გარიგება ეშმაკთან (თავი 10)

დემონის ბინის დასუფტავება მართლაც რომ დამღლელი იყო , ყველაფერი აქეთ იქით იყო მოყრილი , ბინძური საცვლები , რამდენიმე ქალის საცვალი აქ აშკარად ორგიებს აწყობდა ... მე კიდევ მის არეულ და ღორივით დასვრილ ბინას ასუფთავებს ტვითონ კი გულაობს ... იმდენად

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 23)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!რომ იცოდა თუ როგორ მიყვარდა და მის გარეშე სიცოცხლე არ შემეძლო, ჩემდაუნებურად გახარებულს ღიმილი გადამივლიდა სახეზე, რაც უჩას

ირონია თუ ბედის საჩუქარი?! (თავი პირველი)

ახლაც, როგორც ყოველთვის მივაბიჯებ უკუნით სიბნელეში და ვგრძნობ სრულ ბედნიერებას. მაგრამ რა ბედნიერება კია უკაცრიელ ქუჩაში სეირნობა? როდესაც შენი თანამგზავრები მხოლოდ ლამპიონები, მთვარე და ვარსკვლავებია?, მაგრამ ხო! ჩემთვის ეს

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 22)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!ბიჭო დემეტრემ გაუფრთხილდეს იმას ვინც მისთვის ძვირფასია თორე სხვა დაასწრებსო!-როცა მივხვდი რაზეც... უფროსწორად ვისზეც იყო

ნაყიდი სილამაზე [23 თავი]

მას შემდეგ რაც ალექსანდრეს მშობლები გავიცანი ორი კვირა გავიდა. ხათუნა ყოველ დღე მირეკავდა და უამრავ რამეზე მესაუბრებოდა. ზოგჯერ ჩვენთანაც მოდიოდა ხოლმე. მასთან ყოფნა ძალიან მსიმოვნებდა.

26 თებერვალი (თავი1)

ქეთა ბაგრატიონი 21 წლის, ძაან ჩვეულებრივი. მაღალი ხუჭუჭა თმიანი.დზალიან ჯიუტი ვარ და ხშირად მომდის ხოლმე ჩხუბი ამის შესახებ მეგობრებთან. ვფიქრობ რომ დღევანდელობაში სიყვარული უბრალოდ გართობაა. სიტყვა „მიყვარხარ“ უკვე გაიცვითა. დღეს ყველა „ტიპობს“

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 4

"ეს ლუკა იყო,იგი ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა ყველაზე არასასურველ დროს. არ ვიცოდი რა იქნებოდა და საშინლად ვიბნეოდი. მეგონა ჩემი გადაწყვეტილება მტკიცე იქნებოდა ალექსანდრესთან დაკავშირებით მაგრამ ყველაფერი მაეჭვებდა..."

შეთავსებით ძიძა (თავი 5)

მისი უდიდებულესობა ტიმოთე ხელს არ შემიშლიდა, პირიქით გამამხნევებდა კიდეც. ჩემ ფიქრებზე, კვლავ მბმულს ავხედე და დაფეთებული შევვარდი სახლში. -მაცადეთ, ის ავხსნა ჯერ და მერე გაჩვენებთ მე თქვენ სეირს!-გამაფრთხილებლად დავუქნიე თითი ჯერ კიდევ ადგილზე

ომგამოვლილები (თავი 15)

მთაწმინდაზე ავიდნენ სასეირნოდ, კატო 15 წლის გოგოსავით ეპრანჭებოდა სანდროს, ჟრუანტელმა მთელ სხეულში დაუარა როცა უკნიდად მოეპარა ერისთავი და მთელი ძალით მოეხვია. კოცნა იგრძნო ყელში და ეგონა მეცხრე ცას მისწვდა. ხელი მაგრად ჩაჭიდა და სიარული განაგრძეს.

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 21)

-მიყვარხარ პატარავ!-მე კი უბრალოდ გამეღიმა, თურმე მარტო მე არ ვყოფილვარ გიჟი ამ დედამიწაზე ღმერთმა ერთი გიჟი გააჩინა ჩემთვვის! -მეც-ამოვიჩურჩულე ისე რომ ჩემი ხმა მე ძლივსღა მესმოდა. -რა თქვი?!-თავი მაღლა ამაწევინა და გაღიებულმა ჩამაშტერდა თვალებში.