ბავშვობიდან დანგრეული ცხოვრება-ანუ გავხდი მეძავი (თავი 3)

მთელი წელი ჩხუბში ატარებდნენ, ანი ისევ არაფერს სწავობდა, მასწავლებელი გადარეული ყავდა, ამჯერად დათოს გადაყვარების შემდეგ ვიღაც ლევანი შეყვარდა, ისევ ჩვენი სკოლელი, ბიჭებსაც მეტი რა უნდოდათ, ისევ თავისას აგრძელებდნენ, კლასსში დათო შემოყავდათ და

შემიყვარდი სულელო(ოცდამესამე თავი)

-ჩემი გადარეული(აჩი) -ავალ ტანსაცმელს ავიღებ და წავიდეთ თათიასთან( მე) -კაი მიდი(ვაკო) სწრაფად ავირბინე კიბეები და ჩემს ოთახში შევედი.წყალი გადავივლე გამოვედი მოკლე ჯინსის შორტის კომბინიზონი და შიგნიდან თეთრი ტოპი მაიკა ჩავიცვი მაღალყელიანი თეთრი

მე შენ მიყვარხარ... სულ ესაა! (თავი 1 )

ეს ამბავი იმ წელიწადს მოხდა როდესაც ჩვიდმეტის უნდა გავმხდარიყავი.ვიყავი ერთი უბრალო გოგო,რომელიც ჯერ კიდევ სკოლაში სწავლობდა,არ ჰყავდა ბევრი მეგობარი,რადგან ცდილობდა ყველასგან განმარტოვებით,თავის სამყაროში ყოფილიყო,სადაც არავიზე იდარდებდა,არავინ

მეზობლობიდან ერთ ოჯახამდე თავი მეორე

დილით რომ გავიღვიძე ვნახე საწოლში მარტო ვიწექი. გამიხარდა რადგან ჩემ საქციელს ვნანბდი. უცხო ბიჭს უფლება მივეცი ჩემთან დაეძინა. ასე რომ დარწმუნებული ვიყავი ეს მხოლოდ სიზმარი იყო. გადავწყვიტე შხაპი მიმეღო. თეთრი საცვლების ამარა გავტანტალდი

ნაყიდი სილამაზე [11 თავი]

-ევა. _ ანას მამა გამოვიდა სამზარეულოდან -გამარჯობა ლევანი ბიძია. _კაცი თბილად გადამეხვია. -როგორ ხარ? -კარგად. თავად? -მეც არამიშავს. ნინო მიხედე ახლა ვახშამს, თორემ მოკვდენენ ბავშვები შიმშილით. -ევა წამო, ჩვენ

ფულზე ღირებული 12 თავი

დრო?! მიქრის!... სულ არაფერი აინტერესებს და უბრალოდ მიქრის... ბედნიერები იყვნენ ეკო და დათო.სიცოცხლე უხაროდათ და თანაც როგორ?! უბრალოდ მეც კი მინდა ასეთი გძნობა...ერთმანეთი კი არ უყვართ ერთანეთი სჭირთ ამათ...ისე დაავადდნენ ერთმანეთით რომ მეცნიერება

შემიყვარდი სულელო(ოცდამეორე თავი)

-ანასტასია სახში დროზე და აქ ვილაპარაკებთ(აჩი)საშინლად გაბრაზებული ხმა ჰქონდა აჩის და ვიცოდი კარგი ღე არ მელოდა.ხმა ვეღარ ამოვიღე ტელეფონი გავთიშე და ცრემლები გადმომცვივდა -რატომ ტირი?ანასტასია?! ანასტასია?!(ვაკო) -აჩიმ გაიგო სკოლა რომ გავაცდინე და

ბავშვობიდან დანგრეული ცხოვრება-ანუ გავხდი მეძავი (თავი 2)

1 კვირა აღარაფერს ეუბნებოდნენ, კლასსში მუდამ სიმშვიდე იყო, რამოდენიმე დღეში კი თავიდან დაიწყეს ანისთან ბრძოლა, ეს გოგო სულ ატირებული შემოდიოდა, არ წყდებოდა ბიჭების "ხუმრობები" ყველა ამჩნევდა, რომ ეს ყველაფერი სერიოზულ სახეს იღებდა მაგრამ არავის

მეზობლობიდან ერთ ოჯახამდე თავი პირველი.

ვზივარ სახლში მოწყენილი, ვსვამ ყავას და ვკითხულობ წიგნს. სხვა რა უნდა გავაკეთო გარეთ წვიმს. ვიხედები ფანჯარაში და ვხვდები წვიმას გადაუღია. - მმმმ.. შოკოლადი მინდა - ვფიქრობ ჩემთვის და მაღააზიაში წასასვლელად ვემზადები. ესეიგი მე ვარ ელიზაბედი

ომგამოვლილები (თავი 5)

-სანდრო მიუხედავად ყველაფრისა ვთვლი,რომ ეს უნდა იცოდე და ამის უფლება გაქვს, რომ არა ჩემი პრინციპები მეც სიამაყეს აყოლილი ადამიანივით არაფერს გეტყოდი და წავიდოდი. ორსულად ვარ... საოცრად მშვიდი იყო ერისთავი, მეგონა კიდევ უფრო დაიბნეოდა, მეგონა