ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 9

"... და შენ ამბობ რომ სხვა გეგმები გქონდა?მერე ხომ ააწყვე ის გეგმები? და მე?! ჩემი გეგმები და მომავალი? ნუთუ გგონია რომ ამაზე ვვოცნებობდი? საყვარელ კაცს მივეტოვებინე და შემდეგ უსიყვარულოდ გავყოლოდი იმ ადამიანს ცოლად ვინც არ მიყვარს! არა ნიკა, არა არ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 39)

ლექსომ სახლში შემიყვანა, თვითონ კი უკან გაბრუნდა. მე უბრალოდ ვიჯექი დივანზე, გაუნძრევლად, მხოლოდ დემეტრეზე ვფიქრობდი, ალბათ მომკლავდა რო გაეგო ვისთან ერთად ვიყავი, ისე რა ჩემი ბრალია ყველგან, სადაც რაღაც შარს ავიკიდებ ეგ თუა.სიმართლე რომ ვთქვა უკვე

ბაგრატიჩის რჩეული (თავი 7)

-და რაზე ნერვიულობ ვერ ვხვდები!-ხმა გაიმკაცრა და თვალებში ჯიქურად ჩამაშტერდა.-უბრალოდ...იცი?...მე..-ვლუღლუღდი და თავი ვერ მოვაბი სათქმელს-ვიცი,ვიცი რომ შენთვის პირველი ვიყავი და არაკაციც არ ვარ რომ ვერ გაგიგო.ორივემ დავუშვით ეს შეცდომა მაგრამ მე

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 6)

-მინდა ერთი სადღეგრძელო შემოგთავაზოთ-წამოდგა ფეხზე ერეკლე-მინდა ის სიყვარული დავლოცო, რომელიც თითოეული ჩვენგანი გულშია, რომელიც ათას სისულელეს გაკეთებიებს და ვერ ხვდები,(ალექსანდრეს გაახსენდა ტყეში ელისაბედთან ერთად სირბილი და დაღმართში დაგორება,

შეშლილი, შეშლილი ევა! თავი I

მარიამს, ძალიანაც რომ მოენდომებინა - ვერ დამეწეოდა. ერთი პატარა სუსტი გოგოა, მწვანე ლამაზი თვალებითა და გრძელი ხვეული თმით. სპორტით არასოდეს დაკავებულა, აი, მე კი - მოცურავე ვარ. ასე რომ მისი შანსები ნულს უტოლდებოდა, რომ არა ერთი ფაქტორი.გიჟივით

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 38)

დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა „ვაიმეეე, ამოწყდით ყველა ერთ დღეს, ვერ გიტანთ, მძულხართ, რაარი დილით ხო არ გაცლიან ძილს ვაახ!!!“ -ბატონო-დაგუბებული ხმით ამოვილაპარაკე.-ხოდა მისმინე-მომესმა ლელუკას სიცილნარევი ხმა-გაგაღვიძე ხო?!-არა კაცო რა

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 8

სახლიდან რომ გამოვედი უცნაური შეგრძნება დამეუფლა,გული რაღაცას მიგრძნობდა მაგრამ რას ჯერ ვერ ვერკვეოდი. გზად საჩუქრების მაღაზიაში შევიარეთ,დემემ აარჩია ელესთვის საჩუქარი და ის იყო რომ გამოვედით და მანქანაში უნდა ჩავმჯდარიყავით რომ ზურგსუკან

შეთავსებით ძიძა (თავი 12)

-მე... არ მინდოდა ასე გეფიქრა,-ჩამწყდარი ხმით ამოილუღლუღა. -რატო მაკოცე მაშინ?!-დავუყვირე წყობიდან გამოსულმა. -თავი ვერ შევიკავე,-აბრჭყვიალებული თვალებით დამხედა,-ისე ვერ წავიდოდი, რომ არ მცოდნოდა, რომ... -რომ რა,-დაღლილობისგან, ხმა ჩამიწყდა. -რომ

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 5)

-ტას-ამოყო თავი საწოლიდან და მაგრად ჩაეხუტა -ღირდა ამად-კმაყოფილმა თქვა დიმიტრიმ და გოგოები აათვალიერა -აბა გადით აქედან ჩქარა-დავტუქსე ბიჭები და კარებისკენ მივუთითე -ჰო-გამომესარჩლა ტასოც და გაეცინა, ბიჭებმა ოთახი დატოვეს და ჩვენ ჭორაობას

მუხის ძირას (მეორე ნაწილის დასასრული/თავი 5-7)

სანდრო ანის ზარის შემდეგ ძალიან დაიძაბა და შეეშინდა,არ იცოდა მართლა სად უნდა წავსულიყავი,მისი აზრით ან სახლში უნდა მივსულიყავი ან გიორგისთან,მაგრამ ამ ორიდან არცერთგან არ ვიყავი,ამიტომ კი თქვა მაგრად ო,მაგრამ მაინც წამოვიდა ჩემს მოსაძებნად...სანდრო