*მამაკაცი ბნელი ჩიხიდან (თავი 6-7)

-მეგონა უფრო ადრე მიხვდებოდი ყველაფერს…_ღმერთო ჩემო, არ მჯერა! ამდენი წლის შემდეგ... "ნაცრისფერი მზერა"! -შენ იყავი! შენ ხარ! _დენდარტყმულივით წამოვხტი სკამიდან. რამდენიმე ნაბიჯი გადავდგი უკან დაბნეულობის ნიშნად და გაყინული მზერით მივაჩერდი

ფულზე ღირებული 4 თავი

ალბათ დაგაშინეთ არა ბედისწერავ?! ხო დაგაშინეთ და ამიტომ გაიმეტე სანდრო... ის ვინც ეკოს მართლა დაეხმარება, მე მჯერა მისი!... დილით მზის სხივები აკიაფდნენ მძინარე სხეულებზე...მოეალერსა ორივეს და გაუთბო ისედაც თბილი სხეული... ეკოს მზემ დასწრო

უსაზღვროდ სიმპათიური და ნახევარად შიშველი მეზობელი (2 თავი)

ისე მიღიმოდა,სულ დამავიწყდა ვინ ვიყავი, რა მინდოდა და საერთოდ რატომ ვიდექი აქ ასე გამოშტერებული მის წინ. გონზე მისმა ხრინწიანმა ხმამ მომიყვანა.-რაო ლამაზო, კიდევ დიდხანს უნდა მომაშტერდე , თუ დამდებ პატივს და მეტყვი რა გინდა?...._საშინლდ

ნაყიდი სილამაზე [3 თავი]

კარი ფრთხილად გავაღე, რომ არავინ არ გამეღვიძებია. დედას თავის ოთახში ეძინა. ანას კი, როგორც ჩანს ტელევიზორის ყურებაში ჩასძინებოდა. ფრთხილად შევაქანე. მაშინვე თვალები დაჭყიტა და ფეხზე წამოხტა.-რა მოხდა ევა?!-ჩუ, რა

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 2 თავი)

სკოლაში,რომ მივედი ბატონი ალექსანდრე კლასში იყო ბიჭებთან ერთად და ჩემი შესვლა არ გამოპარვია. გამარჯობა გადავუგდე და ჩემს მერხს მივუჯექი, ტელეფონი ამოვიღე და ნინის მივწერე. -მოდიხარ? -ხო, ხო შემოვედი სკოლაში უკვე. მესიჯი ვნახე და ტელეფონიდან

შემიყვარდი სულელო(მეთოთხმეტე თავი)

-გაჩერდი გოგო(ის ბიჭი) -გამიშვითქო(მე) ჩემს ყვირილზე ვაკო გამოვარდა იმ ბიჭს ეცა და ჩხუბი დაუწყო.ძლივს გააშველეს.მე კი იმდენად შემეშინდა კედელს ავეკარი და ტირილი დავიწყე.თათიამ დამინახა მოვიდა და მაგრად ჩამეხუტა.მალე ყველაფერი დაწყნარდა ის ბიჭი

ოცნებები გაფრინდნენ.[ 1 თავი]

მთელი სახლი გადავქექე და ეს უბედური ლეპტოპი ვერ ვიპოვე,არა და ლუციუს და ელოს უნდა დაერეკა.ასე როგორ შეიძლება ?! მივაგდებ სადღაც და მერე ვერ ვპოულობ...რამდენი ხანია არ მილაპარაკია თან,ბედიც ამას ჰქვია.ტელეფონიც ახლა მირეკავს.ჯანდაბა და დოზანა ყველას

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 1თავი)

დილით ჩემი ძმის ყვირილმა გამაღვიძა: -სალიტააა -რა გაღრიალებს? -სკოლაში არ მიდიხარ? ვაიმე სკოლა სულ არ მახსოვდა, წამოვფრინდი ლოგინიდან ,საათს შევხედე ცხრის ნახევარი იყო. ავდექი რაც ხელში მომხვდა ჩავიცვი და სკოლისკენ გავიქეცი.

ყვალაფერი ნიას ბრალია (ერთი "ქუთეისური" ამბავი) თავი2

ზლუქუნებდა და სრემლებს ღაპა ღუპით უშვებდა ეამაყებოდა იმ წუთ გაგა რომ ყავდა, –რა იყო არ მოგეწონდა დამიტო ტირი_სიცილით კიტხა დეიდაშვილს არადა ძალიან კარგად იცოდა რაც ატირებდა და ძალიან ტკენდა გაგას ნიცას ცრემლები_ჩემი სულელი გოგო მოდი აქ_გულზე მიიხუტა

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 7)

დილით ნიკას გვერდით გამეღვიძა.უცებ წამოვფრინდი საწოლიდან.-დაწყნარდი გოგო რა გჭირს -ნიკა-ნიკა შენთან ერთად რატო მეძინა?-მინდოდა და იმიტო-რას ქვია ბიჭო გინდოდა?დაწობილი ხო ხარ?-წესიერად მელაპარაკე რას გამიმართე ამ დილა უთენია კონცერტები დილის 7