მექალთანეს სათამაშო 8 თავი

- ელენე იქნებ მიხვდე, რომ დამეხმარო იმედია ეგრე არ აპირებ დგომას. თუ გგონია, რომ ამაღამ წავალთ ცდები, აქ მოგვიწევს დარჩენა, ასე რომ ნება იბოძე და დამეხმარე მილაგებაში თუ რათქმაუნდა ეგრე ფეხზე მდგომი არ აპირებ ძილს. - კი ზუსტადაც ეგ მაკლია, შენთან

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი XV)

- არ გირჩევ პატარა ქალბატონო. - წარბ აწეული იღებს ფეხიდან ჩემს ხელს და ამჯერად მის დაძარღვულ ხელს ვგრძნობ ბარძაყზე და ვკრთები. ხელს ნელნელა ზემოთ ასრიალებს და მიჭერს.

სასრულეთი (თავი 20)

«შენ დამპირდი, რომ სიცოცხლის დასასრულამდე გეყვარებოდი», — აცხადებს შეურაცხყოფილი მხარე, თითქოს იგი მრავალდოლარიანი თამასუქი იყოს, წარდგენისთანავე რომ ამოიგება.

უკანასკნელი კოცნა( 2 თავი)

ზუსტად არ ვიცი რამდენ ხანს მეძინა, მაგრამ საშინელი სიცივის შეგრძნება ძილი გამიკრთო და გამეღვიძა, კარგახანს აზრზე ვერ მოვდიოდი სად ვიყავი

სიმართლე სიცრუეში (თავი 3)

ჩაი გაცივდა, ოთარი მუქ სავარძელში იჯდა და შუაღამინდელ ზარზე ფიქრობდა. რატომ დარეკა? ამ კითხვას პაასუხი მალევე გასცა -ის მარტოა-ჩაილაპარაკა თავისთვის და ირგვლივ უთავბოლოდ მიმოფანტულ ქაღალდებს დახედა. გახუნებული ხის მაგიდაზე დაგდებულ შავ-თეთრ ფოტოს

გრძელი, წითელი ძაფები (თავი 1)

"თბილისში აცივდა... სწორედ ისე შემოაწვა ქვეყანას სუსხი, როგორც შინაგან გრძნობებს. მათი ყოველთვის ოცნებების ნაპრალებში იყო ჩამალული, სადაც თავს არიდებდა სამყაროში არსებულ სიტუაციას და უღრმავდებოდა ღრმა, სულიერ ფენებს. ბათუმსაც თოვლის საფარი ჰქონია

სიმართლე სიცრუეში (თავი 2)

-არა... საბანაოდ შევალ- წამოვდექი ბარბაცით.იქნებ ოთარი მართალი იყო? ნუთუ სიმართლე სიზმრებზე მეტად დამტანჯავდა? ეს ყველაფერი მოგონებები იყო თუ უბრალო კოშმარები? შიშველ სხეულს ყურადღებით დავაკვირდი.ვეძებდი რაიმე კვალს, რამეს რაც მიმახვედრებდა რა იყო

მექალთანეს სათამაშო 1,2,3,4,5,6,7თავი

-სანდრო დამსვი რასაკეთებ არ გესმის შენ არ მომეკარო თქო. დამსვი, გამიშვი ხელი ჩემი ფეხით წამოვალ. გაღიზიანებულმა უთხრა, სანდროც დასთანხმდა მის სურვილი ელენე ძირს ჩამოსვა მაგრამ ხელი მაინხ არ გაუშვა, ხელჩაკიდებულები მიყვებიდნენ ეზოში გაუკვალავ ბილიკს,

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი XIV)

„ მისკენ ვიხრები,გაყინულ ხელს პერანგის ქვეშ ვუცურებ და პრესზე ვეხები. ვგრძნობ მის გახურებულ და დაჭიმულ სხეულს. ტუჩებს ნაზად ვახებ ყელზე,თან გულში ვფიქრობ,რა მაძლევს ამხელა გამბედაობას.

სასრულეთი (თავი 19)

-„ვიპოვე ლეა, ჩემო ლეა, და შენამდე მოსასვლელ გზასაც ვიპოვი“.გულის ფანცქალით დავაჭირე გაგზავნის ღილაკს და მოუთმენლად მოვყევი ოთახში ბოლთის ცემას. არ გასულა დიდი ხანი და ტელეფონზე ზარი გაისმა, საქართველოს