სიმართლის დრო 2 თავი

გაივლის დრო და ყველა ოცნებას წაიღებს ქარი და ჩუმი დუმილი გადაწონის ბედნიერებას, მაგრამ ბედნიერებამდე მისასვლელი გზა, ჯერ ბრძოლით და წვალებით უნდა გაიარო. ერეკლე გვიან დაღლილი ბრუნდებოდა სახლში, რომ მისი სახელი მოესმა ღამის სიმყუდროვეში.

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს. (2)

ნენეს მამა გიორგი მაისურაძე ბიზნესმენია, ხოდა აქვს თავისი რესტორნის გარდა კიდევ სხვადასხვა ბიზნესები, ნენეს ძალიან დიდი გამოცდილება აქვს მითუმეტეს , რომ ნივიორკში ისწავლა ხოდა გადაწყვიტა თავის რესტორანში დირექტორად დაენიშნა. გიორგის ერთადერთი

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს.(1)

მშვენიერი დილა გათენდა ნივიორკში!თუმცა სინამდვილეში ეს დღე ყველასთვის კარგი არ ყოფილა....ზოგმა ამ დღეს დედა დაკარგა, ზოგმა მამა, ზოგმა და, ზოგმაც კი ძმა....ზოგმა ამ დღეს სამსახური დაკარგა და ახლა ქუჩის ბარებში დაეხეტება დარდის მოსაკლავად , თუმცა

სიმართლის დრო 1 თავი

მე კი კიდევ ცალკე ტკივილი მქონდა გულში და ეს ტკივილი იყო ერეკლეს გაუჩინარების ტკივილი. ვერ გავიგე სად გაქრა ის ბოლო პერიოდი, ხომ არაფერი არ უჭირდა. ალბად ოდესმე ვნახავთ ერთმანეთს, ერთმანეთს თვალებში ჩავხედავთ და ერთმანეთის ტკივილს იქედან

დრო

დრო სიკვდილის არ უნდა გეშინოდეთ მხლოდ სიცოცხლეა საშიში, როდის რა მოგელის და რა შეგემთხვევა არავინ იცის რამდენი რამ გაგიხეთქავს გულს..

დრო არას კურნავს

წამალს ვეძებდი ტკივილების დასაამებლად, მინდოდა რაღაც ძლიერი და ღიმილგამჩენი. ტკივილს კურნავსო - აშუშებსო ყველა ჭრილობას, სად ვიპოვო თქო გამიმხილეთ მისი სახელი. მეც კი დავეჭვდი უნებურად ისე ფიქრობდა, მაგრამ პასუხის გაგებისას მივხვდი კვლავ შევცდი.

დრო

ზაფხულის სამი თვე ისე მიიწურა როგორც .. უფრო სწორედ მიიწურა ?? აი ხედავთ მგონია არც ყოფილა, თითქოს ზაფხული ამ წელიწადს არც ყოფილა ან იქნებ მარტო ჩემთვის .. იქნებ მარტო მე არ მიმაჩნია ყოვრლი დღე მნიშვნელოვნად და მაგიტომ გარბის

დრო ყველაფერს კურნავს,გრძნობების გარდა 1

შემიფასეთ დიდი სურვილი მაქვს ვწერო ,მაგრამ რამდენად კარგად ან ცუდად გამომდის ან გამომივა არ ვიცი ...დილით მთელი ჩვენი სამეგობრო ნინას სახლთან ვიყავით.ყველა ახალი გაღვიძებული იყო და ეტყობოდათ კიდეც სახეზე.გოგონები ბუზღუნებდნენ ასე ადრე რომ არ

დრო მიდის თავი1

ქალაქში წვიმს მაგრამ არ ცივა,ფანჯრიდან ვიყურები და როგორც ყოველთვის ჩემთვის ფიქრებში გავერთე ისე, რომ ვერ დავინახე როგორ შემოვიდა ჩემს ოთახში მარიამი ჩემი არაბიოლოგიური და არაბიოლოგიურიო იმიტომ ვამბობ რომ მხოლოდ მშობლები გვყავს

დრო (ეპილოგი)

მომიახლოვდა, მაგრად ჩამეხუტა და შუბლზე მომაკრო თბილი ტუჩები. თვალები მიმელულა სიამოვნებისგან... დღესაც ისევე მსიამოვნებს მისი შეხება, როგორც მაშინ პირველად, სამსახურში, მალულად..... ისევ ვგრძნობ მუცელში ქარიშხალს...