უყვარდა ვარდებს ფრენა მდუმარე

ხან სიყვარულიც ისე ძნელია, ნაბიჯსაც ვერ ვდგამ, მხოლოდ ვტრიალებ, დღეს ოცნებებად გამომელიე, შენთან მოსვლა კი დავიგვიანე. ვერ ვხვდები, გახსოვს ან და თუ არა ივლისის წვიმა, ქარი ძლიერი, უყვარდა ვარდებს ფრენა მდუმარე, მე... შენ გეტრფოდი გადამთიელი. ეს იყო

ასე უყვართ ვარდებს

და როცა ვარდს შეუყვარდა მისი თვალის ბრწყინვალება თავდახრილი ეს ცხოვრება მხოლოდ იმ ერთს მიანება. როცა იგრძნო დატანჯულმა მისი სითბოს მხურვალება ტუჩი დაშრა და მოუნდა მისი ბაგის მწყურვალება.

ვარდებს

მე რომ ვტირი, რატომ იწყენ? ხელს რად იშვერ მხოლოდ ჩემსკენ შენც ნუ ტირი თუ გიყვარვარ არ წახვიდე ვიღაც სხვისკენ, სიყვარულის ვარდი იყავ მე შემომხვდი როცა გზაზე მხოლოდ შენ დაგიფიცებ თუ გაგცვალო ვინმე სხვაზე, გულში ვიკლავ ჩემთვის დარდებს არ მოგახვევ მე

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (დასასრული)

-ნიკა როცა მისმინეთი იწყება წინადადება სულაც არაა ჩემთვის ეგ სახარბიელო ამბავი, ამიტომაც ისევ დაყრუება მირჩევნია, ისიც ვიცი რა უნდა მითხრათ ამიტომ პირდაპირ გეტყვით...-ჩურჩულით დავიწყე და ყელში მობჯენილი ბურთის როგორმე გაქრობა ვცადე-ხო ყველაფერი ჩემი

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 9)

3 წელი ვერაფერს ვერ უშობა სიყვარულს, მაგრამ მაინც ვერ ვიქნები მასთან ერთად, რაც არ უნდა მოხდეს, ჩემი ძმის ბედნიერებას წინ ვერ გადავეღობები და არ დავუნგრევ ამდენი ხნის ნაშენებ კედლებს, რომლისთვისაც ამდენი იწვალა და იტანჯა. ისევ ჩემ საყვარელ ადგილას

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 8)

ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, ვის გამოც სხვანაერი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა, ეს დიდ ბედნიერებას მოგიტანს, თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი როგორიც იყავი ვეღარასოდეს იქნები!!!-კი ვიცოდი რომ გაბნევდი, მაგრამ ასეც თუ იყო საქმე არ მეგონა-მისკენ

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 7)

ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, ვის გამოც სხვანაერი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა, ეს დიდ ბედნიერებას მოგიტანს, თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი როგორიც იყავი ვეღარასოდეს იქნები!!! ხო... ზუსტად ასე მოხდა ჩემს ცხოვრებაშიც... ის ბუნტისთავი ირაკლი

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 6)

ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, ვის გამოც სხვანაერი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა, ეს დიდ ბედნიერებას მოგიტანს, თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი როგორიც იყავი ვეღარასოდეს იქნები!!!

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 5)

განა ვუყვარდი ყიფიანს?! მინდოდა დამეჯერა ეს მაგრამ ვერ ვიჯერებდი, გამა უბრალოდ ნაჩუქარი ვარდები სიყვარული იყო?! ის ხომ ყოველთვის ჩვეულებრივად მექცეოდა, მის არცერთ ქმედებასა თუ სიტყვაში არ იყო სიყვარულის ნატამალი... მისი ყოველთვის ცივი გამოხედვა, ამ

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 4)

მთელი გზა დაძაბული ვიჯექი, ვერ ვისვენებდი, მე ფანჯარას თვალს არ ვაშორებდი, ის-მე... -როგორ ხარ?!-მისმა კითხვამ გამაკვირვა. -კარგად-გამეცინა. -რატომ იცინი?! -ახლა რომ მეკითხები მაგას მაგიტომ. -რომ გნახე დამავიწყდა და...-თავი იმართლა ვაჟბატონმა.