პაემანის დღიურები. თავი 2. ჩაშლილი პაემანი
მანქანის ფარების სინათლემ გამომაფხიზლა. გული, რასაც ჰქვია, ფეხებში გამეპარა სიხარულისგან და შვებით ამოვისუნთქე. მის ახალთახალ „პორშე კაიანს“ უკვე ვცნობდი. არა, თავიდან ვერ ვცნობდი, მაგრამ პარასკევს,გეი ბიჭის დღიურები თავი (10)
მისი შემოსვლა და თითოეული ნაბიჯი ჩემში შიშს აძლიერებდა, ბავშვივით ვკანკალებდი ,მაგრამ ყველანაირად ვცდილობდი რომ ეს არ შემემჩნია. როგორც ყოველთვის დედაჩემს არც ახლა შეეშალა ჩემს მეგობართან სტუმრობის წესები და საჩუქრით ხელშ მოვიდა. ჯერ საბა გადაკოცნაპაემანის დღიურები: ცნობილი ფეხბურთელის და უცნობი სესილის პირველი
პარასკევი დღეს გავიცანი ტიპი. ცნობილი ფეხბურთელი. ჰო და, კი მეცნო, მაგრამ მთელი საღამო კალათბურთელი მეგონა. მერე, დამშვიდობებისას კიდევ ერთხელ რომ ვახსენე, - კალათბურთი საინტერესო სპორტია-მეთქი, ცოტა გაღიზიანებულმა მითხრა, რომ ფეხბურთს თამაშობს...გეი ბიჭის დღიურები თავი (9)
დასაკარგი არაფერი მქონდა მისთვის მოსმენა ყველაზე კარგი გამოსავალი იყო იმ შემთხვევაშ. ერთი მხრივ მას, რომ ვუყურებდი საშინელი გრძნობა და ის კადრები მესახებოდა თვალწინ რაც მის ოთახში ვნახე. გული საშინლად მიცემდაგეი ბიჭის დღიურები თავი (8)
მთელი ღამე თვალი ვერ მოვხუჭე, სხეულით საწოლში თუმცა გონებით საბასთან ვიყავი, ათასნაირი ფიქრი მიტრიალებდა თავში.მეგის ნათქვამი გულზე ცივად მომხვდა, რასაკვირველია შეისაძოა სანერვიულო არც მქონდა და ჩვეულებრივი მეგობრული შეხვედრა იყო თუმცა, ჩემი მეორე"ვერონიკას დღიურები"
პირველი მისვლისას თბილად მიმიღეს მერე რაც უფრო მეჩვეოდნენ ბავშვები თუ უფროსები მით უფრო სიმკაცრეს იჩენდნენ დამცინოდნენ, რადგან გამხდარი ვიყავი თუმცა ეს ლოყები ბურთებად მაჯდა სახეზე. დამცინოდნენ , რადგან ნაბოლარა ვიყავი და სწორედ ამიტომ გამიმეტაგეი ბიჭის დღიურები თავი (7)
ჩემი ცხოვრება მაბედნიერებდა, ამაზე კარგად თავი არასოდეს მიგრძვნია, ფაქტობრივად საბასთან გადავედი საცხოვრებლად...ჩემი ცხოვრება მაბედნიერებდა, ამაზე კარგად თავი არასოდეს მიგრძვნია, ფაქტობრივად საბასთან გადავედი საცხოვრებლად სახლში თითქმის აღარცგეი ბიჭის დღიურები თავი (6)
რამოდენიმე, წამის განმავლობაში ოთახში ისეთი სიჩუმე ჩამოვარდა ორი ოთახის იქით მაცივრის ჩართვის ხმაც კი მკაფიოდ და გამოვეთილად შემოგვესმა. ხმის ამოღებისაც კი მეშინოდა, არვიცოდი რა რეაქცია ექნებოდა მეგის. თავის გამართლებისაც მეშინოდა, რადგან არმინდოდაგეი ბიჭის დღიურები თავი (5)
დროის კარგვის შეგრძნებამ მარტოხელა მოხუცივით მიმატოვა, მის გვერდით დრო იმაზე სწრაფად გადიოდა მეგონა სიბერე კარს, ისე მომადგებოდა ცხოვრებსგან... უკმაყოფილო, და გაუმაძღარი დავრჩებოდი. თუმცა მის გვერდით ეს საერთოდ არგეი ბიჭის დღიურები თავი (4)
მტკივნეული იყო ჩემთვის ის ფაქტი, რომ ჩემს საუკეთესო მეგობარს რომელსაც ისე ვენდობოდი, როგორც არავის და არასდორს , ვატყუებდი და მას ჩემი შეყვარებულიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.