე რას ჩაიცვამდა მე და მარიამი კი მშვიდად

ველური ჩხვლეტა -7- (დასასრული)

''დაარწმუნა, რომ მართლა არსებობს ასეთი ამაღელვებელი გრძნობები, უცნაური ალერგია და ციებ-ცხელება და კიდევ რა არ... მსგავს უაზრობებზე ადრე არასდროს უფიქრია, მაგრამ რა იყო ის, რასაც გუშინ გრძნობდა? ის ქარბორბალა, რაც მის გარშემო ტრიალებდა?''

უცნობი სარკეში //13//. (დასასრული)

მადლობაა ჩემო ერთგულო მკითხველო. მალე დავბრუნდები ახალი ისტორიითსამი წლის შემდეგ ყველა ერთად სვანეთში სიყვარულის კოშკზე იყვნენ და სიყვარულით უყურებდნენ ერთმანეთს, ლინდა და ტატო პატარა მარიამთან და ანდრონიკესთან ერთად. ლონდა და ნიკა ლილესთან და

ყველაფერს აქვს დასასრული (სრულად)

„ბოლოჯერ შევხედავ“-ისევ უაზრო ილუზია და ბავშვური პირველი სიყვარული მახსენდება,თუმცა უკან აღარ ვიხედები.. მივდივარ მწვანე სევდიან მზერასთან,ვეხვევი,მაგრამ ვერაფერს ვეუბნები,არ შემიძლია..ვერ ვეტყვი,გაუძლე,ყველაფერი კარგად იქნება-მეთქი,რადგან ამის

ეშმაკი დედამიწაზე? ხუმრობთ არა?! (დასასრული)

დღეები დღეებს მისდევდა კვირები კვირებს და ვგრძნობდი როგორ მიყვარდებოდა კიდევ და კიდევ უფრო ძლიერად ლუციფერი. ის ჩემს სამყაროდ იქცა.ყველაფერი ზღაპრული იყო სანამ დემონები არ დაბრუნდნენ. ყველაფერი სწრაფად მოხდა თითქოს დედამიწა ვიღაცამ ძალიან სწრაფად

სიყვარული მეორედაც მოდის (დასასრული)

იოანემ შეძლო ჟანეტის გულს საბოლოოდ დაპატრონებოდა და მან მის გულში სქლად დადებული ყინული, ჯერ დაამსხვრია და შემდეგ ნელა-ნელა იწყო გალღობა. დრო გარბოდა და მათი ნაცნობობა და მეგობრობა სრულ 11 წელს ითვლიდა. ჟანეტიც ხვდებოდა რომ, ის ერთადერთი ვის გვერდით

ფსიქიატრიულში (დასასრული)

სამი მძიმე პაციენტიცაა ჩვენს საპყრობილეში, მათ ნამდვილად არ სჭირდებათ ეს კედლები. მხოლოდ და მხოლოდ სხვისი დახმარებით თუ გადაადგილდებიან და საკვებსაც ძლივს მიირთმევენ, ამაშიც მომსახურე პერსონალი ეხმარება. ერთ-ერთმა მათგანმა რომელსაც პედრო ქვია

ყველა ტკივილი სიხარულის საწინდარია (დასასრული)

"რა კარგი გრძნობაა არა როცა სიყვარულს მიყიდი სხეულს... არა მარტო სხეულს, სულს, გულს და საერთოდ ყველაფერს... ნელ-ნელა რომ ეპატრონებიან ჭიანჭველები შენს არსებას და მისი ღიმილის დროს რომ