ტყვე (თავი 4)

–სულაც არმხიბლავს ეგ იდეა რომ აქ შენთან ერთად უნდა ვიცხოვრო. –მოგიწევს!! ასე რომ შეეგუე!!–არშეგიძლია რომ უბრალოდ წამიყვანო და იქ დამტოვო სადაც გეტყვი? შემდეგ შენ შენს გზაზე წახვალ მე კი ჩემს, დავიჯერო ეს ესეთი რთულია ? ვცდილობდი ადამიანურად

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 12 თავი)

გადავიცვი და სამზარეულოში გავედი. ალექსანდრე სამზარეულოში ფუსფუსებდა. დამინახა რომ მივედი და თვალი ჩამიკრა. -როგორ გეძინა? -კარგად. გავუღიმე. -გიხდება ჩემი საროჩკა. -ის კი არ მიხდება მე ვუხდები.. გამიღიმა და მაკოცა. -რას აკეთებ? (მე) -ნამცხვარს

შემიყვარდი სულელო(ოცდამეთხუთმეტე თავი)

-როდის შევძლებ მის ნახვას?(მე) -შეგიძლიათ შეხვიდეთ ოღონდ ძალიან ნუ გადაღლით(ექიმი) -კარგით გმადლობთ(მე) ექიმმა მხოლოდ თავი დაგვიქნია და გრზელ დერეფანს გაუყვა. -შევალ(მე)ბავშვებმა უხმოდ დამიქნიეს თავი და მეც სწრაფად და ჩუმად შევედი პალატაში.ჩემს

ღმერთმა შენი თავი მაჩუქა (თავი 2)

გეგა ჩემს სახლში მივიყვანე და ჭრილობები დავუმუშავე, როცა მოვრჩი მადლობა გადამიხადა და წასვლა დააპირა, მაგრამ, როცა წამოდგომა სცადა არაფერი გამოუვიდა ამიტომ ჩემი საძინებელი დავუთმე მე კი დედაჩემის ოთახში დავწექი. ღამე ხშირად ვამოწმებდი რამე ხომ არ

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 4)

ჩემს მანქანაში ჩავჯექი, მუსიკები ჩავრთე, რამაც უკეთეს ხასიათზე დამაყენა. გზაში მაგდონალდსში გავიარე საჭმელი სახლში წამოვიღე, მიყვარდა მეცადინეობის დროს ჭამა. სახლში მოვედი, სპორტულები ჩავიცვი და სამეცადინოდ დავჯექი, თან ვჭამდი რათქმაუნდა. ჭამა ხომ

უბედურებაში ნაპოვნი სიყვარული მეორე თავი

წამიერად რაღაცამ მაიძულა თვალები გამეხილა,ვგრძნობდი რომ სულით არ უნდა დავცემულიყავი.ბუნდოვნად ვხედავდი პოლიციელებს რომლებიც აქეთ-იქეთ დადიოდნენ და გამოძიებას აწარმოებდნენ.როგორი რთულია საყვარელი დამიანების დაკარგვა,მე კი ეს უბედურება მხვდა

გაურკვეველი ქორწინება (8თავი)

- როგორც გული გიკარნახებს ისე მოიქეცი, უბრალოდ იცოდე, რომ ფრენა ხვალ არის.-წყნარად უთხრა მეგობარს ლევანმა, ამ წამს არც კი იცოდა რა ეთქვა.. ბოლოს ისევ გაჩუმება ამჯობინა და კაბინეტი დატოვა.

მუხის ძირას (თავი I)

ყველაზე კარგად ოცნება მატარებელში გამომდის,იხედები ფანჯრიდან და ხედავ მთელი სამყარო უკან რჩება. ნეტავ იცოდე როგორი მარტოსული ვარ... ერთი შეხედვით ყველაფერი მაქვს,მაგრამ მაინც ძალიან მარტოდ ვგრძნობ თავს. შეიძლება სისულელეა,მაგრამ ხანდახან ვზივარ

შეთავსებით ძიძა(თავი 3)

გამარჯობა, ქალბატონო ნონა,-გავუღიმე ქალს და თამამად შევაბიჯე სახლში.დღეს ჩემი დღე იყო. პატარა მხეცებისთვის ჭკუა უნდა მესწავლა, თან ისე, რომ შეწინააღმდეგება ვერ გაებედათ და ბებიასთანაც არ ჩავეშვი.-ოჰ, ლიკა, რამდენჯერ გითხარი, შეეშვი ამ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 13)

ლელუკა მალევე მოვიდა, ვიჭორავეთ და დროც მალე გავიდა, დაღამებული იყო დალელუკა აღარ გავუშვი. შუა საუბარში ბიჭების ხმა გავიგონე, კარები გაიღო და 7 აყლაყი ერთმანეთის მიყოლებით შემოლაგდა სახლში, იცინოდნენ და როცა დაგვინახეს მხოლოდ მაშინ