ბებოს დღიური IV-თავი,უნივერსიტეტის მოგონებები

იცით რას ვფიქრობ? ტყუილად არ დავბადებულვართ ამ სამყაროში,ყველას თავის მიზეზი და მიზანი აქვს.ადამიანი როდესაც ამ ქვეყანას ევლინება თან სდევს მისია რომელსაც სიცოცხლის მანძილზე შეასრულებს.დიახ,ყველაჩვენთაგანი ასე ვართ.დავიბადეთ იმისათვის,რომ

სპორტის მასწავლებლები (თავი 10)

ისევ გაკვეთილები, ისევ ზარის ხმა, გაკვეთილები, ზარის ხმა. მეექვსე გაკვეთილი რომ შევიდა მომაბეზრებლად აატრიალა თვალები თორნიკემ და მოცელილივით დაეშვა სამასწავლებლოს რბილ სავარძელზე - რაიყო რას ოხრავ? - უეცრად მიუჯდა გვერდით ლანა - გავგიჟდები ლანკა.

გაყიდული ღირსება (3 თავი)

მიამ უკმაყოფილო სახითდაბრიცა ტუჩები და ცოტნეს მიაჩერდა ამღვრეული თვალებით რომელსაც გოგონას სახის შემხედვარეს ღიმილიშეეპარა ტუჩის კუთხეში

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 7)

-ნუთუ? _უკვე აშკარა ირონიული გახდომოდა ხმა ბიჭს. -მოდი გამოვიცნობ, ბევრი წიგნი აქვს წაკითხული და შარვალ-კოსტიუმით დადის, ალბათ ინგლისურიც უკეთ იცის_თვალები დააწვრილა ბიჭმა და ბრაზისგან აუელვარდა.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 9

-ნუთუ სიცილი ცუდია? „ყოველთვის, როდესაც ადამიანი იცინის, ის რამდენიმე დღით იხანგრძლივებს სიცოცხლეს“-წარბაწეული მიყურებს. -„სიცილი ადამიანის გამოცდის საუკეთესო საშუალებაა“ შენივე ხელით ნუ მომიტან შენივე იარაღს. -ბოლო სვლა გავაკეთე- შამათი- ვთქვი და

სპორტის მასწავლებლები (თავი 9)

- მასწავლებელო..სახურავზეა, მგონი იქიდან გადმოხტომა უნდა..ს ცდილობს.. - ცრემლებს ვერ იკავებდა და სულ უფრო და უფრო მეტად უჭირდა სუნთქვა - რაა?! - მაშინვე შეჰკივლა ქეთევანმა - დავიღუპეთ!თვალები სიბრაზისგან აენთო

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 6)

-ნუ მთლად ასეც არ მიგულისხმია_ცოტა დაბნეულმა დახედა გოგოს. -აბა როგორს? მიდი აბა სითამამის საფეხურები გამაცანი_უკვე საკმაოზე ახლოს მიუახლოვდა ბიჭს.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 8

-შევძლებ?-ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს, მგონია რომ შეძლებ- გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს ყავით ხელში.არც ვიცოდი ჩემს სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.

გაყინული წუთი (თავი I)

ქმრის სურათი ჰქონდა ჩაბღაუჭებული და ოთახიდან ოთახში დადიოდა. ლევანი კი არსად ჩანდა .საძინებლის კართან გაჩერდა. "აქ მაინც დამხვდე რა იქნება " ამოიტირა და კარი შეაღო. გულით დაეჯახა რეალობას და კიდევ ერთხელ დაუმარხავად მოკვდა.ყველგან ლევანის სურნელი

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეთექვსმეტე)

-და ვაზაში უნდა ჩადო მერე? ჩემ სახლში ვიღაცა ბანალური ყ*ეს ნაჩუქარი ყვავილები? თან წყალში გაქ, არ დაგიჭკნეს ხო?!!გადააგდებ. -კაი რა გჭირს, ტიპს არც ვიცნობ. ლამაზი ყვავილებია. იღადავა, ვუთხარი ქმარი მყავს თქო.