სიგიჟის ზღვარზე (14 თავი)

მია იჯდა მაგიდასთან სრულიად დაბნეული და არეული, მისი ერთი ნაწილი ახლავე გაქცევას და თავისუფლებას მოითხოვდა

სიგიჟის ზღვარზე (13 თავი)

მია სრულიად ურეაქციოთ იჯდა და თვალს ისე ადევნებდა ამ ყველაფერს თითქოს მას არ ეხებოდა ესყველაფერი, ისეთი გრძნობა ქონდა თითქოს შორიდან უყურებდა საკუთარ თავს, ფაქტიურად არაფერი ესმოდა და ვერაფერს აღიქვამდა, გაორებული იყო, თან აქ იყო თან არ იყო,

სიგიჟის ზღვარზე (12 თავი)

მიამ თორნიკეს შეხადა თუარა მაშინვე იგრძნო რომ რაღაც რიგზე ვერ იყო მაგრამ მისთვის სულერთი იყო, ის თუ რახდებოდა თორნიკეს თავს, ამიტომაც კითხის დასმა არც უფიქრია, თავგზაბნეული თორნიკე მიას გვერდით დაჯდა და

სიგიჟის ზღვარზე (11 თავი)

-არანორმალურია არა?-ნანამ დედამთილს დაუბღვირა -თუ ასეა რატომ არ წაყევით ხელის მოწერაზე? სინდისმა არ გაგიშვათ მგონი, მგონი ხვდებოდით რომ მიას ცხოვრებას ვღუპავდით და მაგიტომ ვერც თქვენ და ვერც ჩვენ ვერ გავბედეთ წასვლა და იმის ყურება როგორ მოაწერდა

სიგიჟის ზღვარზე (10 თავი)

ნატა მთელი სხეულით ცახცახებდა და აზრებს თავს ვერ უყრიდა, თან ხვდებოდა რომ საკუთარ თავს თუარ დაეხმარებოდა ვერავნ უშველიდ

სიგიჟის ზღვარზე (9 თავი)

მია იდგა ერთ ადგილას მიყინული და ვერაფერს გრძნობდა, გარდა სინანულისა, ნანობდა ყველაფერს, თავის გადაწყვეტილებებს, დაშვებულ შეცდომებს

სიგიჟის ზღვარზე (8 თავი)

ნატა ძალიან გაბრაზებული და გაღიზიანებული იყო, ზუსტად იცოდა რომ ავარიაში შემთხვევით არ მოყოლილან, დარწმუნებული იყო რომ მია ბექამ გაიტაცა

სიგიჟის ზღვარზე (7 თავი)

თორნიკე გაჩუმდა და ისევ ჭერს გაუშტერა თვალი, ნიკა დიდხანს უყურებდა მეგობარის ნატანჯ სახეს და ფიქრმა წაიღო მისი გონება, იმაზი ფიქრმა თუ როგორ შეცვალა თორნიკე მიამ

სიგიჟის ზღვარზე (6 თავი)

მია იდგა ერთ ადგილას მიყინული და ცრემლებად იღვრებოდა, ვერ გაებედა ხმის ამოღება და თავის მართლება, ან ვინ დაუჯერებდა? ვინ მოუსმენდა? რა აზრი ქონდა თავის მართლებას

სიგიჟის ზღვარზე (5 თავი)

-შემეშვით-დაყვირა მწყობრიდან გამოსულმა ბექამ და საჭეს მიუჯდა-არ წახვიდე-მია ბექას მივარდა და კარს დაეჯაჯგურა -გესმის ბექა?-ბიჭმა ამღვრეული თვალებით გამოხედა გოგონას და მინა ასწია, გაბრაზებულმა გოგონამ