შემიყვარდი სულელო(ოცდამეათე თავი)

-წამო წამო თორე გამეყინე(ვაკო)გაიცინა ხელში ამიტაცა და სადარბაზოში კისკისით შემიყვანა -ვაკო დამსვი სირცხვილია(მე)სიცილით ვუთხარი და ხელები კისერზე მოვხვიე.ვაკომ ჩამომსვა სახლის კარი გააღო და ჩუმად შემიყვანა -ტასიკ ეხა უნდა გავაღვიძოთ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 5)

ამ ფიქრებიდან კი ლექსოს ხმამ გამომიყვანა. -თამუ გაიცანი ეს ჩემი ძმაკაცია დემეტრე წერეთელი, დემე ეს კიდე...ნუ იტოკში იცი რაა...- ჩემმა ძმამ ჩაიცინა და ორივეს რიგრიგობით გადმოგვხედა. -სასიამოვნოა-ამოვიბყრტყუნე ისე რომ ჩემი ხმა მე თვითომ ძლივს გავიგე

ომგამოვლილები (თავი 9)

ალბათ იმდენად არ გვჯერა ცხოვრების მშვენიერობის, რომ ერთი შეცდომა და ამ აზრს აღარ ვუჯერებთ. თუმცა როცა ყოფიერება ლამაზ დღეებს გვჩუქნის ამ ფრაზას ვაღიარებთ. ცხოვრება ფერთა გრადაციასავითაა, მუქი და ნათელისკენ ან პირიქით ნათელიდან მუქისკენ. ფერთა

ბავშვობიდან დანგრეული ცხოვრება-ანუ გავხდი მეძავი (თავი 6)

ეროვნული გამოცდები წარმატებით გადავლახეთ, რამოდენიმე ბიჭი იგივე ფაკულტეტზე ჩაირიცხა რომელზეც მე ასერომ 12 წლიანი ერთად ყოდნის შემდეგ ისევ არ ვშორდებოდით ერთმანეთს.. იურიდიული საკმაოთ რთული თემა იყო და დღე და ღამე ვმეცადინეობდით..

შემიყვარდი სულელო(ოცდამეცხრე თავი)

-ტასო კი არა თქვეუნამუსო ღორებო,თქვე იდიოტებო,კრეტინებო,თქვე საძაგელო წურბელებო,ასე უნდა არაა?!მე იქ ვნერვიულობდი რამე ხომ არ დაემართათქო და თქვენ აქ მშვენივრად ზიხართ ერთობით და ხარხარებთ,ყოჩაღ.თქვე უპატრონოებო ტელეფონზე მაინც გეპასუხათ აღარ

გარიგება ეშმაკთან (თავი მეხუთე)

რა ჯანდაბა უნდა აქ ამას ? არ გამოჩენილა სამი თვე და ახლა გამოჩნდა , გაკვირვებული უყურებს სტუმარს გოგნა და მზერა გადაააქვს მის ძმაზე - დეიმონ ის აქ რას აკეთებს ?_აღელვებული ეკითხება ბრინა , ზეინის ყურებისას მისდამი ზიზღი და სიძულვივლი იგრძნო -

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 4)

-აუუუ შენ გოგო წლები გემატება და ჭკუა არა ხოო?-გამიცინა და საჭმელს შეექცა. -რას ვიზამთ ყველა შენსავით „ვზროსლი“ კი არ დაბადებულა- ენა გამოვუყევი და წყალი მოვსვი. ჩემს ნათქვამე ლელუკას გაეცინა. -რა გაცინებს?!-დაუყვირა ლექსომ და დაუბღვირა, ამ ჩემ ისეც

ბოლო გაღიმება (თავი 1)

მართლაც რამდენი რამ ჰქონდათ ერთად გადატანილი ამ სამეულს პირველი გაცნობიდან დღემდე... თუმცა მოდი გაცნობით დავიწყოთ; ერთ მშვენიერ დღეს გოგოების მშობლებმა გადაწყვიტეს რომ თავიანთი შვილები ბაღში შეეყვანათ და აი სწოორედ ამ ბაღიდან დაიწყო მათი ურთიერთობა.

ემა (თავი 5)

იმ საზარელი ამბის მერე თამამად შემიძლია ვთქვა, რომჩემი ცხოვრება ჯოჯოხეთზე უარესი გახდა! საათობით ვიდექი ცხელი წყლის ქვეშ და ვცდილობდი ჩამომებანა ეს ჭუჭყი მაგრამ ამაოდ,ღამით თითქმის არ მეძინა,თვალებს დავხუჭავდი თუ არა მუდამ ის მოძალადეები

ომგამოვლილები (თავი 8)

ზღვარს გადასცდა მისი შვილი, ეხლა წესით მასზე უარი უნდა ეთქვა, გაერიყა, დაევიწყებინა და ბედის ანაბარა უნდა დაეტოვებინა, მაგრამ ყოველი წამი, ყოველი ფიქრი მას ეკუთვნოდა. ტყავის სავარძელში ჩაესვნა, მუხის ანტიკვარულ მაგიდაზე ათასობით საბუთი ეწყო