უკანასკნელი ამბორი 18+ (თავი 10)

"მხოლოდ ერთი რამ იყო მისთვის ნათელი. ეშინოდა საკუთარი თავის, საკუთარი თავის დაკარგვის,| საკუთარი გრძნობების გაყინვის, ემოციის მიწაში ჩადების, მისი დატირების. უმისობის. „მიყვარხარ.“

სიყვარულმა იცის (6 თავი)

- მოხვედი ხო ხასიათზე? აკი 'გადამრჩენელი' გიყვარდა? - ჯერესერთი მიყვარდა რა მომეწონა კაი ტიპი იყო. მეორეც შენ გამაცანი და გადავწყვეტ რომელი ჯობია.

თორნიკე II თავი

-კი ჩამოვედი და გავიგე ცუდად გამხდარხარ-ღმერთო ამან საიდანღა გაიგო?1 და უცებ გამახსენდა გაკრეჭილი ერეკლე, რომელმაც სამახსორო ფოტო გადაიღო საავადმყოფოში. ხომ ვამბობ გადარეულია ეს ბიჭი თქო. -უკვცე კარგად ვარ-ჩავილაპარაკე ღიმილით. -კარგი მაშინ გნახავ

ვნებების ქარცეცხლში (10 თავი ) +18

როგორც კი საშხაპიდან გამოვედით და პირსახოცი მომახვია. - მიყვარხარ - ჩუმად ამოვთქვი და დანამულ ნიკაპზე მივაბჯინე ტუჩები. - ყველაზე მეტად - ჩემკენ დაიხარა და საფეთქელზე ცხელი კოცნა დამიტოვა.

შტრიხები და ჩრდილები(1 თავი)

იმ დღეს გამორჩეულად მონდომებული იყო მზე.ისე აფრქვევდა სხივებს,ისე აფრქვევდა რომ მუხლსაც კი მოიყრიდით მის წინაშე და მადლობას შესწირავდით ასეთი წყალობისთვის. ეზოდან გამოსულმა სათვალე დაიკოსა ცხვირზე და სიცხით შეწუხებული სწრაფად გაუყვა ტროტუარს.

სიგიჟის ზღვარზე (7 თავი)

თორნიკე გაჩუმდა და ისევ ჭერს გაუშტერა თვალი, ნიკა დიდხანს უყურებდა მეგობარის ნატანჯ სახეს და ფიქრმა წაიღო მისი გონება, იმაზი ფიქრმა თუ როგორ შეცვალა თორნიკე მიამ

ვნებების ქარცეცხლში (9 თავი)

- მეც მიყვარხარ! - მის კისერში ამოვთქვი და იქვე დავუტოვე სველი კოცნა. - რა? - ამის გაგონებაზე ოდნავ მომშორდა და თალებში ჩამხედა. შევამჩნიე თვალებში სხივი როგორ გაუკრთა. - რა იყო ასეთი დაუჯერებელია რო მიყვარხარ? - ოდნავ გავთამამდი და ღიმილიანი სახე

უკანასკნელი ამბორი 18+ (თავი 9)

"ოთახში სიო აღარ ქრის... ფანჯარაც დაკეტილია... ჟანგბარი მჭირდება, თუმცა ჰაერი არ არის... სულის იარები იხსნება... ოთახში გმინვის ხმა ვრცელდება... თებეა ისევ ირონიულად ხარხარებს.... მე თავი მტკივდება.... მინდა ახლა მაინც

სიყვარულმა იცის (5 თავი)

1 თვე ისე გავიდა გავიდა საინტერესო აღარაფერი მომხდარა. ლევანმა დიდი ძალისხმევით საბოლოოდ საკუთარ თავს მაინც დააჯერა რომ

სიგიჟის ზღვარზე (6 თავი)

მია იდგა ერთ ადგილას მიყინული და ცრემლებად იღვრებოდა, ვერ გაებედა ხმის ამოღება და თავის მართლება, ან ვინ დაუჯერებდა? ვინ მოუსმენდა? რა აზრი ქონდა თავის მართლებას