შენი თამუნია... დასასრული (თ.ჯ)

დრო გადიოდა... მეკი ისევ ისე ვიყავი, როგორც არასდროს, იმაზე ცუდად ვიდრე ოდესმე, და ვიცოდი, რომ ეს ის ბოლო წერტილი იყო დასახული გზისა, საიდანაც უკვე წრეზე უნდა დამეწყო სიარული, საიდანაც სხვა გამოსავალს ვერ ვიპოვნიდი, ან როგორ ?!..

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (15, დასასრული)

ემილი - გავანადგუროთ ეს ბო..ი - შევუბრუნდი გოგოებს, როდესაც მათეს სახლიდან გამოვედით და ცრემლები შევიმშრალე.. - იქნებ აქედან არ წასულიყავი

ბიჭი სახელად 66-33-XX (დასასრული)

ვგრძნობდი, რომ მოვწონდი ლილეს, რომ რაღაცას გრძნობდა ჩემს მიმართ, მაგრამ ასეთი სიტყვები? გაოგნებული ვუსმენდი, როგორ ყვებოდა თავისი გრძნობების შესახებ.. ხმას კი ვერ ვიღებდი. ღმერთია მოწმე, მინდოდა იმ წამსვე მეთქვა, როგორ ძალიან მიყვარდა, მაგრამ ვერ

სასურველი ხიზანი (29-30-31) დასასრული

_​მზე ამოსულა.. – შესცინა ახალგაღვიძებულმა თორნიკემ და თმაზე ხელი გადაუსვა _​ამინდზე საუბარი უნივერსალური გამოსავალია – გაიღიმა თამთამ _​გინდა თქვა, რომ უხერხულ სიტუაციაში ხარ?

ჩანახატი (40 თავი) დასასრული

რამდენიმე წუთში შეუერთდნენ მარიამს ახალგაზრდები. აკას სპორტულები აშკარად დიდი ჰქონდა თეკლეს, თუმცა არ იმჩნევდა. მოხერხებულად დაეკაპიწებინა მკლავები და მოხუცს ეხმარებოდა. საკუჭნაოში შეშის ღუმელი დაანთო აკამ. ცომი მოზილეს. ქალები ჭარხლის ფურცლებს

წვიმაში გარეთ 32 თავი დასასრული

მოკლედ ვტვირთავ ბოლო თავს.იმედია მოგეწონენათ დიდი მადლობა რომ კითხულობდით.ვეცდები მალე დაგიბრუნდეთ ახალი ისტორიით.ველი შ3ფასებებს....თეომ გაბრუებულმა ჩაიარა საფეხურები.გამუდმებით ლუკას სიტყვები უტრიალებდა თავში"აბა რა გეგონა სულელო ხვეწნას

ავტო მრბოლელი (დასასრული)

დილით უჰაერობამ და თავის ტკივილმა გამაღვიძა,ადგომა ვცადე მარა რაღაც ან ვიღაც მეწვა ზევიდან, თვალები ვჭყიტე და -უიმე ლიკა გამისკდა გული-ჩემ ლაპარაკზე გაეღვიძა -ვაი თავი გაჩერდი დამაძინე -გოგოო ვეღარ ვსუნთქავ აეთრიე ჩემგან -უი კიდე ესე

ფრეზია და კედარი (დასასრული)

2 თვით ადრე. თითქოს ყველაფერი ერთბაშად მოხდა... ლექციების შემდეგ სახლში მეუღლემ წამომიყვანა. თურმე შინ რა სიურპრიზი გველოდა! მისაღებში რომ შევედით მხიარულები, ჩახუტებულები, იქ ლალისთან მოსაუბრე ფერფლისფერთმიანი ქალი დაგვხვდა. –ნაძია? შტო ტი ზდეს

ტკივილი სახელად "სიყვარული" 5-6-7 დასასრული

ლექსო. ვერ ვხვდებოდი როგორ მოვქცეულიყავი, ერთი თვეა უკვე ერთად ვართ მე და ნინო მაგრამ ყოველთვის ვკამათობთ ვერაფერზე ვერ ვთანხმდებით, პატარა გატუტუცებული ბავშვივით იქცევა და არ ადარდებს არაფერი საკუთარი თავის გარდა... სხვის გრძნობებზე არ ფიქრობს...

სექსუალური ბოსი! [დასასრული]

-კაწ არ ვიცი რა ვქნა– თავის ქნევით ამბობს და საწოლზე ვარსკვლავის ფორმაში წვება. გონება ისევ უფრთხის და იმის განხილვაშია მისცეს თუ არა შანსი, რომ მისი შეცდომა გამოასწოროს. –რა კითხვაა?– შეიცხადა კატერინამ– რასაკვირელია უნდა მისცე შანსი, გონებას ნუ