მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მეექვსე)

იგრძნო ქალის ათრთოლებული სხეული. უფრო მომთხოვნი გახდა, თმაში ხელი ნაზად შეუცურა და კიდევ უფრო ახლოს მიიზიდა. მათ შორის მანძილი საერთოდ აღარ იყო. მიხვდა, რომ ლანასაც იგივე გრძნობა ჰქონდა.

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მეხუთე)

როდესაც ლანამ ცურაობით გული იჯერა, სასტუმროში დაბრუნდა. თან ეჭვის თვალით ათვალიერებდა იქაურობას, ეშინოდა ალექსანდრე კიდევ არ შემომეფეთოსო და გულში ბედს წყევლიდა. რაღა მაინც და მაინც ერთ სასტუმროში მოვხვდითო.

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (მეოთხე თავი)

რა ბედის ირონიაა! ფიქრობდა და თან უნდოდა ხმამაღლა გაეცინა. '' ახლა კი აღარსად გაგიშვებ, საკუთარი ფეხით მოხვედი ჩემთან '' ჩაილაპარაკა ბედნიერმა და ირონიულმა.

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მესამე)

- აქ კიდევ გნახავ? - სიტყვა დააწია მამაკაცმა - არამგონია - მოუტრიალებლად თქვა და ისევ გაუჩინარდა. - კარგი პარტნიორი ხარ.. - თავში გაუელვა ამ წინადადებამ ალექსანდრეს, ისევ სიმწრით ჩაეწინა და ლანას ნათქვამი ორაზროვნად გადააკეთა.

მივედი, ვნახე შევიყვარე (თავი მეორე)

დავამუღამე რომ ისიც მაგარი დაექსტაზებული იყო, ამ ქვეყანაზე არ იყო. ვიცეკვეთ, ვიგიჟეთ, ერთად დავლიეთ ბარისტოიკაზე, მიმტანი მაგის მეგობარი იყო, მითუმეტეს ორივეს რო გაგვიხსნა ლაპარაკი დავიწყეთ გიჟებივით, კაროჩე როგორც არი ხოლმე რა ბედნიერების ზენიტში

მივედი, ვნახე, შევიყვარე

იგრძნო როგორ მოემატა ტონუსი, იგრძნო როგორ დაუარა სისხლმა მთლიანად და როგორ მიაღწია ტვინს, შემდეგ კიდევ გააპო რაღაც უბანი და სადღაც ჩამრთველის ფუნქციაც შეითავსა, რაღაც აინთო. განათდა და გაფერადდა. ყველაფერს იმდენად დაკვირვებულად გრძნობდა, ეგონა

მე ვნახე ის...

თეთრი კაბა ეცვა. ლურჯი ყვავილებითა და გვირილით მორთული. მაშინაც ასე შეემოსა სხეული როცა ხელი სთხოვეს, უბრალო ქალაქის უბრალო კაფეში, უბრალო ხალხითა და სავსე გრძნობებით გარემოცულ სამყაროში.. მე ვნახე ის...

ორშაბათს - ვნახე და შემიყვარდა

ორშაბათს - ვნახე და შემიყვარდა, სამშაბათს - გულმა დამიწყო ძგერა, ოთხშაბათს - დედას გამოვეპარე, ხუთშაბათს - დედამ დამიწყო ძებნა,

მე ვნახე სახე

მე ვნახე სახე, როცა ძილში მესმოდა სევდა, მე ვნახე როგორ ბილწავდნენ თვალებს, და ეს ტკივილი ტანჯვამდე მდევდა. მე ვნახე სახე ცრემლით,სისხლივით სავსე, ღრუბლის სიშავე ეხვევა საგნებს, და ეს ტკივილი მეც ძვრამდე მავსებს.