ვინმე სხვა ( თავი 9 )

რა მშვენივრად მეძინა, მანამ სანამ დედამ არ გამაღვიძა და შემახსენა რომ დღეს 31 დეკემბერია... საახალწლო სამზადისში სურს რომ მეც ჩამრთოს. ყოველ წელიწადს, რაც ასაკი მემატება, ვაცნობიერებ რომ პატარა პრინცესა გოგონას ცხოვრებას ვშორდები.

ვინმე სხვა ( თავი 8 )

დღეს ჩემი დაბადების დღეა, ვიფიქრე ჩემს შეყვარებულს ამოვიყვან სახლში და ნათესავებს გავაცნობ და ამ დროს დაიჭირეს და სმაში ცდიან... როგორ მრცხვენია მისი რომ ასეთ სიტუაციაში ვამოყოფებ.

შემთხვევითი შეხვედრა (თავი მესამე და თავი მეოთხე)

,,ღამე გრძელია. სიჩუმე სიტყვებზე უფრო ხმაურიანია. ხანდახან წარსული იმაზე უფრო ახლოა, ვიდრე გვგონია. "

გულისთქმა-ამბორის ყოფა (თავი 1)

- გინდა ცოლად გამომყვე? რამდენიმე წუთით ხმისამოუღებლად უყურებდა ლილე, ცდილობდა ივას სიტყვები გაეაზრებინა. - რა? და ამით მე რა სარგებელს მივიღებ?! - იკითხა წარბებშეკრულმა. ფული მაინც არ უნდა შესთავაზოს?! ფილმებში ხომ ეგრეა.

ჯაიპურში შევხვდებით! (მეოთხე თავი)

რა ხდება? რის პოვნას ცდილობ? - „სიამის ტყუპის“ — მაინტერესებს, მეორე თავს სად მალავ. - ჩემს „აგდებას“ სჯობს, ხელები ძლიერად მომკიდო. არ გადავარდე! - სკუტერს ვძრავ და მივქრივარ. - იაჰუუუუუუ! რა მაგარია! - ანეტა ბოლო ხმაზე ყიჟინებს

ვინმე სხვა (თავი 7)

დრო, დროს ისე სწრაფად უსწრებს რომ თვალის დახამხამებასაცი კი ვერ ვასწრებ. ამასობაში მე და ლუკა, ასე ხუმრობ, ხუმრობით შეყვარებულები გავხდით.

ჯაიპურში შევხვდებით! (მესამე თავი)

პროფესიად დოკუმენტალისტიკა რომ ავირჩიე, არავის გავუფრთხილებივარ, შენი „დოკუმენტალისტობა“ ქორწილების, ნიშნობების, ნათლობებისა და დაბადების დღეების გადაღებით შემოიფარგლებაო. სწორად გამიგეთ, სხვისი ბედნიერების თანამონაწილეობა და აღბეჭდვა, მართლაც,

ჯაიპურში შევხვდებით! (მეორე თავი)

-არ მეგონა, თუ ოდესმე კიდევ შევხვდებოდით. აქ რამ მოგიყვანათ? სავარძლის ნაცვლად, იატაკზე ზის, ფეხმორთხმით... და ცხვირზე პირსინგს იწვალებს. -უძილობა. ღამის კოშმარები. შფოთვა. - ისე ლაპარაკობს, თითქოს გაბრუებულია.

ჯაიპურში შევხვდებით! (პირველი თავი)

- ომი რომ დაიწყო, ფრონტის ხაზზე საბრძოლველად წავედი... - მოხალისედ? თანხმობის ნიშნად თავს მიქნევს. - ძალიან კი გაგირისკავთ... იღბლიანი ხართ, როგორც ჩანს, რაკი საღ-სალამათი დაბრუნდით.

შემთხვევითი შეხვედრა ( თავი პირველი და თავი მეორე)

ღამე იყო, როცა ქალაქმა სინათლეებში ჩაძირულ დერეფნებს ჩუმად მიაპარა სუნთქვა. ბედისწერა ორჯერ ეწვია ამ კარს- ერთხელ უხილავი ნაბიჯებით, მეორედ კი სიჩუმით, რომელსაც პასუხი აღარ ჰქონდა.