ყოველ დღე ერთი წლით ვბერდები

უკვალოდ ქრებიან ფოთლები, დავეძებ, ვეღარსად ვპოულობ, ყოველ დღე ერთი წლით ვბერდები, სიცოცხლედ შენს თვალებს ვთხოულობ...

ერთი,ორი,სამი....ერთხელ

როგორც იქნა მარტო დავრჩი,ჰმ გაიფიქრა გულმა.მაგრამ გონებამ არ დაანება.და ისევ ამ ცხოვრებისეულ ფიკრებს და გეგმებს.აუცილებლობაზე და მოვალეობის შესრულებისკენ გადაატანინა ფიქრი.დამაცადე,დამაცადე

განდევნის გული ფიქრებს მეწამულს

განდევნის გული ფიქრებს მეწამულს,ანდა რიღასთვის ვიწყებ თავიდან,დასჩნდა ჭაღარად ბებერ წიწამურს,ის ერთი წელი, დღეს რომ გავიდა...მე დროს გარდასულს როდი მივტირი,ან რაღა ეთქმის ნაძრახ სიცოცხლეს,

სამი მიზეზი (8 თავი)

-უკვე დაგშორდი, ბედნიერ ცხოვრებას გისურვებ, ოფიციანტს ვეტყვი ტაქსი გამოგიძახოს_მოჩვენებითი სიმშვიდით დატოვა კუპე თორნიკემ და მანქანისკენ წავიდა. სავარძელს მიწოლილმა ერთი ღრმად ამოისუნთქა

დაბრუნება (თავი 6)

ნახევარ საათში მასთან ვიყავი. კარზე დავუკაკუნე, კარები რომ გააღო ისეთი სახე ჰქოდა უეჭველი ეძინა.-ჩემი გოგო მოვიდაა? -ჩემს დანახვაზე ცოტა გამოფხიზლდა ალბათ. -მოდი ჩემთან. -შევედი თუარა ისე ჩამეხუტა თითქოს

დაბრუნება (თავი 5)

გემრიელად ვჭამდით მშიერ კუჭზე, უცებ ვაკომ ჭამა შეწყვიტა, თვალები ერთი მიმართულებით გაუშტერდა, თვალი გავაყოლე ვაკოს მზერას და ხელში ძალიან ლამაზი გოგო შემომრჩა, რომელიც ვიღაც ბიჭთან ერთად ორი მაგიდის იქით იჯდა და ვაკოს მიშტერებოდა.

პაპასკირი და ბაბუციძე 25

სიმართლე კი მხოლოდ ერთი იყო იმ საღამოს ერთი ახალგაზრდა კაცის მზე სამუდამოდ ჩავიდა და რამდნეიმესი კი ალბათ გისოსებს დიდი ხნით ამოეფარა.

მწარე ფიქრები

ჩემი შენდამი მწარე ფიქრები ღმერთთან მივიდნენ ჩემს მოსაკლავად. ალბათ, ოდესმე შენ კვლავ მიხვდები, ვიდგები აქ მე შენს მოსაყვანად. მე არ მჭირდები, მხოლოდ მიყვარხარ, შენ ჩემი გრძნობის ერთი სიტყვა ხარ. ვიცი, არ მოხვალ და მე მოვდივარ. სიყვარულისთვის დიდი

საიდუმლო რომელმაც გამანადგურა (პროლოგი)

რას ნიშნავს ვიყო ადამიანი? -ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა ადვილია მაგრამ სათქმელად ძნელი. ვიყო ადამიანი ნიშნავს: სიმარტოვეს, სიძულვილს, ბოროტებას, გარიყულობას და ამავდროულად გამძლეობას. აქედან მხოლოდ ერთი კითხვა მიჩნდება რატომ გამძლეობა?

ბედნიერად

ეს თეთრი, ურითმო ლექსია.. უბრალო,არაფრით გამორჩეული სხვების ლექსებიდან,მაგრამ ეს ის ლექსია ჩემთვის,გულის ღრმა ნაწილიდან სისხლად რომ წვეთავს და თითოეული წვეთი მახსენებს,როგორ მიყვარდი მხოლოდ ერთი! ახლა ღამეა,ძველ ტკივილებს გულში ვინახავ.. და გადის