ცხოვრების ბოროტი პრიციპები (1 თავი )

ავტოსაგზაო შემთხვევა რუსთავში მსხვერპლით დასრულდა. არსებული ინფორმაციით, რუსთავში, მტკვრის მარჯვენა და მარცხენა სანაპიროს დამაკავშირებელი ხიდის მიმართულებით მოძრავი მსუბუქი ავტომანქანის “ბეემვეს” მძღოლი გზის სავალი ნაწილიდან გადავიდა და ,,ტოიოტას"

გიჟის აღსარება (თავი მეხუთე)

დავუძახე...გამომხედა.. მარი?ვაიმე რა შეცვლილი ხარ..ვერც კი გიცანი..–არაუშავს,მთავარია მე გიცანი..გავუღიმე..–ცუდად გამომივიდა მაპატიე..–არაუშავს საპატიებელი არაფერი გაქ.ლურჯი ტყავის კურტკა და ჯინსის შარვალი ეცვა..წინწკვლას გადაუღია..ეკლესიისაკენ

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეათე)

სახლში შევედით დემე უკვე დამშვიდებული იყო გადავწყვიტეთ გოგოებისთვის დამერეკა ...დემემ კი სანდროს და ლუკას დაურეკა და კიდევ თურმე მათი ძმაკაცი ჩამოსულა ,რომელიც ორი წელი საფრანგეთში ცხოვრობდა და ისიც დავპატიჟეთ,სალათები

ოდესმე გიყვარდი? -ალბად კი! (თავი 4)

1 კვირაში დედა და მამა გაშორდნენ.. მე მამასთნ დავრჩი ჩემი ძმა და რძალი კი თავიანთ სახლში გადავიდნენ..უდედოდ რთული იყო მაგრამ ცდილობდა მამა ტკივილი შეემსუბუქებინა,. თვითონაც არ იყო კარგ დღეში.. მე მას ვეხმარებოდი.. ბექა კი მამხნევებდა.. რამოდენიე

გიჟის აღსარება (თავი მეოთხე)

ბოლოს ავტობუსიც მოვიდა და ავედით..შემდეგ მუსიკაზე ვსაუბრობდით..მალევე მივედით მის სახლამდე,სახლში დედამისიც უნდა ყოფილიყო,ცოტა მცხვენოდა,მაგრამ უკვე იქ ვიყავით და თან მისი დის ნახვაც მინდოდა ამიტომ ავედი(მისი და ავად არის).

სიყვარული რომელიც... ბედნიერად ვერ მთავრდება..!! (ნაწილი2 თავი2)

გულში საშინლად გამკრა. ანის მუჯლუგუნმა მომიყვანა გონს. გადავკოცნე თამილა დეიდა დაა იქვე დათოს მოპირისპირე მხარეს ჩამოვჯექი. სადაც მე ვიჯექი იქიდან დათო კარგად ჩანდა.. ეძინა ჩემ ბიჭს.. ჩემ ცხოვრების აზრს.. ოოხხ...!!! როგოორ მინდოდა მის

დარჩი ჩემთან... (თავი მესამე)

მეც აღარ დავაყოვნე, ტელეფონს ვუპასუხე -გისმენთ -გიგა ვარ, ჩანთა მე დამიტოვე? -უი, დამრჩენია, კაი 5წუთში მოვალ გიგამ გამითიშა, როგორც ჩანს იქიდან ისე გამოვიქეცი ჩემი ჩანთა სულ გადამავიწყდა. კიბეები ავირბინე და კარებზე დავაკაკუნე, კარები გამიღო -შემო

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (7 თავი)

ნუცა გოცირიძე ვენდისში შევიდა და იმ მაგიდისკენ წავიდა, რომლის ადგილიც ქეთამ უთხრა და სკამზე ჩამოჯდა. გაგა არ იყო მოსული. გაიფიქრა თავის ლამაზი პრინცესა არ უშვებსო. იმდენი ხანია ამ კაფეში დადის, მიმტანები უკვე სახეზე სცნობენ. ახლაც მიუახლოვდა მიმტანი

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 11)

სად გადის ზღვარი,რეალურსა და არარეალურს,ბედნიერებასა და უბედურებას შორის? ან არსებობ კი ასეთი გამყოფი ხაზი?! ეს საორჭოფოა მაგრამ არსებობს ბედნიერება და უბედურება,ცვალებადობა კი თავისთავად ხდება,მაგალითად,ხარ ბედნიერი და მალე გააცნობიერებ რომ რაღაც

დარჩი ჩემთან... (თავი მეორე)

უკვე ოთხის ნახევარი იყო, ოთახიდან გამოვედი და დედაჩემს ვუთხარი რომ ნუცასთან მივდიოდი. სახლიდან გამოვედი, კიბეები ჩავირბინე და ავტობუსის გაჩერებაზე დავდექი. 10წუთში იქ ვიყავი და ქალბატონ ნატოს დავურეკე-ქალბათონო ნატო, გამარჯობა, ანუკი ვარ-ხო