სიზმრის თეორია (9, 10 - ეპილოგი)

გაუბედავად და წვალებით დაიხედა ხელზე. პატარა მტევანს პატარა თითები ჩამოჰკიდებოდა. „ღმერთო!“ - გაიფიქრა და გაახსენდა დედას სიტყვები: სიზმარი ისე მოულოდნელად გაქრება, როგორც მოვიდაო. ზუსტად ასე იყო. დიდ კომაში ჩატეული პატარა სიზმარი და ბედის დიდი

ვიბლიანი (4დასასრული)

ამაზე ბედნიერად მგონი არასდროს მძინებია. მთელი ღამე ვგრძნობდი შუბლზე ჯერ კიდევ მისი კოცნის კვალს.ბედნიერი წამოვდექი ფეხზე და მისაღებში გავედი, მარტო ლელას ხმა გამოდიოდა სამზარეულოდან და იქით წავედი-მამიი, ბიჭები

ქალბატონი ვეტერინარი - 8 - დასასრული

- მოიცა დავფიქრდე ... - ტუჩზე "დაბნეულმა" მიიდო საჩვენებელი თითი და ზუსატდ კისერზე მოახტა საქმროს ... - კითხვა უნდა მაგას სულელო ? - იმწამსვე ეცა მის ბაგეებს და , რომ ამოისუნთქა ძმას თვალებაციმციმებულმა შეხედა - ახლა

ობოლი (დასასრული)

ისე ვნერვიულობდი ვერ აგიღწერთ...დაჩის სახლი იმაზე დიდი ყოფილა ვიდრე მე წარმომედგინა, სამსართულიანი, დიდი ლამაზი ეზოთი, აუზით სამოთხე იყოო...შიგნით შევედით, დაჩიმ თავისი დეიდაშვილები გამაცნო, ყველამ კონპლიმენტებით

თუ გაბედავ! 4 დასასრული

-ნუ ჯიუტობ გოგო! ხმა გაუმკაცრდა.-არ მჭირდება შენი არაფერი... ზიზღით ვუპასუხე.მას საშინლად მოეშალა ნერვები გაბრაზებულმა ყველაფერი მაგიდაზე დააწყო და გაღიზიანებულმა შემაქცია ზურგი-5 წუთში დარბაზში გამოცხადდები!.

ბოლო დღის დასასრული და პირველი დღის დასაწყისი

ჩემი ცხოვრება ძაფზე ეკიდა და ვიცოდი, რომ ადრე თუ გვიან ეს ძაფი გაწყდებოდა... ვგრძნობდი დღეს ჩემი სიცოცხლე სადღაც მიიპარებოდა, ემორჩილებოდა ჩემში ჩასახლებულ ტკივილს, დაავადებას რომელიც ჩემი სიცოცხლით იკვებებოდა..

ქალის სხეულში ჩასახლებული ანგელოზი (დასასრული)

-ჩამეხუტე..-ხელები სუსტად მომხვია კისერზე. -მიყვარხარ და მეყვარები... -ჩემს მერე სხვა უნდა შეუყვარო..უნდა გამიშვა..-ტუჩები ლოყაზე მომადო და თვალები დახუჭა. -ჩუმად..უბრალოდ დავტკბეთ ერთად ყოფნით..

გზა,რომელიც შენკენ მოდის (დასასრული)

-მიყვარხარ,გუგა.. -მეც მიყვარხარ,თიკო.. -დამპირდი,რომ ამ სიტყვებს მუდამ მეტყვი. -მეორე აზრი არ არსებობს..მუდამ,მუდამ გეტყვი.. -მაშინაც,როცა დავბერდები? -ჰო,მაშინაც..ყოველთვის გეტყვი..

მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები (ნაწილი 2) -5- "დასასრული"

სუფთა ჰაერს ღრმად ვსუნთქავ და ხელებს გამობურცულ მუცელზე ვიწყობ.მეორე კვირა იწურება მას შემდეგ რაც ამ სასახლეში დავიდეთ ბინა. აქ ყველაფერი ისეთი სასიამოვნოა,ისეთი სუფთა რომ სიამოვნებით დავრჩებოდი კიდევ რომ არა სინდისის ძაფი...

როცა რაღაცას მარადიულს ხდი ! 2 (დასასრული)

თითქმის ყოველ დღე ვხვდებოდით ერთმანეთს მაგრამ მასთან ლაპარაკი ძალიან მიჭირდა , მრცხვენოდა ჩემი საქციელია და ნერვები მეშლებოდა ჩემს თაავზე , რატომ გავუშვი ?? რატომ ვთქვი უარი სიყვარულზზე ? თუნდაც ბავშურზე ? ხომ გავიზრდებოდი ? ერთ დილით კუს ტბაზე