მოტაცების მსხვერპლი ... 4 თავი

ჩემს ოთახში ასვლის შემდეგ, დავიწყე კაბების დათვალიერება. რადგან ჩემი ბანკეტი ახლოვდებოდა მეკიიდევ არ მქონდა კაბები ნანახი. გადაწყვეტილი მქონდა ისეთი ვყოფილიყავი, რომ ყველა გამეკვირვებინა. შევედი ფეისზე და ისე შევყევი დათვალიერებას ვერც მივხდი დრო

ჩემი ქიმიის მასწავლებელი IV თავი

-ეეე გიო მოდი კანფეტი არგინდა?-ირაკლისკენ გავიხედე როცა გამომძაახა და წარბები შეათამაშაღიმილი მომეფინა სახეზე მის შემოთავაზებაზე. მანანა სულ გადამავიწყდა იმის ფიქრში თუ რა სიამოვნება მელოდა წინ. ნათიას მოვუბოდიშე და ცოტახნით გოგონებთან ტბასთან ახლოს

პატარა გამომძიებელი ( 4 თავი )

კაფეტერიაში 'დემემ ბიჭებთან დამტოვა, თვითონ კი საქმზე წავიდა. - აბა რატომ გადაწყვიტე აქ მუშაობის დაწყება? მკითხა იოანემ - ბავშვობიდან მინდოდა გამომძიებელი გავმხდარიყავი, ჩემი 'შთაგობების წყარო კი სერიალი მენტალისტი იყო, კერძოდ კი ლიზბონი, მინდოდა

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 2თავი

რაღაც სიზმარს ვხედავდი. გაურკვევლობა იყო.ყველაფერი ნისლით იყო მოცული. გარდა იმისა,რომ ვტიროდი სიზმარში,არაფერი არ მახსოვს. ცუდი წინათგრძნობით გამომეღვიძა.თვალები მონდა სველი. ძილში მიტირია. საათს დავხედე,8საათი იყო.ეგრევე ნიას დავურეკე,დაბადების

ეშმაკი და ანგელოზი მეექვსე თავი

დილას მზის სხივებმა გამაღვიძეს რომელიც ჩემს ოთახში უხამსად იჭყიტებოდნენ, აქამდე მოყვარდა ასე გაღვიძება თუმცა ახლა,ახლა აღარ მომეწონა და გამაღიზიანებლად მომხვდა ეს მოვლენა თვალში. დილის სისპეტაკე ჩემთვის აღარაფერს წარმოადგენდა არც მიკვირს ახლა

მეამბოხე თავი 2

ნინის სახლში წავედით და შესაფერისი ტანსაცმლის ძებნა დავიწყეთ. შავი შორტი, შავი მაისური და ამავე ფერის მოსაცმელი ავიღე და ჩავიცვი. ნინი კი იმდენ ხანს ემზადებოდა რომ ლამის გადავიფიქრე კლუბში წასვლა, მაგრამ ეს აზრი თავიდან მოვიშორე.

მოტაცების მსხვერპლი ... 2 თავი

სახლში მისვლისთანავე ცოოტა წავუძინე, გაკვეთილები ვისწავლე და უსაქმური დავრჩი,ამიტომ გადავწყვიტე სოციალურ ქსელში შევსულიყავი მოვიმარჯვე ლეპტოპიი და შევედი ფეისბუქზე. სადაც მეგობრობის შემოთავაზება დამხვდა, მაგრამ მე რის ანამარია არაბული ვიქნებოდი, რომ

შეთავსებით ძიძა (თავი 8)

-ლიკა, მოიცა... -თავი დაანებე!-კატეგორიული ტონი მოისმა. -უნდა ველაპარაკო!-გაიძახოდა ბიჭი. მისი დამნაშავეს ტონი გულს მიწურავდა, მაგრამ ისეთი დაღლილი ვიყავი... ხვალ ვნახავდი და დაველაპარაკებოდი. -შეეშვი-მეთქი! გითხარი უკვე!-მოთმინებიდან გამოვიდა

Butterfly ( IV თავი)

თბილისში დავბრუნდით და ყველანი უნივერსიტეტისთვის ვემზადებოდით, მე და ნინი შოპინგზე წავედით, ბევრი ვიარეთ მაგრამ ჩვენი მოსაწონი ხომ ზოგადად არაფერი იყო, ორი საშინლად წუნია არსება დავდიოდით გაურკვევლად , ნინის ხელი მოვკიდე და იქ

პატარა გამომძიებელი ( 3 თავი )

-შემობრძანდით! კარი ნელა გავაღე და მაშინვე დავინახე 'დემე, ჩემგულში უკვე 'დემეს ვეძახი, ერთი ასე ვთქვათ 'ნაკლი მაქვს შემიძლია ადამიანი მომეწონოს ისე, რომც არც მენახოს. 'დემე 'ჩემი' 'დემე, ისეთი იყო როგორიც წარმომედგინა მისი გვარის გამო, მაღალი,