69 დღე ტყვეობაში ( თავი 2)

ლილემ თვალები გაახილა,თუმცა სიბნელის მეტი ვერაფერი დაინახა,რამდენჯერმე დახამხამების შემდეგ კი სიბნელეში ბიჭის სულუეტი გაარჩია,გონებაში სრული ანშლაგი ჰქონდა,ვერაფერს ვერ იხსენებდა და საშინლად გადაღლილი იყო,სხეულში სისუსტეს გრძნობდა რაც ნარკოტიკების

69 დღე ტყვეობაში

როდესაც მზეს მთვარე ცვლის და ცა ვარსკვლავებით ივსება,ის გამოდის რომ მისი ახალი მსხვერპლი იპოვოს... პირველი თავი შოკოადისფერი თმები შეისწორა,მიწისთხილით სავსე თავი მაგიდაზე მოათავსა,დივანზე ხმაურიანად დაენარცხა და ბოლო ხმაზე დაიკივლა.

თებერვლის ერთი ტკბილი დღე(სრულად)

ვალენტინობა..გამჟღავნებული სიყვარული.. დამორცხვებული სახეები.. სიყვარულით მოელვარე თვალები, მოცეკვავე ჭინკები..ერთმანეთისთვის გაკეთებული სიურპრიზები..ლამაზი საჩუქრები.. თაიგულები,ფუმფულა სათამაშოები, დანთებული გულები...ამ დღეს ყველა სიყვარულით

განკითხვის დღე

ამდენ სიყალბეში უკვე დავიღალე ამდენ ტყუილებში მართალს ვეღარ ვხედავ ისევ სიჩუმეა დღეს გამეფებული სრული სიჩუმე და მე კი ყვირილს ვბედავ.

შენი დაბადების დღე

დღეს შენი დღეა, სიხარულო დღეს დაიბადე, შენმა გაჩენამ აზრი მისცა ჩემს არსებობას, ამიტომ ეს დღე ჩემიც არის მეც დავიბადე, უშენოდ წამით არ დავეძებ ამ ქვეყნად ყოფნას.

ყაზბეგის უცნაური 10 დღე (თავი N2)

დილით რომ გავიღვიძე მეგონა სიზმარი იყო გასული ღამე, ვისაუზმეთ რაც შეიძელბოდა თბილად ჩავიცვით და გარეთ გავედით.. სახლის პატრონს ცხენები ჰყავს ამიტომ 5 ცხენი ვითხოვეთ და გზას გავუდექით,თუმცა არც კი ვიცოდით სადმივდიოდით.. მთელი დღე ჯირითში,ყაზბეგის

ყაზბეგის უცნაური 10 დღე (თავი N1)

ზამთარი იწურებოდა მაგრამ თოვლი მაინც არ მოდიოდა,კიდევერთი ზამთარი თოვლის გარეშე.. მხოლოდ ყინვით და ბურუსით იყო მოცული ქალაქი,დამტავრდა ახალი წელი და გაქრა საახალწლო განწყობა მასვე მიჰყვა საახალწლო ნათურები რომლებიც ერთადერთი იყო ქალაქში რაც

თუნდაც ერთი დღე

მინდა დავიწყოთ სადაც გავწყვიტეთ, მოდი, თოვლიან ამინდში წავიდეთ.. ვიცეკვოთ ფიფქებთან,თუნდაც გავცივდეთ.. მინდა ჩემსავით, შენც რომ გაგიჟდე.. დღეები დღეებს უშენოდ არ ცვლიდეს.

ერთი დღე (სრულად)

ნერვიულად მივაჭირე თითი ლიფტის ღილაკს და ადგილზე ავცქმუტდი. რამდენიმე წუთის წინ მომხდარმა მთლიანად შეცვალა ჩემი, ამ ეტაპზე დაგეგმილი ცხოვრება. ჩემი უფროსის გაოგნებული სახე წარმომიდგა თვალწინ, ხელშეკრულება რომ მივაფარე ცხვირზე და მივუჯახუნე კარი.

უკანასკნელი დღე+უსასრულობა წარმავალია..

ცხოვრებას აზრი რომ ეკარგება, მაშინ ყველაფერი იკარგება..! როცა არ იცი რა უნდა გააკეთ ცადო ნაბიჯი უფსკრულისაკენ კი არა უსასრულობისაკენ გადადგა! და როგორმე შეძლო ამ უნამუსო ტკივილთან გამკლავება..!))) იყავი ოპტიმიზმი)))