ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი4}

კარების მიხურვას აპირებდა,სანდრო ოთახში რომ შემოვარდა და კარები შიგნიდან ჩაკეტა,მარიამი კიდევ მასზე ააკრა და ვნებამორეულმა მის ტუჩებს დააცხრა....ეს ყველაფერი ისე მოულოდნელად მოხდა მარიამმა რეაგირება ვერ მოასწრო ან რა რეაგირება უნდა მოესწრო გონების

ვერ შეძელი

იცი რა რთულია გიყურებდე როგორ ემეგობრები სხვას როგორ ჩვეულებრივად მივლი გვერდს რამდენჯერ გთხოვე რომ გეპატიებინა მაგრამ ვერ შეძელი პატიება ვერა

ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი3}

მარიამი ოთახში ავიდა და გამოიცვალა,ჯინსები და მაიკა გადაიცვა და დაფიქრდა რა უნდა გაეკეთებია...ჯობდა ისე მოქცეულიყო ვითომ არ იცნობდა სანდროს ნამდვილად ასე აჯობებდა,თანაც იქნრბა არც ალექსანფრეს არ ახსოვსს მარიამი იმ დღეს ღამეე იყო და შესაძლოა ვერ

შენ ჩემს ტკივილებს ვერ ჩასწვდები ...

შენ ჩემს ტკივილებს ვერ ჩასწვდები იმდენად ღრმაა, მათ დასამალად ჩემს თავთანაც გავმართე ომი. არც სიყვარული, არც მონატრება... რაღაც სულ სხვაა, რაღაც საოცრად ჩემგან ახლო - შენგან კი შორი.

სამწუხაროდ ვერ გავბედე შენთან მოსვლა

მთელი ღამე მე ფიქრებში გავათენე და ვფიქრობდი როგორ მეთქვა მე მიყვარხარ მთელი გულით სევდიანი კვლავ გიცქერდი სხვის ბულბულს და კვლავ შენ ისევ ვარდთა კონას

ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი2}

ბოლოს გადაწყვიტა ყველაფერი დაევიწყებინაა და წარსულში დაეტოვენინა რამოხდა ასეთიო და გააგრძელა ჩვეულებრივი ცხოვრება მანამდე სანამ....ერთ დილით ხმაურმა არ გააღვიძა,მთელი სახლი ზანზარებდა,მარიამი საწოლიდან წამოიზლაზნა და საღამურებით დაუყვა კიბეებს...

რადგან წარსულში ვერ დაგტოვებ... ასე უბრალოდ!

და ეს დღე რადგან უჩვეულო დასასრულია და ეს სიტყვები უდარდელი სიკვდილის მახე, შენი გაშვება ჩემთვის ალბათ აღსასრულია - ერთხელ ნაცნობი უკვდავების ეული სახე

ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი1}

მისი მეგობრის,არა საუკეთესო მეგობრის დაჟინებით მიდიოდა სადღაც წვეულებაზე,ძალით მიათრევდა ქალბატონი ნუცა,ქალბატონ მარიამს... მარიამი ფილფანი სკოლის მოსწავლე არის,17წლის,მაღალი,ყავისფერი თმებით და მწვანე თვალებით,უნდა ვაღიარო ძალიან ლამაზი სახის

ფულით ყველაფერს ვერ იყიდი (სრულად)

ამბობენ თვალები ადამიანის სულის სარკეაო.ისინი ზუსტად გამოხატავენ რასაც გრძნობენ.თვალების მეშვეობით შესაძლებელია გაიგო როდის ტკივა და როდის უხარია.მაგრამ არის ისეთი შემთხვევა როცა თვალებში სიცარიელეს ხედავ,რომელიც არ იცი რით არის გამოწვეული.ამ დროს

ვერ ვხვდები როგორ შემიყვარდი(9)(თვით უჟმურებავ)

დათი ჩვენსკენ მოდიოდა. ალექსანდრემ გვიან შეამჩნია, ცეკვა შევწყვიტეთ თუმცა ხელს არ მიშვებდა. -მოდი თაკოს დავიბრუნებ-წარმოთქვა დათიმ. სულ დაჭიმული იყო, ყბების ძვლებზე აშკარად ეტყობოდა, ვიგრძენი რომ თავის შეკავებას ბოლო დონეზე ცდილობდა, სხვაგან,