ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეოთხე თავი)

ჩემს ყოფილ შეყვარებულს ზედმეტად კარგი წარმოდგენა ჰქონდა ჩემზე და არ შემეძლო ამის ატანა. მინდა ცხოვრება ისეთ ადამიანს დავუკავშირო, ვისაც ეცოდინება, ვინ ვარ. - იქნებ სწორი წარმოდგენა ჰქონდა და შენ ვერ აფასებ სათანადოდ საკუთარ თავს? გემრიელად

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მესამე თავი)

- ზედმეტად დიდი ცდუნებაა, უარის თქმა არ შემიძლია. ვერ მივხვდი, ღვინოზე მეუბნებოდა თუ რამე მანიშნა. - თუ უარის თქმა არ შეგიძლია, ნუ შეეწინააღმდეგები თავს, - გავრისკე. იმედი მქონდა, რომ უკანასკნელი სულელივით არ გამოვიყურებოდი მატილდას თვალში: - ეს

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეორე თავი)

- რამდენი ხანი გავიდა? - ვიკითხე, რადგან მართლა არ მახსოვდა. - სამი წელი, - ჭერს თვალი მოაშორა, ფეხები გაასწორა და ჩემკენ გადმოიწია. - შანსი არ არის, - ჩავილაპარაკე და მის ნაზ, სუსტ მკლავებში აღმოვჩნდი. - ხუთი მაინც იქნება... - წავილუღლუღე

ერთი კვირა ერთ ოთახში (პირველი თავი)

ვწვებოდი ყველა ლამაზ ქალთან, ვთვრებოდი თითქმის ყოველ ღამით, ვეწეოდი ს და ვსინჯავდი ყველა ნარკოტიკს, რომელსაც მეგობრები მთავაზობდნენ; ყოველთვის ვპოულობდი საბაბს აყალმაყალის ასატეხად და მონდომებით ვეხვეოდი გაუგებრობებში;

არ დაუშვა, რომ ერთ მახინჯ დღეს 'გადამიყვარდე'

მერე ვიცი რომ ვერ მიპოვნი ისე დამკარგავ, განაცრისფრებას ვერ ავიტან თუნდაც მიყვარდე. მოგენატრები დაიცადე... შენ ჯერ სადა ხარ, არ დაუშვა რომ ერთ მახინჯ დღეს 'გადამიყვარდე' .

მე - თხის რქა და ჩემი მეამბოხეობა ერთ პატარა ოთახში

ხდება ხოლმე სულში დაგროვილი უსამართლობა ცხოველივით იწყებს ღრიალს... აი უკვე მერამდენედ, ნერვებს აყოლილ სხეულს კანკალი უვარდება, გონება გაასმაგებული სიჩქარით იწყებს აზროვნებას და ყველაფერი ერთმანეთში ირევა. ერთფეროვნება...

ერთ დღეს

ერთ დღეს, როდესაც კვლავ გადაიდო იმ მცხუნვარე მზის გამონათება. ძლიერმა წვიმამ არ გადაიღო, დავიწყე საგზლის გამოლაგება. ერთ დღეს, როდესაც იმ ცისარტყელამ მე გამოსვლაზე უარი მითხრა. ტყვია ვესროლე და სინათლემ მან ვეღარ გამანდო ვერცერთი სიტყვა.

ერთ წვიმიან დღეს

ღრუბელი მოჩანდა ცაზე, ცაზე რომელიც დაღლილი და დაქანცული იყო ცხოვრებით. რომელიც შეჰყურებდა ერს და ფიქრობდა იმას რასაც ყოველ დღე ხედავდა, ხალხი კი ვერ ამჩნევდა...

სამი მიზეზი (7 თავი)

-ვიცი თორნიკე, ვიცი, უნდა ვიპოვო გესმის? მე აქ არხეინად ვიჯექი, იქნებ რა ჭირდება? იქნებ როგორ უჭირს? იქნებ მაინც ვერ გადაარჩინეს? იქნებ ჩემს მშობლებს უჭირთ? წარმოგიდგენია რა სიტუაცია იყო, რომ

როგორ შემიყვარდა კრიმინალი X თავი (ნაწილი II)

ნიამ ჭავჭავაძის გამზირზე , ერთ- ერთი საცხოვრებელი კორპუსის ეზოში შეაყენა მანქანა და იქიდან გადმოსული ჩქარი ნაბიჯით დაიძრა სადარბაზოსაკენ. ლიფტი არ გამოუყენებია, ფეხით სწრაფად აუყვა კიბეებს მესამე სართულამდე