მე არ ვიცი, მაგრამ...

მე არ ვიცი მოვკვდები თუ გადავრჩები ცოცხალი, მაგრამ მე ერთ რამეს გეტყვი, შენ თუ გინდა მომკალი! მე არ ვიცი შენ ოდესმე გეყვარები თუ არა, მაგრამ ვიცი, რომ ამ გრძნობამ ჩემს გულს გადაუარა. მე არ ვიცი თუ ოდესმე დააფასებ ლექსებს, მაგრამ გეტყვი ჩემი გული რომ

არ ვიცი

არ ვიცი, კიდევ რამდენი ვწერო, რომ ამ გრძნობების გამოჩნდეს ბოლო. შენი ღიმილით,ამოდის მზე და შენი დარდები მაღონებს მხოლოდ.

მთებთან არ ვიცი რად ვიყავ ახლოს

მთებთან არ ვიცი რად ვიყავ ახლოს, თითქოს დავტოვე სხეული სახლში, ოფლში ცურავდა ზეწარი, მახსოვს, მახსოვს, მეც როგორ ვცურავდი მასში,

ვიცი შევხდებით...ისევ გიხილავ...

ისევ მივყვები ცხოვრების დინებას, ვგრძნობ აქ მომისწრებს წვიმა შხაპუნა, ტალღებს ავყვები აჩქარებული მე ამ გრძნობებმა არ მიმატოვა. ნიავს ნაცნობი ახლავს სურნელი,

არ ვიცი რა იქნება

ჰეი გამარჯობა ჩემო საყვარლებო, დიდი დროა გასული რაც საიტზე ლექსი არ დამიდია და იმედია არ დაგავიწყდათ თქვენი ელი მიყვარხართ ყველანი

მე ვიცი, კარგო..

ღიმილშერჩენილ ჩემს ბაგეებს დაუწყებ კოცნას, თითის ბალიშებს რუდუნებით შემახებ კანზე, მე, ვიცი, კარგო თავდახრილი გვამთან რომ მოხვალ, გაგახსენდება თუ რამდენჯერ გადექი განზე.

არ ვიცი როგორ მოვერიო უაზრო ფიქრებს...

არ ვიცი როგორ მოვერიო უაზრო ფიქრებს დღე და ღამ სულს რომ მიწიოკებს ნელ-ნელა მიტევს...

ვიცი, სიყვარულო! რომ არ გენატრები!..

თვალებს დავხუჩავ და ისევ დაგინახავ კვლავაც ძილმორეულს ფიქრად დამაწვები ვიცი,სიყვარულო! გულში არ მინახავ!.. ვიცი, სიყვარულო! რომ არ გენატრები..

ვიცი, რომ შევცდი

ჩვენი ერთობა დაუძლეველ ქარაფებს დაშლის, როდესაც სულის შეძახილი ჩუმ გრძნობებს აშლის და ქედს დახრიან ჩვენს წინაშე გოროზი მთები, აირევიან ქინძისთავზე აცმული გზები,

არ ვიცი რა ქვია ამას!!!

სიკვდილზე ბევრი არასდროს მიფიქრია, ან რა უნდა იყოს ს სიცოცხლეზე უარესი, ახლა ვფიქრობ რა დავწერო და არაფერი მაგონდება, განა იმიტომ რომ არ ვიცი რაზე უნდა დავწერო, არამედ მიტომ რომ არ მინდა ისე დავწერო როგორც თითქმის ყოველთვის ვწერ,