წარსულის კვალდაკვალ თავი 12

-იცი ახლა როგორ ვარ?არ ვიცი ვერ ვხსნი.ისეთი შეგრძნება გქონია ცუდ ხასიათზე რომ ხარ და თან ამავდროულად კარგზე? ტკივილი შიგნიდან რომ გჭამს შენ კი ყველაფერზე იცინი. არა იმიტომ რომ შენი ცუდად ყოფნა დამალო - მართლა გეცინება, მით უფრო საკუთარ თავზე, რომ

ვერსად გამექცევი!(3)

ეს ნამდვილად გეგას ხმა იყო,რა ჯანდაბა ხდებოდა.. -გეგაა??გაკვირვებულმა კითხა მაშომ. -ჰო მევარ. -მეხუმრები?ეს რამე ხუმრობაა?შენ ჩაწერე ჩემ ტელეფონში ნომერი? -მაშო...გაგრძელებას აპირებდა და გადაიფიქრა..რასაკეთებ?შეიძლება შევხვდეთ? -რატო უნდა შევხვდე

ვერსად გამექცევი!(2)

გეგა მათ წინ აისვეტა.. -მემგონი იცნობთ ერთმანეთს..ნიკამ გაუღიმა ორივეს.. -კი მაქვს ნიკუშ მაგის ბედნიერება!ასევე ღიმილით უთხრა მაშომ ნიკუშას და გეგას გახედა,გეგა კი შეტრიალდა და ხალხს შეერია.. -რახდება მაშუჩკა თქვენს შორის რას მიმალავ

ვერსად გამექცევი!(1)

სკოლა წარმატებით დაამთავრა...ატესტატი უკვე მის ხელში იყო.ახლა წინ ეროვნული გამოცდები ელოდა..ზოგი ნაადრევად მიდიოდა დასასვენებლად,ზოგიც მხიარულებას არ იკლებდა,მაშო კი სახლში იჯდა და მთელი ღამე გაუთავებლად მეცადინეობდა,მერე რა რომ ეს ყველაფერი უკვე

ბედისწერას ვერსად გაექცევი(დასასრული)

-ანი ჩამოდი გასაღებს დაგიბრუნებ.ანიმ პასუხის გაცემაც ვერ მოასწრო, რომ ალექსანდრემ ტელეფონი გათიშა. "გაბრაზებულია ბიჭი" გაიფიქრა ანიმ და დაბლა ჩავიდა. ეზოში აქეთ-იქით მოსიარულე ალექსანდრე დაინახა, რომელიც სიგარეტს ეწეოდა. ანის მისი დანახვა ძალიან

ბედისწერას ვერსად გაექცევი -10-

-გისმენთ; -ანიი როგორ ხარ? - ნინუცა შენ ხარ? კარგად შენ? - მეც არამიშავს. მოკლედ რატომ გირეკავ, გოგოებს გვინდა ცეკვის დადგმა და გვესაჭიროები. - კარგი არაა პრობლემა და რისთვის ემზადებით? - კლუბს შევუთანხმდით ''ფლეშმობზე''. - ძალიან კარგი და ცეკვები?

ბედისწერას ვერსად გაექცევი -9-

იმ დღის მერე თითქოსდა ყველაფერი გაუფერულდა. ანი აღარ იყო ისეთი მხიარული, სულ კითხულობდა და ოთახიდან არ გამოდიოდა. ალექსანდრე ენატრებოდა, როგორ უნდოდა ენახა ან დაერეკა და მისი ხმა გაეგო, ყველაფერს გაიღებდა ოღონდ კიდევ ენახა. ზარებს არ პასუხობდა.

ბედისწერას ვერსად გაექცევი-8-

ალექსანდრეს თავი დააღწია, მაგრამ წინთორნიკეს ლექციები ელოდა. ანი მივიდა თორნიკესთან. ყავა მოადუღა და მოყოლა დაიწო. თორნიკე გაბრაზებული აქეთ-იქით დადიოდა, ბოლოს ანიმ წიგნის საღამოს ამბებიც მოუყვა და გაჩუმდა, თოკოს პასუხს ელოდებოდა.

ბედისწერად ვერსად გაექცევი -7-

დილით ანის დედამისის წერილი დახვდა: '' ანი მამას თანამშრომლებმა დაგვირეკეს და სამი დღით დაგვპატიჟეს წყნეთში. არ მოიწყინო უჩვენოდ, მალე ჩამოვალთ.'' ანიმ წაიკითხა წერილი და დედამისს დაურეკა. - დეე რა შვრებით ჩახვედით?

ბედისწერას ვერსად გაექცევი -6-

კარები გაიღო. ანის წინ იდგა უსიმპატიურესი ბიჭი, რომლის უძირო ცისფერმა თვალებმა მისი ყურადღება მიიქცია. ანი ოცნებაში გადაეშვა,მაგრამ მალევე დაბრუნდა დედამიწაზე. -მოდი. გაუღიმა ალექსანდრემ. ანის მის ღიმილზე გული აუჩქარდა და გახევდა, მაგრამ უცბად