სიგიჟის ზღვარზე (3 თავი)

მია ოთახში შეიკეტა, საწოლზე პირქვე დაემხო და ტირილს უმატა, ნატა კი ერთ ადგილზე მიყინულივით იდგა და ვერ მოეფიქრებინა როგორ ემართლა დის ეს გამოხტომადა-კბილი სტკივა და...-გაუნათდა უცებ გონება

სიგიჟის ზღვარზე (2 თავი)

მიამ კარგა ხანს გონს ვერ მოვიდა და ვერ იაზრებდა ეს ყველაფერი ცხადი იყო თუ სიზმარი, დაბნეული მისჩერებოდა ბნელ სივრცეს და ყველაფრის თავიდან გახსენებას ცდილობდა

სიგიჟის ზღვარზე (1 თავი)

მია სახლიდან აცრემლიანებული თვალებით გამოდის და კიბეზე ჩარბის, უკან და მოსდევს და ეზოს ჭიშკართან მისულ გოგონას გზას უღობავს და უფლებას არ აძევს გარეთ გავიდეს

მარცხის ზღვარზე (1)

ტოლბუხინზე სულ სამადსამი კორპუსი იყო ჩამწკრივებული ერთ სიგრძეზე, ერთნაირი აგებულების, ერთნაირი ზომისა და ფორმის. გაერთიანებული კალიდორული სისტემა, ყველა სხვა ბინისაგან გამოყოფდა ამ სამეულს და თავისებურ ხიბლს სძენდა. განსხვავებით კი მხოლოდ

ზღვარზე

მაღალი შენობების მიღმა მზე ნელნელა იწურება, წუთიერი ცხოვრებისგან დაღლილი, უკიდეგანო დასალიერში სამოგზაუროდ მიედინება და მასთან ერთად იკარგება სინათლე, სიკეთე, იმედი და სათავეში ექცევა სიბნელე, წყვდიადი და უიმედობა,

სიკვდილის ზღვარზე,

სიკვდილის ზღვარზე, სიცოცხლის ბოლოს, მე მახსენდება განვლილი წლები, მე მაგონდება ჩემი ცხოვრება და მერე ვხვდები რომ მალე ვკვდები.

სიგიჟის ზღვარზე მონატრებული

სიგიჟის ზღვარზე მონატრებული, ვზივარ და გიცდი დანებებული, სხვა ყველასაგან მიტოვებული, გარინდული და დავიწყებული.

სიგიჟის ზღვარზე (თავი 3)

-ახლა არა. - გაეცინა, ოღონდ ისე სარკასტულად არა როგორც პირველ დღეს. ეს ნამდვილი ღიმილი იყო. იმ მომენტში მისი თვალები ზღვას მივამსგავსე. ზღვასავით ლურჯი იყო, მაგრამ მშვიდი არა, პირიქით. თითქოს მღელვარე ტალღები ნაპირებს ეხეთქებოდნენ და ჩემკენ

სიგიჟის ზღვარზე(თავი 2)

თვალი იმ სიმპატიური, ლურჯთვალა შეშლილისკენ გამექცა, რომელიც კვლავ კედელზე იყო მიყრდნობილი და ირონიული ღიმილით აკვირდებოდა შექმნილ სიტუაციას. საუბედუროდ თავი ჩვენსკენ მოაბრუნა და თვალი თვალში გამიყარა. ელდანაკრავივით მაშინვე ტელევიზორისკენ

სიგიჟის ზღვარზე(საცდელი თავი)

შეშინებული ვუყურებ ოთხ ამაზრზენ თეთრ კედელს ჩემ გარშემო. უკვე უსაშველო პანიკა მაქვს და ვხვდები, რომ ერთადერთი, რაც უნდა გავაკეთო აქედან გაქცევაა. -ალექსანდრა?! - მომმართავს ოთახის ცენტრში მჯდომი ექიმი,