ცივი თვალები (მესამე თავი)

ხელე ვაკოცე. შეცბა. მინდოდა, მეკითხა, ხვალ რას აკეთებდა? ხვალ თუ მნახავდა, ვკითხავდი, ზეგ რა გეგმები ჰქონდა… - დროებით ლიდია - მხოლოდ დავემშვიდობე. იმედი დავიტოვე, რომ ხვალინდელი და ზეგინდელი დღე ბუნებრივად მომიტანდა მის სურნელს.

მთვარის ბნელი მხარე (თავი-6)

-ვიღაცას მაგონებს -ჩემზე ამბობ? -ისეთი დაბღვერილი სახით შემომხედა, ოდნავ ვინანე კიდეც, რაც ვთქვი, თუმცა გარეგნულად არაფერი შემიმჩნევია. -მე, ჩემს ფულსა და გავლენას, ცხვირწინ არავის ვუფრიალებ მარიტა

ირგვლივ მხოლოდ ნანგრევებია(1 თავი)

მისი ცოლი მე უნდა ვყოფილიყავი... ამ ქვეყნად ყველაზე მეტად მეზიზღები,-მიუხედავად იმისა რომ იცოდა,მიუხედავად იმისა რომ ლილეანას ასეთ რეაქციას ელოდა მაინც

სიყვარულის ქალაქში (თავი 3)

-არაფერი გამოვა ანო. უნდა დაივიწყო ის წლებიც და ჩემი აქ ჩამოსვლის ამბავიც. მე ისევ ის ნაგავი მეკო ვარ. - მანქანა რომ გააჩერა ჩემს რედაქციასთან,მაშინ ამოილაპარაკა და სევდიანი მზერით დამაკვირდა. ვერაფრით ვხვდებოდი საიდან იცოდა სად მივდიოდი.

ატმისფერი ( თავი 10 )

როცა დარწმუნდა რომ კარგად გამოერკვა და სახეც დაუმშვიდდა ხელი ნელა აუშვა. -კარი ღია იყო. -ჩავკეტე. -არ ჩაგიკეტავს , ღია იყო . იცი მაინც ამ სახლში რამდენი კაცი შემოდის და ძინავს ? -პირველი ხარ ვინც აქ შემოვიდა ქურდივით. -ქურდივით? _ღიმილი

ანა. თავი 2

ერთი სული ჰქონდათ ორივეს გათენებულიყო.ორივე თავის საფიქრალს მისცემოდა მთელი ღამე.არც ერთს ძილი არ მიეკარა.როგორც კი ინათა,სანამ დანარჩენები გაიღვიძებდნენ,პატარა ჩანთაში ანას ნივთები ჩააწყეს და სახლიდან გავიდნენ.

არა აქ მნიშვნელობა ვინ არის მთავარია გიყვარს ...[თავი 3]

ბედნიერების ერთი წამალი არსებობს, ეს არის შენი საყვარელი ადამიანი რომელიც გაბედნიერებს. მასთან ერთად ყოფნა და უბრალოდ მასთან ერთად ერთ ჯერ ქვეშ ყოფნა. ეს ხომ უბრალოდ ძალიან კარგია დილით დგებოდე და ხედავდე შენს ბედნიერების წამალს. უყურებდე და

დაცემა და ტრიუმფი თავი III

- ვფიქრობ, რომ არავინ მყავს გვერდით ვინ ადეკვატურ რჩევას მომცემს, როგორ მოვიქცე ალბათ სწორედ ამიტომ მოვედი აქ. - რასთან დაკავშირებით გჭირდება დახმარება? კაცი ოფიციალური მიმართვიდან შენობითზე გადავიდა. - რამოდენიმე წლის წინ ჩემს გამო ჩემი ძმა მოკლეს.

ცივი თვალები (მეორე თავი)

ლიდია და ბაბი სახლში დავტოვე. რა უცნაურია. ჩემთან ახლოს ცხოვრობს გოგო, რომელიც დანახვისთანავე, მომეწონა და დავიჯერო, აქამდე, ორ მტკაველ ქალაქში არ გადავყრილვართ ერთმანეთს? მგონი, ამდენი აღარ უნდა დამელია, თორე სიფხიზლის პრივილეგიებს დავკარგავდი.

სიყვარულის ქალაქში (თავი 2)

ხუთ წუთში ჩემს კორპუსთან ვიდექით უკვე,მაგრამ გადასვლას არ ვჩქარობდი.რომც მომენდომებინა ვერ გადავიდოდი,თავისი თითები ისე ჰქონდა ჩემსაში ახლართული.ვუყურებდით ერთმანეთს და დებილებივით გვეღიმებოდა. -მერაბ,ახლა რა იქნება? -ყველაფერი კარგი,ანანიკო.-ყველა