შეშლილი და მანიაკი (თავი მეორე)

თვალებს ვახელ და ყურებში საშინელ შუილს ვგრძნობ, ნელა ვიაზრებ და თვალს ვაჩვევ გარემოს.. თეთრი კედლები, წამლების სუნი და აპარატი გამაყრუებელი ხმა. რთული არ ყოფილა იმის მიხვედრა რატომ და როგორ მოვხვდი აქ. უფრო რთული უკანასკნელი საათები წინ მომხდარის

შავი სუდარა და ჩემი ქელეხი

გვიანი მატარებლის კუპეებში ერთის მიყოლებით ქრება სინათლე. ჩაბნელებული ვაგონების ფანჯრებიდან ფარდები იწევა და სავსე მთვარის მკრთალ შუქს შემოღწევის საშუალებას აძლევს. ერთი, ორი, სამი, ოთხი. ისევ. ერთი, ორი, სამი, ოთხი. ფეხზე დგები და თაროზე შემოდებული

მე და შენ - ბი /სრულად/

- რა არის ცუდი იმაში, რომ ენდო ადამიანებს? - შენ ერთსა და იმავე შეცდომას ისევ და ისევ უშვებ მხოლოდ იმის გამო, რომ ძაღლი ხარ! - თქვა და უკან დაიხია. - რომ არ ვენდო, სანდოსაც დავკარგავ. - წარბი შეკრა ბიმ.

წაუშლელი სიტყვები, ნარცისები და რქა

აი, ისევ მოვუბრუნდი ამ ნაწერს. არ მომწონს, მაგრამ წასაშლელად მენანება. მე საერთოდ არაფერს ვშლი. სიყვარულიც არ იშლება ფანქრით მიჯღაბილი ნაწერივით. ფურცელი ვარ, სუფთა და ცარიელი, და ზედ მეწერება უპასუხო სიყვარულის მხოლოდ ეპილოგი.

და თუ...

და თუ ვინმეს უკვდამდის შურდა, იესოსავით გაგაკრა ჯვარზე, გასაჭირის დროს მოგთხოვა ხურდა, წიხლი მიარტყა ყველა იმ ჯავრზე.

ცეკვა სიკვდილთან ( თავი 6, 7 და 8)

"- ჩვენ შემთხვევაში? - ჩვენ?- გაეცინა. - ჩვენ შეყვარებულები არ ვართ."

ცეკვა სიკვდილთან (თავი 3, 4 და 5)

გუშინდელი დღესავით მახსოვს, თუ როგორ გამომაძევა სამოთხის კარიბჭიდან მაღალმა ღმერთმა. ჩუმად და გარკვევით მომაძახა, რომ დროულად მეპოვა გულის მხსნელი, რომ ჩემს სულს საბოლოოდ წვეოდა შვება... განთავისუფლებულიყო სულიერი დაღისგან. ვიცი, დრო მალე გადის...

ცეკვა სიკვდილთან (თავი 1 და 2)

"ყოველთვის მჯეროდა, რომ შენი და მომავალი მიჯნურის გზები წითელი ძაფებით არიან დაკავშირებულნი. თითქოს განგებამ ჩასახვისთანავე, დედის ჭიპლარიდან ერთად აღმოაცენა წითელი ძაფი, რომელიც დაბადებისას ორი სხეულის ნაწილნი იკვეთებიან. რაც უფრო შორს ხარ მისგან,

მოწამლული და დამკვირვებელი

მიდის ცნობისმოყვარეობითა და წყენით შეზავებული კაცი. მხატვარი მშვიდად ადევნებს თვალს. აკვირდება. იცის, რამხელა სევდას დაატარებს ეს კაცი, რამხელა სიმძიმეს გრძნობს, როგორი მტკივნეული ბრძოლა გაუმართავს საკუთარ თავთან, რომ ოდნავი სიმსუბუქე მაინც იგრძნოს.

"სისხლი და გამოძიება"(ნაწილი1)

"გამარჯობათ,მე ვარ გოგონა რომლის ცხოვრებაც საკმაოდ ამოუხსნელი,გაურკვეველი და იდუმალებით მოცულია,ჩემს ირგვლივ სამყარო დანგრეულია და მე ვერანაირად ვამთელებ ბზარებს რომელიც ჩემს ცივ, გაყინულ გულს გარედან აკრავს!"